Skírnir - 01.01.1879, Side 83

ÞÝZKALAND.
83
lemer-Alst og fl. kaþólskir skörungar), en til þessa hefir ekki
dregið saman meb þeim og Bismarck. jþab eru einkum og helzt
hin uýju kirkjulög («Maílögin»), sem standa hjer í milli, og
þegar vjer minntumst á samfundi jpeirra Masellu og Bismarcks í
Kissingen (í Italíuþætti), þótti oss bezt eiga vib, aS fara um það
nokkrum orSum í þessum þætti, hvaS hjer bjó undir. Skírnir
minntist á í fyrra, aS nýjar kosningar voru boSaSar 5. júli, því
Bismarck vildi láta J>jóSverja gera bragarbót um kjör sitt, og
var frelsisflokkum þingsins hinn reiSasti, af því aS þeir höfSu
bandaS á móti nýmælunum um jafnaSarmenn, samtök þeirra og
allt athæfi. BæSi framfaramenn og frelsisflokkurinn þjóSlegi
fóru heldur halloka viS kosningar, en miSur þó enn Bismarck
mundi hafa unnt þeim, ef íhaldsmenn hefSu eflzt aS sama hófi.
Honum varS því aS gremjast, er hann sá, aS hann mundi fram-
vegis sem fyr verSa aS njóta enna þjóSlegu frelsismanna aS á
þinginu. MiSflokkurinn og íhaldsmenn höfSu aukizt nokkuS viS
kosningarnar, og var því svo sagt frá, aS Bismarck hafi viljaS
koma þeim í bandalag og hafa hjer þingfylgi, Ef þetta er rjett,
þá hefir lijer annaS ráSiS meir enn hefndarhugur vi& frelsis-
flokkana. Menn höfSu þaS fyrir satt, aS klerkavinir (hinir
kaþólsku) hefhu á sumum stöSum styrkt jafnaSarmenn viS kosn-
ingarnar, og fyrir þá sök gat Bismarck orSib þeim hinn gram-
asti. En hjer ljet hann þó á engu bera, og hugsaSi þeim þó
þegjandi þörfina. Erindi Masellu viS Bismarck í Kissingen var
aS hreifa viS samsmálaleit viSvíkjandi «Maílögunum», eSa afljetti
þeirra vandkvæSa, sem kaþólsk kirkja hefSi af þeim beSiS á
þýzkalandi. Bismarck á aS hafa tekiS máli hans meS mestu
blíSu, en gefib honum í skyn, aS hjer gæti ekki minna í móti
komiS, enn aS þingliS kaþólskra manna — eSa mibflokkur
þingsins — sætti sig viS þaS allt, sem til breytinga hefSi gerzt
á þýzkalandi, og yrSi sambandsstjórninni hollur og sinnandi.
þetta var hjerumbil þaS sama, sem aS biSja miSflokkinn liætta
tilveru sinni, en hann er einmitt til orSinn fyrir forgöngu og til-
stilli þeirra manna, sem kalla Prússa hafa tekiS lönd meS ráni
af þýzkum höfSingjum , en vilja í annan staS halda uppi rjett-
indum heilagrar kirkju til lengstra laga — en á meSal þeirra er