Skógræktarritið - 15.12.1998, Qupperneq 105

6) Opinber kynning og hvatning
til þorpsbúa að koma upp op-
inberum skrúðgarði í þorpinu.
7) Opinber orðsending um skóg-
ræktarmálið borin í hvert hús í
bænum. Var þar skýrt frá því að
ráðið væri að friða sem fyrst
ákveðið landsvæði upp við
Botnsvatn og hefja þar skóg-
rækt. Voru sem flestir hvattir til
að leggja málinu lið með sjálf-
boðavinnu, þótt ekki væri
nema einn dag, eða með ein-
hverjum fjárframlögum. Minnt
var á talshættina góðu: „Margt
smátt gerir eitt stórt," og „Safn-
ast þegar saman kemur."
Allt þetta bar aðeins sáralítinn
fjárhagslegan árangur, undirtektir
nær engar með sauðféð, friðun
húslóða og bæjarskrúðgarð, - og
opinberu orðsendingunni um
skógræktarmálið, sem borin var í
hvert hús, svaraði enginn, - ekki
einn einasti maður.
Það leyndi sér því ekki, að okk-
ar ágætu Húsvíkingar voru ekki
enn vaknaðir til virkra starfa í
skógræktar- og uppgræðslumál-
um árið 1945. Og það skipti þá
engu, þótt nokkrir stjórnarmenn
skógræktarfélagsins létu stund-
um eitthvað til sín heyra.
Haustið 1947 var þetta áhuga-
mál okkar loksins svo langt komið,
að við höfðum fengið ágætt girð-
ingarefni; járnstaura og gaddavfr,
heim til Húsavíkur. Skógræktar-
stjóri, sem var svo vænn að heim-
sækja okkur og skoða landið seint
á þessum biðtfma, sýndi okkur þá
rausn, vinsemd og skilning að gefa
félaginu girðingarefnið. Var hon-
um að sjálfsögðu sent innilegt
þakkarbréf fyrir það.
Aður hafði Einar Sæmundsen,
skógarvörður á Vöglum, heimsótt
okkur og ákveðið girðingarstæðið
með stjórnarmönnum.
Um vorið 1948 var svo ekki
lengur eftir neinu að bíða. Dagana
2.-15. júní lögðum við girðinguna
°g gengum að fullu frá henni
nokkrir skógræktarfélagar, auðvit-
að í sjálfboðavinnu, og var rúmir
2 kílómetrar á lengd. Sigurður
Gunnarsson stóð fyrir verkinu, þar
sem hann hafði áður unnið tvö
sumur við lagningu sandgræðslu-
girðingar f Öxarfirði með sand-
græðslustjóra, Gunnlaugi Krist-
mundssyni. Þarna var þá loks sigri
náð, sem við fögnuðum mjög.
Daginn eftir, 16. júní, voru svo
strax gróðursettar í þessum frið-
aða reit 750 birkiplöntur. Ég
gróðursetti þar með kennurum
og efsta bekk barnaskólans 500
birkiplöntur og aðrir 250. Seinna
var svo nokkru meira sáð þetta
fyrsta vor, en man ekki lengur hve
mikið það var.
Þessi gróðursetning með elstu
nemendum mínum er svo merki-
legur viðburður í huga mínum,
að ég tel mér skylt að fara um
hann nokkrum orðum.
Vegna ferða minna til Noregs
og kynna við úrvals kennara og
ýmsa fleiri þar í landi, var mér vel
kunnugt um, að norskir kennarar
höfðu lengi gróðursett a.m.k.
einn dag á hverju vori með elstu
nemendum sínum öllum til
SKÓGRÆKTARRITIÐ 1998
103