Goðasteinn - 01.03.1970, Síða 6

Goðasteinn - 01.03.1970, Síða 6
öll helztu trúnaðarstörf í hrepps- og sýslufélagi. Hann var alþing- ismaður, hreppstjóri, hreppsnefndaroddviti, sýslunefndarmaður, safnaðarfulltrúi og um 20 ár formaður fyrir einu stærsta verzlun- arfélagi landsins á þeirri tíð“. Þórður í Hala var tvígiftur. Fyrri kona hans (1869) var Valdís Gunnarsdóttir frá Sandhólaferju. Seinni kona hans (1879) var Kristín Gunnarsdóttir, systir Valdísar. Þær voru af hinni velþekktu Sandhólaferjuætt, sem þekkt var fyrir frábæra snilli í tréskurði og málmsmíði. Afi þeirra, Bjarni Gunnarsson á Sandhólaferju, sem nefndur var glímu-Bjarni, var að sögn ágætur tréskeri, og synir hans, Gunnar og Filippus á Efri-Hömrum í Holtum, lifa enn í verkum sínum, tréskurði, sem er í röð bins bezta á því sviði frá 19. öld. Séra Jón Brynjólfsson í Kálfholti í Holtum (1809-1898) var giftur Þórunni Bjarnadóttur frá Sandhólaferju. Þau voru barn- laus. Séra Jón lét af embætti 1886. Fluttu þau hjón þá að Hala og áttu þar heima til æviloka. Séra Jón var hagmæltur, og hefur geymzt þó nokkuð af vísum hans um heimilisfólk í Hala og ýmis- legt, er á daga dreif. Börn Þórðar og Valdísar voru: Margrét kona Ólafs Ólafssonar búfræðings í Lindarbæ, Þórunn kona Þorsteins Jónssonar í Meiri- tungu og Jónína kona Hannesar Þórðarsonar verzlunarmanns. Börn Þórðar og Kristínar voru: Þórdís kona Bjarna Jónssonar í Meiritungu, Gunnar kaupmaður í Reykjavík og Sigríður kona Ingimundar Jónssonar bónda í Hala, síðar kaupmanns í Kefla- vík. Þórður í Hala dó 1922. Kristín í Hala var blind síðustu 30 ár ævi sinnar. Á dauðastund heyrðist hún segja: „Hvaðan kemur öll þessi blessuð birta?“ og svo virtist hún tala við einhvern vin: „Hefurðu séð hann Þórð minn?“ Það voru hennar síðustu orð. Þórdís í Meiritungu er nú ein á lífi af börnum Þórðar í Hala, fædd 20. okt. 1885. Er ihún ein af fáum til frásagna um heimilið i Hala undir lok 19. aldar, og lýsing hennar á heimilisháttum þar er eigi ómerkur þáttur þjóðhátta frá þeim tíma, er hvert heimili var ríki út af fyrir sig, ef svo mætti segja, sjálfu sér nóg um flesta hluti. 4 Goðasteinn
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Goðasteinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.