Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar - 01.06.1998, Blaðsíða 53

Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar 1998
51
Á Skarðsvíkinni
í sautján ár
Við voru lengi saman til sjós við
Siggi á Skarðsvíkinni eða í rúm
sautján ár. Við fiskuðum oft mik-
ið á Skarðsvíkinni. Margar vertíð-
irnar voru þetta 12-1600 tonn
yfir vertíðina. En árið sjötíu og
tvö fengum við 1808 tonn. I apríl
þetta ár vorum við að draga uppi
á Fláka og voru margir bátar að
draga þar og var hálfgert reiðileysi
á flotanum og flest allir bátarnir
farnir í land. Við áttum tvær
trossur niðri í kanti og ætluðum
við að kíkja í aðra þeirra á leið-
inni heim og viti menn; það voru
1500 fiskar í henni! Við fórum
með það sama upp á fláka aftur
og drógum allar trossurnar á ný
sem við höfðum dregið fyrr um
daginn og lögðum þær niðri á
kanti. Drógum við síðan hina
trossuna sem við áttum eftir og
voru í henni 1800 fiskar. Daginn
eftir sem var laugardagur förum
við út einir báta á Breiðafirði og
drögum þessar sjö trossur í norð-
austan roki og fáum heil 38 tonn.
Daginn þar á eftir fórum við enn
út og erum við enn einskipa og
eru norðaustan níu vindstig.
Komum við að landi á miðnætti
með 54 tonn. Daginn þar á eftir
fara stærstu bátarnir að drattast
út, en þann dag komum við inn
með 49 tonn.
Vörubílastöðin á Rifl
Þennan vetur var mikill hörgull
á vörubílum á Rifi. Það var langt
að keyra með aflann á malarvegi
út á Hellissand. Jóhannes vinur
minn og kaupmaður á Rifi, sem
var mikið snyrtimenni, stofnaði
þess vegna vörubílastöð og fékk
alla gömlu bílstjórana til að vera á
stöðinni. Einu sinni sem oftar er
landburður af fiski á Rifi. Bílstjór-
arnir Guðmundur Gíslason og
Ingi Einarsson tóku þá upp á því
að keyra á Akranes með fisk án
þess að tala við stöðvarstjórann og
var þá stöðin ekki nema þriggja
daga gömul. Stöðvarstjórinn varð
alveg brjálaður og rak þessa fáu
bílstjóra sem eftir voru. Ég frétti
af þessu þegar við vorum að landa
seint um kvöldið. Ég fór upp á
vigt til að ná í nótuna eftir löndun
og sá að það var ljós hjá Jóhann-
esi, fer til hans, opna hurðina og
kalla: „Attu bíl kunningi?”.
„Farðu til helvítis”, svaraði hann
alveg brjálaður.
Eftir að ég hætti á Skarðsvíkinni
var ég tvö ár á Fróða frá Ólafsvík
en fjölskyldan flutti til Stykkis-
hólms árið áttatíu og þrjú og var
ég þar með báta í fimm ár. En síð-
an áttatíu og níu hef ég verið
hafnarvörður og hafnsögumaður í
Stykkishólmi.
„Hvað sem það kostar“
Ég get ekki sagt að ég hafi
nokkurn tíma lent í sjávarháska í
þessi fjörutíu ár sem ég var á sjó
nema kannski þegar ég fór sem
stýrimaður með dráttarskipinu
Oríon sem var með tvo stóra
pramma í drætti. Var það á leið-
inni frá Stykkishólmi til Reykja-
víkur að við lentum í norðaustan
roki. Þegar við vorum komnir
vestur af Bervík slitnaði annar
pramminn aftan úr. Við vorum að
basla við það fram eftir degi að ná
honum aftur og vorum komnir
tuttugu og fjórar sjómílur vestur
af jökli þegar við gátum komið
taug í hann. Drógum við hann
upp undir Malarrif og suður með.
Þegar við áttum eftir þrjátíu mílur
í Akranes slitnaði hann aftur aftan
úr. Náðum við að keyra að hon-
um og koma tógi á milli. Fóru
tveir strákar um borð í
prammann, vélamaðurinn og
annar til þess að reyna að dæla úr
einu hólfinu sem í var kominn
sjór. Við vorum eftir um borð í
Oríon ég og skipstjórinn. Þeir
voru lengi um borð í pramman-
um og á meðan rauk hann upp og
gerði kolbrjálað veður. Leist mér
ekkert á blikuna og segi við skip-
stjórann: „Við verðum að ná
mönnunum strax hvað sem það
kostar”. Spyr hann þá hvernig við
eigum að fara að því. „Við keyr-
um bara að og bökkum að
prammanum”, segi ég. Við vorum
enn með hinn prammann í eftir-
dragi þegar þetta var.
Sjö hundruð
tonna þungi
Þegar við komum að pramman-
um sem mennirnir voru í vill ekki
betur til en svo að hann fer upp á
öldu sem ríður aftur yfir dráttar-
bátinn og lendir sjöhundruð
tonna pramminn hreinlega ofan á
skutnum á dráttarbátnum sem við
það fer á svarta kaf. Meðan
pramminn er þarna ofan á skutn-
um sem er á kafi í sjó ná strákarn-
ir sem voru í flotgöllum að
stökkva ofan í sjóinn á dekkinu og
Áhöfnin á Skarðsvík á vertíð 1972. F.v. Þórður Ársælsson, Hermann Hermannsson,
Einar Long, Konráð Ragnarsson, Kristján Jónsson, Baldur Jónsson, Jóhann Long, Freyr
Reynisson, Gunnar Reynisson, Almar Jónsson, Sigurður Kristjónsson, Guðmundur
Tómas Guðmundsson.