Læknaneminn - 01.04.1995, Blaðsíða 35
með 30 mínútur í mat. Voru þessir dagar mjög
lýjandi. Einnig skiptu kennarar oft hver við annan
um tíma án þess að nemendur vissu af og er það
bagalegt. Miðað við önnur fög er verklega námið í
geðlæknisfræði of langt. Með því að stytta það mætti
fá meiri tíma fyrir heimilislækningar, luið- og kyn-
sjúkdóma og háls-, nef- og eyrnalækningar, sem nú
hafa mjög lítinn tíma í verklegt nám.
Kennslumálaráðstefna Læknanema 1995
ályktar því:
„Hentugasta fyrirlestraform í klínískum grein-
um er að fyrirlestrar séu haldnir eftir hádegi (14-
16) tvisvar til þrisvar í viku.“
KVENSJÚKDÓMAFRÆÐI
Enginn nemandi, sem lokið hafði kvensjúkdóma-
fræði haustið '94, mætti á ráðstefnuna svo gera má
ráð fyrir að þar sé allt eins og best verður á kosið.
Enn vantar þó píptæki fyrir nemanda á fæðingarvakt.
Verkleg frammistaða gildir 25% af einkunn og er það
til fyrirmyndar.
BARNALÆKNINGAR
Fyrirlestrar hafa ekki þótt nægilega hagnýtir og
jafnvel úreltir. Þeir sem mættu á ráðstefnu nú voru
tiltölulega nýbyrjaðir á kúrsus en þóttu þeim
fyrirlestrar sem höfðu verið lofa góðu. Klíníkur eru
góðar. Nýr prófessor benti á tvær kennslubækur sem
ekki eru í kennsluskrá. Þær eur álitlegar en því miður
ekki fáanlegar í Bóksölu Stúdenta. Mappa með
stundaskrá, vöktum .klíníkum, fyrirlestraskrá og
fleiri upplýsingum var afhent á fyrsta degi. Hið besta
mál en gott væri ef nemendur gætu nálgast þetta fyrr,
þó ekki væri nema daginn áður Einnig var afhentur
listi með yfir 50 atriðum sem ætlast er til að nem-
endur kunni skil á og er slíkur listi mjög til hjálpar
við yfirferð námsefni og hjálpar til við sjálfsnám.
Kennsla á Landakoti er til fyrirmyndar. Þar fá nemar
úthlutað sjúklingum sem þeir fylgja síðan eftir.
Ætlast er til að nemendur þekki sína sjúklinga, gefi
fyrirmæli undir handleiðslu aðstoðarlækna, þekki
helstu rannsóknarniðurstöður og kynni þá á
morgunfundum. Þ.e. að þeir taka ábyrgð á sínum
sjúklingum. Verkleg einkunn sem er gefinn fyrir
frammistöðu á deildum mætti vera hluti af í
KENNSLUMÁLARÁÐSTEFNA
bamalæknisfræði. Nemandi á vakt hefur nú píptæki,
sem er mjög gott.
GEÐLÆKNINGAR
Bréf með skipulagi fyrir hvern og einn var sent
heim til nemenda áður en kúrsus hófst og er það til
fyrirmyndar. Einnig var afhent mappa með marklýs-
ingu, fyrirlestraskrá o.fl. Lára Halla Maack verður að
fá allan heiður að þessu. Ósanngjarnt var þó að segja
í þessari möppu: “Stefnt er að því að verkleg einkunn
gildi 25% til lokaeinkunnar í geðlæknisfræði”. en
segja svo á sfðasta kennsludegi fyrir próf að verklegt
eigi ekki að gilda neitt. Enginn er skrifaður höfundur
þessarar möppu en þar sem titill hennar er: Lækna-
deild Háskóla fslands - haustönn 1994, nám í geð-
læknisfræði og taugalæknisfræði, hlýtur hún að vera
á ábyrgð forstöðumanna þessara greina. Anægja var
með prógrammið á Vífilstöðum. Á 33 A var góð
kennsla. Nemendur voru látnir bera ábyrgð á “sín-
um” sjúklingum og voru eins og hluti af starfsfólki
deildarinnar sem er góð reynsla en slæmt var að hafa
ekki neinn deildarlækni til að leita til. Á móttöku-
deildum voru einnig áhugasamir læknar sem sinntu
kennslu ágætlega. Á Borgarspítala var óánægja með
mikla planfundasetu en litla klíník í verklegu námi.
Á það einnig að hluta til um Klepp. Einnig virðist
vera misræmi með viðveruskyldu némenda mili
Landspítala og Borgarspítala. Fyrirlestrar þyrftu að
vera markvissari og hagnýtari en flestir fyrirlesarar
eru aðrir en þeir læknar sem eru á deildunum. Komin
er út styttri útgáfa af Oxford Textbook, þyrfti að
skoða hvort hún sé ekki alveg fullnægjandi á þessu
stigi námsins.
TAUGALÆKNISFRÆÐI
Fyrirlestrar ágætir, margir hagnýtir. Færa þyrfti
fyrirlestra framar á misseri svo vera á deild nýtist
betur. Fyrirkomulag með seminör nemenda var ágæt-
lega skipulagt og hvetjandi til sjálfsnáms. Einnig var
gott að fá lista með atriðum sem ætlast var til að
nemendur kynnu skil á og hvatti það einnig til
sjálfsnáms. Verkleg einkunn gilti 25% af lokaeink-
unn í taugalæknisfræði og er það til fyrirmyndar en
það mætti samhæfa prófendur betur og meta frammi-
stöðu á deildum á einhvern hátt eins og gert er í
sumum klínískum kúrsum. Kennslubók Brain's ekki
LÆKNANEMINN 1. tbl. 1995 48. árg.
33