Skírnir - 01.01.1879, Síða 114

114
RÚSSLAND.
(Mesenzeffs), sem Drentelen heitir. Hann hafbi fengiö viðvör-
unarskeyti svo látandi, a8 lífiátsnefndin mundi ekki hir8a ab taka
hans líf, en kjósa heldur líf dóttur hans. Stúlkan var einberni
hans, og því ætluSu menn, aS «níhílistum» þætti sú hefndiu
betri, og manninum svo sárara nær höggiS. En seinna sást, aö
þeir hafa einmitt viljaS gera hann mi8ur varan um sjálfan sig.
25. marz ók Drenteien aB heiman frá sjer og ætlaði á stjórnar-
ráSsfund. Á. eptir vagninum kom ríSandi ungur maíiur og rei5
allharban, en er hann kom á hli3 vagninum, ]pá skaut hann úr
pistólu innum vagngluggann, og hleypti síSan á burt sem af tók.
SkotiS haföi ekki sakað, en hershöfðinginn bau5 vagnstjóra sínum
a5 halda á eptir, og nú hefSi líklega ekki undan dregiS, ef
morðinginn hefði ekki falliS af baki (eða fleygt sjer af baki?) og
skotizt inn í vagn, svo aS hinir höfSu eklci gát á. I apríl-
mánuði voru mörg banatilræði gjörð í Kiev við æðstu embættis-
menn og £ar á meSai við fylkisstjórann sjálfan, en þau mistókust
öll, og sá varð tekinn höndum, sem ætlaði að veita fyikisstjór-
anum bana. Hverjar sagnir af honum hafa fengizt vitum vjer
ekki, en svo er frá sagt, að þeir færist undan öilum sögnum,
sem fastir verða teknir, og þykist ekkert vita um forsprakka
samsærisfjelagsins, hverir þeir sje eða hvar þeir láta fyrir berast.
J>eir segja það eina, að boðin frá leyndarnefndinni sje svo lát-
andi, að Jpeir sje til kjörnir með hlutkesti að vinna á þeim eða
Jeim manni, sem nefndin hefir ætlað bana, en sjer sje jpá einn
kostur nauðugur að hlýða, Jpví annars eigi jpeir sjálfir dauðann
vísan. — Um einn eðalmanna, Bóbóchoff að nafni, komst Jpað
upp, að hann væri eitthvað við «níhílista» riðinn, og var honum
vísað á burt frá Pjetursborg til lítils bæjar norður í Arcbangel.
Hjer veitti hann löggæzlumanni tilræði og var ]pá dæmdur af lífi
af herdóminum. «Níhílista» nefndin vatt svo bráðan bug að
hefndinni, að fám dögum síðar (10. apríl) fannst löggæzlustjórinn
í húsi sínu stunginn til bana með rýtingi. Hjá líkinu lá seðill
og stóð Jpar á: «Sjálfur varst ]pú frá Póllandi, en verri óhemja
í gegn löndum Jpínum, er hingað voru reknir í útlegð, enn versti
böðull stjórnarinnar af rússnesku kyni. Nú skaltu deyja, hund-
urinn þinn, óverður eins og ]pú ert að lifa með mönnum!» —