Úrval - 01.10.1955, Blaðsíða 26

Úrval - 01.10.1955, Blaðsíða 26
24 ÚRVAL í vestrænum stíl og myndirnar á vegg'junum voru eftirlíking- ar af verkum hollenzkra meist- ara. Chu virtist vera maður um fertugt. Hann klæddist ekki hinum venjulega vinnufatnaði, heldur nýtízkulegum, víðum stuttjakka eins og margir fyrr- verandi góðborgarar Shanghai. Hann fór ekki í launkofa með það, að faðir hans væri búsettur erlendis og ætti þar verksmiðju. Sjálfur á hann verksmiðju, sem framleiðir sokka, nærfatnað og dúka, og hefur 800 manns í þjónustu sinni. Saga Chu líkist mjög sögu Wengs, með þeirri undantekn- ingu þó, að hann var ekki á barmi gjaldþrots, og að hann gat, eftir að kommúnistar tóku Shanghai, ef ekki afsalað sér pöntunum, þá að minnsta kosti fjárhagslegum stuðningi frá ríkinu. Einnig hann segir, að framleiðsla sín hafi aukizt síðan 1949. Fyrir 1949 flutti hann inn egypzka bómull. Síðan hef- ur hann, eins og allar aðrar verksmiðjur, notað kínverska bómull, sem ríkisstjórnin selur. Þó að ríkisstjórnin hafi tvisvar fyrirskipað verðfestingu, segir hann, að reksturshagnaðurinn sé nægilegur. Chu má ekki borga arð án samþykkis yfirvaldanna. Senni- lega var það ein ástæðan til þess að hann fór fram á, að ríkið gerðist hluthafi í fyrirtæk- inu. Honum er þó frjálst að greiða sér forstjóralaun, sem hann getur lifað góðu lífi af. Hann hefur, eins og fyrir bylt- inguna, f jóra þjóna, bíl og heim- iliskennara fyrir börnin. Eins og Weng gerir hann ráð fyrir, að verksmiðjan verði fyrr eða síðar þjóðnýtt, en telur þó, að hann muni áfram hafa nægileg laun. 0-0-0 SJÁLPSSTJÖRN UM PRAM ALLT. Maður nokkur gengur fram og aftur fyrir framan kvenhatta- verzlun og ekur barnavagni. 1 vagninum er ungbam, sem öskrar af öllum lífs og sálar kröftum. Maðurinn þuldi i sífellu fyrir munni sér: „Vertu nú rólegur, Axel! Þú verður að stilla þig, Axel!“ Roskin kona gekk framhjá, staðnæmdist, leit blíðlega til bamsins og sagði svo við manninn: „Það er ánægjulegt að sjá föður, sem er svona þolinmóður við barnið sitt. Og hann heitir Axel, anginn litli?“ „Nei,“ sagði maðurinn samanbitnum vörum, „hann heitir Ólafur. Ég heiti Axel!“ — Allt.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.