Úrval - 01.03.1964, Side 77

FERÐ NIÐUR RISAFLJÓTIÐ MISSISSIPPI
67
dráttarbátinn líða niður fljótið.
Fjörutíu klukkustundum síðar
yfirgaf ég Rhea eftir 260 mílna
siglingu við 11. gátt í útjaðri
Dubuque. í eyðilegum klefa gátt-
arvarðarins rakst ég á hærugrá-
an mann, sem lá og mókti í
morgunsólinni. Ég komst að því,
að hann hafði áður verið stýri-
maður á gufubát og var lítið hrif-
inn af dieselvélunum.
„Gufubáturinn," sagði liann,
„var fallegasti báturinn, sem
mennirnir eða Guð liafa nokkru
sinni skapað. Ég elskaði gufu-
bátana, blessaða. Það, sem mér
þótti vænzt um, var sennilega,
hvað þeir voru hljóðlátir. Gufu-
báturinn masar hljóðlega; die-
selbáturinn skröltir áfram.“ Og
síðan bætti hann við eftir stund-
arþögn: „Ég var á ánni árum
saman, ég finn það á vatninu,
hvort bátur hefur farið um það
siðustu tvær klukkustundirnar."
Ég tók mér bílfar frá Dubuque
til Davenport í Iowa, hundrað
mílum neðar með fljótinu. Og
&ður en langt um leið, var ég
kominn um borð í Addie May,
litið hjólaskip, sem sigldi frá
Hamilton í Illinois — beint á
móti Iíeokuk. Fyrir norðan
Keokuk eru 11 míina langar flúð-
ir á ánni, og í Keokuk voru áð-
ur fyrr beztu leiðsögumenn við
Mississippi. En árlð 1877 lét
rikisstjórnin gera oiu mílna
langan skurð, þannig að öll
umferð um fljótið fór fram hjá
borginni. Frami Keokuk var þó
ekki allur — þar til loks járn-
brautarlestirnar urðu gufubát-
unum yfirsterkari.
Á SLÓÐUM STIKILBERJA-
FINNS
Frá Keokuk — Þar sem Mark
Twain vann eitt sinn sem prent-
ari og' bróðir hans, Orion, var
lögsóttur af öldungakirkjunni
fyrir villutrú — til St. Louis
eru 185 sjómílur, eða öllu held-
ur ármílur. Þarna úir og grúir
af grænum eyjum, og áin vex
sífellt. Brátt komum við til
Hannibal, borgarinnar hans
Mark Twains. Þar leggjum við
að bakka.
Eins og allar smáborgir við
ána, er Hannibal hin fegursta
á að sjá, ber sterkt svipmót og
á sér einnig sérkennilega lykt
—- veikan, sætan ilm af brenn-
andi viði, sem minnir mig ávallt
á Suðurrikin.
Fyrir utan heimili Mark
Twains tek ég eftir skilti við
hvítkalkaða girðinguna:
Giröing Tuma Sawyers:
Hér stóð girðingin, sem
Tumi Sawyer lé.t félaga
hvítkalka og Þáði borgun
fyrir að veita þeim Þau sér-
réttindi. Tumi sat hjá og
sá um, að vel væri unnið.