Úrval - 01.02.1968, Síða 16

14
ÚRVAL
á árunum 1895—97, en þá skrifaði
hann m. a. sögurnar STOLNA
BAKTERÍAN, EYJA DR. MORE-
ANS, ÓSÝNILEGI MAÐURINN,
STRÍÐ HNATTANNA, og auk þess
fjórar smásögur.
TÍMAVÉLIN hafði vakið athygli
margra fremstu gagnrýnenda W.
T. STEAD hafði sagt: „H.G. WELLS
er snillingur“ — og næstu bækur
tryggðu Wells öruggan sess meðal
brezkra höfunda. Hann kynntist
mörgum frægustu rithöfundum og
skáldum samtímans og þrítugur að
aldri var hann sjálfur orðinn fræg-
ur höfundur, á sínu sérstaka sviði.
En Wells hafði einnig boðskap að
flytja eins og áður er getið, og í
þessum „vísindaskáldsögum" var
hann ekki einungis að skemmta
lesendum með hugarflugi sínu —
hann var líka að vara mannkynið
við hættunni sem væri því samfara,
ef vísindi og tækni fengju að þró-
ast hömlunarlaust. Hann hafði
mikla samúð með hinum almenna
borgara og óttaðist örlög hans í
hraðvaxandi og hrikalegri iðnþró-
un nútímans.
Hann skrifaði einnig sögur um
hinn óbreytta borgara svo sem
KIPPS, TONO—BUNGAY o. fl. og
þær munu ef til vill halda nafni
hans lengst á lofti, þrátt fyrir
frægð „vísindaskáldsagnanna.“
Eitt af frægustu ritum H. G.
Wells er THE OUTLINE OF
HISTORY, sem hann samdi eftir
fyrri heimsstyrjöldina. Það er saga
mannkynsins skrifuð á mjög frum-
legan hátt. Af þeirri bók seldust
yfir tvær milljónir eintaka.
Wells skrifaði margar aðrar bæk-
ur á síðari árum ævi sinnar, en
ekki náðu þær sömu vinsældum og
hinar fyrri.
H. G. Wells andaðist í ágústmán-
uði 1946 og hafði verið sjúkur síð-
ustu árin, en hann hélt þó áfram að
skrifa fram að banadægri.
Tryllingsleg kona kom æðandi inn á lögreglustöðina og æpti ham-
stola að lögregluliðþjálfanum, sem var á verði: „Maðurinn minn hefur
verið að hóta því um tlma, að hann ætli að drekkja sér, og nú hefur
hann verið týndur í tvo daga. Eg vil, að þið látið slæða i síkinu."
„Var nokkuð sérstakt í fari hans, sem gæti hjálpað okkur til þess
að finna hann, ef við skyldum finna lík þar?“ spurði hann.
Konan hikaði við og virtist ekki muna eftir neinu slíku sem snöggv-
ast. Síðan kom feginssvipur á andlit hennar, og hún sagði loksins. „Jú,
alveg rétt, hann er heyrnarlaus."
Auglýsingaspjald í brauðsölubúð: „Heimabakaðar ávaxtatertur eins
og mamma var vön að baka .... áður en sjónvarpið kom."
„Óttinn kemur manni lengra áieiðis en hugrekkið," segir þekktur
rithöfundur, „en bara ekki í sömu átt.“