Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar - 01.06.1998, Qupperneq 40

38
Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar 1998
ÞEGAR ÉG FLUTTIST TIL ÓLAFSVÍRUR
Höfiundur þessarar greinar er
okkur bæjarbáum að góðu kunn-
ur. Hann kom ungur til Ólafs-
víkur, eða 13 ára, frá Færeyjum
með foreldrum sínum og systkin-
um. A þessum árum fjölgaði
mikið fólki í Ólafsvík. Það komu
margir Færeyingar til vertíðar-
starfa og margir þeirra settust hér
að. Faðir hans, Karl, var góður
smiður og varla var sá bátur til í
Ólafsvík sem hann smíðaði ekki
eitthvað í og lagfærði.
„Alt mugligt man”
„Þegar Pétur nafni minn bað
mig urn að skrifa um lcomu fjöl-
slcyldu minnar frá Færeyjum
til Ólafsvíkur í Sjómanna-
dagsblaðið þá gat ég ekki
skorast undan því og ætla ég
því hér að rifja upp minn-
ingar mínar. I maí árið 1959
fór faðir minn Karl Morten-
sen fyrst til Islands til að
kanna aðstæður. Hafði hann
þá áður skrifað Pétri Jakob
mági sínum (faðir Finns
Garbo), sem flesdr eldri
Ólsarar muna eftir. Pétur
Jakob hafði útvegað honum
vinnu við smíðar hjá Vigfúsi
Vigfússyni, en pabbi var lærður
skipasmiður og hafði lengi starfað
sem slíkur í slippnum í Vogi.
Einnig var hann í mörgu öðru svo
sem húsasmíði og köfun. Faðir
minn var liðtækur til flestra starfa
og var einn af þeim sem kallaðir
hafa verið upp á dönsku “alt
muglig man”. I Ólafsvík var hann
ávallt kallaður til um borð í bát-
Eftir Pétur F. Karlsson.
ana þegar eitthvað þurfti að sinna
viðhaldi svo sem að slá í báta (kal-
fatera), smíða og lagfæra neta-
borð. Við störf þessi mynduðust
náin og persónuleg tengsl hans við
sjómenn í Ólafsvík sem honum
þótti mjög vænt um.
Siglt með Drottningunni
Hjá Vigfúsi starfaði faðir minn
síðan um árabil og reyndist hann
föður mínum og fjölskyldu alla
tíð vel og eiga þau hjónin Vigfús
og Dísa bestu þakkir skildar. En
víkjum nú aftur að fslandsferð-
inni. I ágúst sama ár sendir hann
bréf til Færeyja og kveðst vera bú-
inn að ákveða það að setjast að í
Ólafsvík því sér líki þar mjög vel.
Fékk hann bróður sinn til þess að
aðstoða mömmu við að selja hús-
ið. Allt varð að gerast með hraði
því sigla átti með Drottningunni í
vikunni á eftir. I bréfinu skrifaði
hann að mér ætti eftir að líka vel í
Ólafsvík því að nóg væri um at-
vinnu . Ekki hafði honum þó
órað fyrir að ég ætti eftir að leggja
fyrir mig sjómennskuna. En hjá
mér átti þó ekkert annað eftir að
koma til greina. Þegar til Ólafs-
víkur var komið fóru systkini mín
Ebba og Paul í skóla enda þau þá
ekki nema 10 ára .
Jói á Nesi
Ég var þrettán ára og fór ekki í
skóla heldur strax að vinna í slát-
urhúsinu og síðan í frystihúsinu.
Fyrst leiddist mér ofsalega og var
haldinn mikilli heimþrá. I byrjun
sumars bauð Halli P. mér pláss á
dragnótabátnum Farsæl sem hann
átti ásamt Guðmundi Þórarins-
syni og fleirum. Sjóveikin
var að ganga af mér dauð-
um. Ég ældi flest alla þá
daga sem farið var á sjó þá
um sumarið, en í sjóveiki-
raunum mínum gleymdist
heimþráin fljótlega. Árið
1961 var ég ráðinn í skips-
rúm á m/b Hrönn sem
Haukur Sigtryggsson átti
ásamt fleirum, og var ég
þar í nokkur ár. Eftir það
var ég á sjó með fleiri góð-
um mönnum svo sem vini
mínum Jóa á Nesi (Jó-
hannes Jónsson) sem kenndi mér
mikið, hafa bátar mínir verið
skírðir eftir honum mér til mikill-
ar gæfu. Ég var lengi með Rafni
Þórðarsyni á m/b Sveinbirni Jak-
obssyni, og á Sæfellinu með Guð-
mundi Jenssyni. Þetta voru mikl-
ir sægarpar sem sóttu hart sjóinn.
F.v. Trausti Magnússon, Pétur Karlsson og Hermann Magnússon.
Sendum sjómönnum okkar bestu kveðjur
á Sjómannadaginn !
STEINPRENT
v. Snoppuveg ■ 355 Ólafsvík
S: 436 1617 • Fax: 436 1610