Skírnir - 01.01.1879, Qupperneq 119

RUSSLAND.
119
úrum), sem fyrir löngu eru horfin frá þeim löndum. Einnig
fundust í>ar leifar af einskonar vatnabýlum, sem finnast í vötn-
unum á Svisslandi og ví8ar; J>aS eru hús og bæir, er stein-
aldarfólkih reisti á stólpum sem þaS færSi niSur í fen, ár og
vötn, ah það gæti hetur varizt fjöndum sínum eSa sjeS við
þeim, hvort heldur voru dýr eSa menn. Af enn eldra tagi var
fó þaS, sem leitarmennirnir (fornfræðingurinn og náttúrufræSing-
urinn Poliakoff og fylgdarmaður hans Úvaroff greifi) fundu í
grennd viS bæinn Karakoróvó. J>aS voru steinleifar frá enum
fyrra eSa öndverSasta hluta steinaldarinnar, en Jær sýndu, aS
maSurinn hefir lifaS hjer samtiSis nashyrningum, Mammútum og
ymsum öSrum dýrum, sem fyrir löngu eru undir lok liSin.
Fornmenjasöfn eru nú hjá öllum menntaþjóSum, J>ar sem slíkar
menjar eru saman komnar, en Rússar eru nú aS reisa fornmenja-
búr í Pjetursborg.
Af drepsóttinni, sem getiS er í inngangi ritsins fara, nú ekki
aSrar sögur, enn aS henni hafi slegiS niSur, og mun þaS sann-
frjett, því frá flestum löndum voru jpangaS læknar sendir til
rannsókna. J>ó er sóttvörnum enn uppi haldiS aS nokkru leyti
til vara af flestum þjóSum, sem fiutningar koma til frá Rússlandi.
Dunárlöndin og Montenegró.
Rámenía. í>ess var getiS í fyrra, aS Rúmenum var þaS
mjög nauSugt aS skila aptur Bessarabíu til bandamanna sinna,
en hjer fór sem optar, aS hinn lægri hlaut aS lúta, og þeir
urSu aS gera sjer þaS aS góSu aS taka Dobrúdsju í staSinn.
27. nóvember sendi jarlinn liSsdeildir suSur yfir Duná aS setjast
á þær stöSvar, sem liS Rússa vjek af um sama leyti og helga
svo landnám sitt til fulls og alls. Seinna dró þó til nýrra mis-
klíða viS Rússa, er jarlsliSiS hafSi setzt í lítinn kastala Arab
Tabía, viS en nýju landamerki aS sunnan, og Rúmenar vildu
halda þeirri stöS, þó Rússar segSu aS hann heyrSi til Bolgara-