Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar - 01.06.1998, Side 70

68
Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar 1998
ÉG ÆTLAÐIALDREIAÐ VERÐA TRILLUKARL
Guðmundur Magnússon eða
Gvendur Línu eins og við þekkj-
um hann best ólst upp í Keflavík.
Hann byrjaði ungur á sjó eða 16
ára en þá ræður hann sig á snur-
voðarbátinn Ólaf KE 49 en það
var 40 lesta bátur. Það lá alltaf
ljóst fyrir hjá Guðmundi hvað
hann ætlaði sér að starfa. Hann
var alltaf ákveðinn í að verða sjó-
maður. Guðmundur er ekki af
sjómönnum kominn og hann er
sá eini í ættinni sem stundar
þessa atvinnu auk tveggja sona
hans. Guðmundur segir að mág-
ur hans sem var skipverji á Helga
Flóventssyni hafi komið saltinu í
blóðið á honum þegar hann var
stráklingur. Hann hafði fengið að
fara nokkra netatúra með bátn-
um og þá stolist úr skólanum.
Gefúm nú Guðmundi orðið:
Fljótlega eftir að ég hætti á
Ólafi ræð ég mig á bát í Stykkis-
hólmi sem hét Gullþórir og það er
í október árið 1969 og rérum við
á línu. Þennan bát, sem var um
65 lestir áttu m.a. Arni Helgason
stöðvarstjóri. Eftir áramót tekur
Gunnar Gunnarsson núverandi
olíukóngur hér í bæ við sem skip-
stjóri. Þetta er fyrsti Ólsarinn sem
ég er með á sjó. Gunni hafði það
fram að við lönduðum oft í Ólafs-
vfk þar sem svo langt var að fara
inn í Hólm. Þetta var miklu betra
þar sem við losnuðum við miklar
keyrslur fram og til baka í mis-
jöfnum veðrum. Þá voru bjóðin
Segir Guðmundur Magnússon.
keyrð á vörubílum hingað. Um
sumarið vorum við á handfærum
á Gullþóri og ekki datt mér það í
hug þá að ég ætti eftir að eignast
trillu og verða trillukarl. Þetta er
líka um það leyti sem skipastóll-
inn er að stækka, togararnir að
koma nýir til landsins og allt á
uppleið. Um mitt sumar hætti ég
á þessum bát og ræð mig á Jón
Jónsson með Jón Steini og er með
honum í tvö ár. Ástæðan fyrir því
að ég vildi á bát í Ólafsvík var sú
að um haustið þegar ég var á
Gullþóri hitti ég konuna mína,
sem síðar varð, Ólínu Elísdóttur, á
balli í Hólminum.
í stýrimannaskólann
Þá um haustið 1972 fer ég í
stýrimannaskólann sem var hér í
Ólafsvík. Þar var skólastjóri Jón
Þór Bjarnason, Hreggviður Her-
mannsson læknir og sr. Ágúst Sig-
urðsson voru kennarar ásamt fleir-
um. Þarna voru í skóla m.a. þeir
bræður Maggi og Rabbi, Egill
Þráinsson, Þórður Asmundsson
og fl. Við tókum í þessum skóla
120 tonna réttindin. Þetta var sjö
mánaða skóli.
Eftir að skóla lýkur í mars byrja
ég aftur á Jóni en um vorið ræð ég
mig hjá Kristmundi Halldórssyni
á Matthildi SH 67 og er hjá hon-
um í þrjú ár og þetta var góður
tími. Hann var alveg frábær ná-
ungi. Ranni var vélstjóri og Pétur
Boga var mest allan tímann sem
ég var og ekki má gleyma kokkn-
um honum Guðna Sumarliðasyni.
Þá kom um borð til okkar Ægir
sonur Kristmundar, þá ungur
strákur sem var þá að byrja sína
sjómennsku. Þá var Gaui Tryggva
alltaf með okkur á vertíðum en
hann var hörkuljón meðan hann
var á sjónum. Við vorum bara á
netum og trolli. Um haustið 1977
förum við Ólína konan mín og
tvö börn til Vestmannaeyja. Fann-
ar var þá fimm ára en Magnús þá
nokkurra mánaða gamall. Ég
hafði þá sótt um skólavist í Stýri-
mannaskólanum þar og Friðrik
skólastjóri sagði mér bara að
koma og við slógum til og feng-
um þar íbúð. Mér er minnisstæð-
ur einn kennarinn þar sem var
Snorri Gíslason sá mikli predikari.
Hann var nú ekki í trúmálum þá
en það var ekki gott að lenda f
rökræðum við hann, því hann
rúllaði mönnum alveg upp. I þess-
um skóla fékk ég fiskimannarétt-
indi.
Á Lárusi og Guðlaugi
Um vorið komum við aftur
hingað og þá eru Gvendarnir
Fanney SH 248.