Úrval - 01.04.1956, Page 35

Úrval - 01.04.1956, Page 35
AFREK UNNIN Á SJÚKRABEÐI 33 hjálplega. Þetta fólk hafði óbeit á fersku lofti, fyrirleit hvers- konar líkamsáreynslu, og lá ár- um saman á legubekk flestar vökustundir sínar, eða jafnvel í rúminu. Tökum sem dæmi tvær konur og einn karlmann, sem uppi voru á nítjándu öld og fræg eru í sögunni: Elísabet Barrett Browning, sem orti betri Ijóð en nokkur önnur kona, sem ort hefur á enska tungu; Florence Nightingale, sem lagði grund- völlinn að nútímahjúkrun sjúkra; Charles Darwin, höf- und þróunarkenningarinnar og einn af mestu vísindamönn- um Bretlands. Við skulum athuga lítillega, hvernig þessir sannkölluðu afreksmenn kusu að lifa lífi sínu. Lítum fyrst andartak inn í herbergi Elísabetar Barretts, herbergið sem hún hafðist við í þrjá-fjórðu hluta ævinnar. Úti er sólskin, en í herbergi Elísa- betar er rökkur. Dökkt glugga- tjald er dregið niður fyrir hálf- an gluggann og vafningsviður- inn, sem teygir sig upp eftir rúð- unum dregur enn frekar úr birt- unni. Elísabet kysi helzt, segir hún, að vafningsviðurinn byrgði sér alla útsýn. Hin nafnkunna skáldkona liggur á sófa með púða og sjöl allt í kringum sig með loðhundinn Flush við fæt- ur sér. Loftið í herberginu er óbærilega þungt. Frá október fram í maí eru gluggarnir ekki aðeins harðlokaðir, heldur er límt yfir fölsin með brúnum pappírsræmum, svo að ekki komist minnsti andblær af fersku lofti inn í herbergið. Sóp. ur eða klútur má ekki sjást í herbergi hennar sjö eða átta. mánuði ársins, rykið þekur allt eins og hvítur sandur, og mað- ur verður að stíga varlega nið- ur fæti, ef maður vill ekki koma af stað minniháttar eyðimerk- ur sandstormi. Kóngulær, segir Elísabet, verða heimilisvanar eins og húsdýr, og Flush varast að skríða undir rúmið vegna kónguglóarvefjanna, sem þar eru. Þögnin er alger. Hæstu hljóðin eru skrjáfið í penna El- ísabetar, hjartsláttur hennar, andardráttur Flush. Tíminn er ekki lengur til: hún braut úrið sitt — var það í fyrra eða hitt- eðfyrra? — hún veit ekki hvað tímanum líður, hún veit ekki hvaða dagur er; þegar hún skrifar bréf, veit hún ekki einu sinni hvaða ártal hún á að setja á það. Hún heldur hún sé með mænu- sjúkdóm, en læknar hafa ekki fundið neitt að henni. Þetta er árið 1845; árið 1846, eftir tæpt ár, mun hún rísa upp af legu- bekk sínum, hlaupast á brott með Robert Browning, lifa ham- ingjusömu hjónabandslífi suður á Ítalíu og eignast hraustan son. Elísabet Barrett var að vísu skáld, og skáld eru ekki eins og annað fólk. Vel getur verið, að hún hafi þurft að losna und- an oki tímans, að þögnin, rykið,
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.