Skírnir - 01.01.1879, Qupperneq 55

ÍTALÍA.
55
J>á erindreka sinn (Cavour) á Parísarfnndinn fyrir hönd allrar
Ítalíu. Nú var það þjóSlandið, sem átti sæti heimilt meSal stór-
veldanna, og var hiS sjetta í tölunni, er um samamál var þingaS
og samiS til friSar á Berlínarfundinum í fyrra sumar. þess er
ekki getiS, aS þeir Corti greifi og Launay greifi (sendihoSarnir
frá Ítalíu) hafi beitzt þar fyrir neinu máli sjerílagi, en studdu
góSar tillögur allra, og þó mest Frakka, er þeir tóku aS sjer
málstaS Grikkja. þegar Corti kom heim aptur, þótti þó alþýSu
manna á Ítalíu, aS för hans heföi mátt betri verSa. Menn sögSu,
aS sendiboSar Ítalíu hefSu sízt átt aS koma slyppir heim af
fundinum, þar sem Austurríki hefSi fengiS svo mikið í aSra
hönd. Nú tókust fundir meS allmiklu háværi og skarkala, þar
sem viSkvæSiS var iSulega, aS Austurríki hlyti nú aS selja
ítalska hlutann af Týról og Triest og mikinn hluta af Istríu sjer
af höndum og til Italíu. Mörg blöb tóku í sama strenginn, og
var þvi, sem vita mátti, harSlega svaraS í blöSum Austurríkis-
manna, en Slafar, eba Slóvenar, sem aS mestum hluta hyggja
þau lönd , urSu æfir viS og tóku aS sínum hluta til fundahaida
og hjetu á keisara sinn og stjórn hans aS láta til sín taka.
Stjórnin á Ítalíu hafSi ekki gefiS mikinn gaum aS fundahaldinu,
og voru þar þó margir, sem hófu ináls á, aS viS svo búiS mundi
ekki hlíta mega, en hún svaraöi í fyrstu, aÖ allt þetta mundi
sjatna af sjálfu sjer, og kvaS nóg aS gert, ef löggæzlumenn hefðu
svo gát á fundunum sem landslög leyfðu og bySu. Allt um þaS
varS hún þó aS hlutast til síSar bæSi meS íorboÖum og atförum,
er bendingar komu til hennar frá stjórn Austurríkiskeisara, og
henni varS ljóst, aS þeir menn höfSu hjer hönd í bagga og reru
mest undir, sem hvervetna vilja vekja óróa og byltingar og koll-
varpa öllu þegnlegu skipulagi — sumpart þeir, sem kalla sig
þjóSvalds- eSa lýSvaldsmenn, og vita þó sjaldnast fótum sínum
forráS, og sumpart erindrekar og leyndarliöar «alþjóSasam-
bandsins» (Internationale). þegar stjórnin fór aS taka fastara í
taumana, og setja þá í varðhöld, sem verstur grunur ljek á, tók
aS hægjast um, en þaS bar til síöar, sem mótstööuflokkarnir á
þinginu kölluSu henni eSa andvaraleysi hennar vera mjög um aS
kenna, og nú skal frá sugt.