Skírnir - 01.01.1879, Qupperneq 118
118
RÚSSLAND.
flokknrinn á Rússlandi geri líti<5 úr byltingaflokkum annara
landa, og kalli þaS kák eitt, sem sósialistar og lýgvaldsmenn í
Vesturevrópu berast og berjast fyrir, þá mun til þess nokkuð
hæft, aS allir byltingamenn vorrar aldar, hvar sem eru, hafi eitthvert
samband sfn á milli. Svo er aS minnsta kosti opt sagt á Rússlandi
og J>ýzkalandi. En sú hugleiSing er eins rjett, að þau ríki
haldist í hendur, t>ó lítiö beri á, og geri ráö sín saman, sem
tekiö hafa aö halda aptur í ófrjálsari stefnu. Hjer eiga Rússar
hægt meS aö veröa á undan öllum öSrum, en taki hinir a8
«renna 1 köpp» við þá á apturhaldsskeiSinn, þá er ekki ólíkt,
aS til þeirrar stórbyltingar dragi, sem Thiers sálugi spáSi, aS
koma mundi um næstu aldamót —, og þar verSi þá úrslit á,
hvort Evrópa á aS verSa álfa «kósakkavaldsins eSa þjóðstjórn-
arinnar».
Rússar hafa á seinni árum grafiS eptir fornmenjum í austur-
hluta Rússlands (í Jaroslav og Vladimír) og víða í Síberíu, og
fundiS mart merkilegt frá steinöldunum, hinni eldri og hinni
yngri, sem fræðimennirnir kalla Jær. Mest fundu menn viS á
t>á, er Oka heitir, og voru bjer vopn og verkfæri — sum vel
slípuS — innan um hnútur og bein af ymsum dýrum (t. d.
orðum að fara með árnaðarorð til föður síns og biðja svo fyrir
bræðrum þeirra, stúdentunum í Charkóv, að þeir yrðu ekki reknir til
Síberíu, fyr enn mál þeirra væri rannsakað í ;dómi. [>eir sendu
nefnd á fund stórfurstans, en er hún kom að höllinni, var inngöngu
synjað. Fjöldi stúdenta höfðu haldið i humóttina á eptir og með
þeim annar lýður, og gerðist þegar hávaði, er nefndinni var vísað á
burt. Men kölluðu til nefndarinnar og vildu vita, hvert erindi
hennar væri, en sá sem málið skyldi flytja fyrir stórfurstanum, dró
bænarskjalið upp og tók að lesa það fyrir lýðnum. Allt í einu
þusti þá að kósakkalið og með þeirn vopnaðir löggæzlumenn og tóku
að hafa hendur á stúdentunum. Nú hljópu þeir að, sem á eptir
höfðu haldið og vildu veita liðlbræðrum sínum, og varð úr þessu
hin mesta rimma. Hjer ljetu margir stúdentanna líf sitt fyrir
vopnum liðsins, og af þeim og hinum, sem við voru staddir, var
fjöldi settur í varðhald. Hvað um flesta hefir orðið munu fæstir
vita, en 32 stúdentanna urðu að leggja á leiðina til Síberíu. [>að
var líknarbrautin, sem fyrir þeim átti að liggja.