Skógræktarritið - 15.05.2012, Side 63

Skógræktarritið - 15.05.2012, Side 63
61SKÓGRÆKTARRITIÐ 2012 að töluvert í íbætur í grenilundi þar sem þurrara er; mildar það allt yfirbragð greniskógarins, sem hætt- ir til að verða dálítið þungbúinn ásýndar. Eins og plöntulistinn sem hér fylgir ber með sér eiga u.þ.b. 70 tegundir trjáa og runna sér fulltrúa í Drumbodds- staðalandi. Þær þrífast auðvitað misvel, en margt lif- ir nú í skjólinu sem ekki þreifst áður. Sumur hafa verið hlý undanfarinn áratug og skilar það sér í vexti og viðgangi trjánna. Þó verður þess vel vart að hin ótímabæru frost sem áður er minnst á setja skorður við ræktun tegunda sem þurfa langan vaxtartíma eða eru aðlagaðar hafrænni skilyrðum. Þannig hefur hin rómaða landgræðsluplanta sitkaelri reynst handónýt þótt aðrar frænkur hennar dafni vel. Sitkagrenið er öflugt og er komið í 8 metra þar sem skilyrði eru góð, en vaxtarlagi þess er stundum ábótavant; það á það til að toppbrotna um mitt sumar. Hvítsitkag- renið (sitkabastarður) hefur betra vaxtarlag en vex eitthvað hægar. Rauðgrenið er fallegast grenitrjáa, heldur toppi mjög vel og vex alveg prýðilega þar sem skilyrði eru góð. Það er framtíðartré á þessum slóð- um með auknu skjóli. Blágrenið vex hægt en örugg- lega; í köldum, mosavöxnum og blautum hrísmóa sem ekki hlýnar fyrr en um mitt sumar þrífst ekkert nema þetta háfjallatré. Stafafura hefur dafnað vel og er farin að sá sér víða. Hún þrífst í mögru landi og lifir næstum 100% þar sem lítil samkeppni er, en á það til að kræklast illa þar sem snjór leggst á hana. Skagway-kvæmið vill verða greinamikið, en við því má sjá með því að planta hæfilega þétt. Lindifuran prýðir með sínum blágræna lit og silkifura af Balkanskaga gerir það líka þótt hún sé hér á ystu mörkum mögulegs vaxt- arsvæðis. Rússalerki er hraðvaxta í æsku hér eins og annarsstaðar. Það hefur mest verið ræktað til skjóls og tilbreytingar; þarf að vera á mjög þurru landi, helst í skriðum eða mel, til þess að ná fallegu lagi; annars er það kræklótt og margstofna. Horft til suðausturs í átt að Hvítá. Fjær er asparskógur að vaxa upp úr örgum snarrótarmó og grenitré innanum. Nær klettum má sjá stafafuru og lerki.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108

x

Skógræktarritið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skógræktarritið
https://timarit.is/publication/1996

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.