Úrval - 01.11.1971, Blaðsíða 83

81
*

Q
O *
*
£ tutt er síðan skapæst
móðir hringdi í mig:
„Sonur minn sagði mér
í gærkvöldi, að hann
_JÍK
.... ...
hun, „hann er aðems
17 ára. Gætuð þér ekki gert eitt-
hvað, læknir?"
Hvað geta, og hvað eiga foreldrar
að gera í þessari aðstöðu? Hvernig
gerist það, að drengur eða stúlka
verður kynvillt? Hvers sök er það,
ef sökin er þá einhvers?
Kynvillan er fyrirbæri, sem þekkt
hefur verið jafnlengi og maðurinn
hefur verið til, en það er ekki fyrr
en á allra síðustu árum, sem menn
eru farnir að tala opinskátt og
hreint út um kynvillu. Hið nýja
frjálslyndi gagnvart þessum vanda,
hefur kveðið niður gamla hjátrú.
Ein af firrunum, sem menn hafa
verið haldnir, er sú að kynvillingar
gætu ekki lifað eðlilegri og ham-
ingjusamri tilveru. Auðvitað geta
þeir það, ef þeim er leyft það. Og
eftir því sem lögin smám saman
hætta að líta á samband kynvill-
inga sem saknæmt, séu þeir full-
orðnir, þá hverfa allir fordómar. Og
sem betur fer dregur einnig úr
þeirri útbreiddu skoðun, að persóna,
sem átt hefur kynferðisleg sam-
skipti við kynvillinga, geti ekki síð-
an lifað ,,eðlilegu“ kynlífi.
Þegar ég tala um kynvilling, þá á
ég við manneskju, sem laðast kyn-
ferðislega einkum að einstaklingi af
sama kyni. Hins vegar eru stig kyn-
villunnar mörg. Til eru karlar og
konur, sem laðast aðeins að eigin
kyni, og svo fólk sem laðast aðeins
að gagnstæða kyninu. Á milli þess-
Skiptar skoðanir ern
urn orsakir kynvillu. Hér
á eftir skilgreinir
reyndur líffræðingur
nokkrar þeirra kenninga
sem uppi eru.
EFTIR
DR. LAWRENCE
HATTERER
Hvers
vegna
eru
sumir
menn
kynvilltir?