Úrval - 01.02.1968, Síða 105

HVERSU ÖRUGG ER PILLAN?
103
ekki fært á skýrslur af öðrum or-
sökum.
Slíkar sögur valda almenningi
skaða með því að gefa í skyn að
ekki sé fylgzt nægjanlega vel með
afleiðingum þeim, sem pillurnar geti
haft. Staðreyndirnar eru þær að
það er stöðugt og látlaust fylgzt með
verkunum taflanna. Mjög umfangs-
miklar rannsóknir sýna, að árlega
eru það ekki nema 53 konur á frjó-
semisaldri af 100 þús. þeirra sem
töflurnar nota (af þeim eru átta
gerðir), sem fá þennan sjúkdóm,
blóðkökk í æð, en hins vegar er
talið að sjúkdómstilfelli af þessu
tagi með konum almennt séu um
það bil 200 af 100 þús. árlega.
Þessi rannsókn var gerð í Banda-
ríkjunum. Önnur nýleg rannsókn
var gerð í Bretlandi og þar fundust
fjögur tilfelli meðal 1200 kvenna,
en það kom í ljós að þar reyndust
þessi tilfelli koma fyrir 3 eða 4 kon-
ur af hverjum þúsund. Hér er alltaf
átt við konur, sem ekki eru ófrískar.
Yfirleitt virðist, sem hér sé um
svo sjaldgæf tilfelli að ræða, að í
samanburði við ýmsar hættur sem
að hinni ófrísku konu steðja, sé
þessi hætta meðal kvenna, sem ekki
eru barnshafandi ekki teljandi.
Það er það sama að segja um
þær sögur, sem ganga um það, að
töflurnar valdi krabbameini. Það
hefur ekkert komið í ljós, við ýtar-
legar rannsóknir sem bendi til þessa.
Dr. Gregory Pincus, líffræðingur
í Massachusetts, sem hafði umsjón
með rannsóknum í sambandi við
notkun fyrstu taflanna, sem komu
á markaðinn, hefur sagt að hjá
þeim 1300 konum, sem fylgzt hafi
verið með um ellefu ára skeið, hafi
ekki fundizt nein merki þess, að
töflurnar hafi valdið þeim skaða af
nokkru tagi.
Tafian er 100% örugg getnaðar-
vörn, ef hún er notuð rétt, og þegar
konan kýs að verða ófrísk, hættir
hún að nota töfluna og verður þá
venjulega ófrísk að tveimur til
þremur mánuðum liðnum.
Þrátt fyrir þetta er það rétt, að
konur ættu ekki að nota þessar
töflur, nema undir umsjón læknis.
Þær eru búnar til af svo sterkum
hormónum að þær hindra frjóvgun,
og það er svo með öll slík meðul,
að þau geta haft einhverjar auka-
verkanir hjá einstaka konum.
Undir einstaka kringumstæðum
halda læknar, t. d., að töflurnar geti
valdið lifrarsjúkdómi eða flýtt fyr-
ir honum. Það er því hlutverk
læknisins að ganga úr skugga um
og ákveða, hvort kona sú, sem bið-
ur um töflur til varnar getnaði, er
heilbrigð fyrir, áður en hann skrif-
ar reseptið.
Meginatriðið sem ástæða er til
að leggja áherzlu á, er það, að það
stöðugt fylgzt með þessum töflum
og verkunum þeirra, bæði góðum
og illum. Meðal kosta þeirra, sem
fundizt hafa, er sá kostur, að þær
virðast stilla blæðingar og gera þær
sársaukaminni og reglulegri, og
einnig draga þær úr ýmsum kvill-
um, sem fylgja fimmtugsaldri kon-
unnar.
Það er ekkert óeðlilegt við það
að ýmsar konur vilja ekki nota töfl-
ur og sumar geta það ekki, sem
fyrr segir, enda eru til fjölmargar
aðrar getnaðarvarnir, sem stöðugt