Skírnir - 01.01.1879, Side 170

170
VIÐAUKAGREIN.
til málamynda og til þess a<5 villa sjónir fyrir Englendingum, því
í sama mund kom fram meginher þeirra og rann djarflega aS
QórSu hlið herbúSanna; tóku Englendingar á móti þeim mc8
ógurlegri skothríS og urSu þeir frá aS hverfa og snerust nú aS
austurhliS herhúSanna. Segir enskur frjettaritari, sem þar var
viS, svo frá þeirri hríS: «Ekki get jeg hugsaS mjer fegri sjón
en aS sjá hvernig Zúlúar hlupu fram, meS hvíta skjöldu á armi,
fjaSrahúfur úr pardusskinni á höfSi sjer, og nautsrófurnar um
hálsinn og atgeir (assegai) í hendi. Fáeinir skutu viS og viS af
hissu, en flestir jputu fram í Jijettum hópum hálfdansandi aS
víggirSingum vorum. Ilirtu þeir hvergi um skothríSina, þó hún
væri ógurleg, en ruddust fram meS hinni mestu hreysti upp
undir virkin og stundum leit svo út sem þeir mundu komast
yfir girSingarnar þrátt fyrir skothríSina og láta til skarar skríSa
í höggorustu. Eptir nokkrar mínútur linuSust feir samt af skot-
hríSinni og hörfuSu undan». Sendi ChelmsforS þá riddaraliS
sitt á staS til þess aS reka flóttann og veittu Zúlúar þá eigi
viSnám, en flýSu sem harSast og vann ChelmsforS fullkominn
sigur. Sagt er aS Zúlúar hafi veriS 11,000 aS tölu og fyrir
þeim Dabúlamanzí, sá hinn sami er vann sigurinn viS Isan-
dúlu. Misstu Zúlúar aS sögn 1200 manns, en ChelmsforS
fáa eina.
ChelmsforS hjelt nú áfram viSstöSulaust til Ekóve og varS
þar fagnaSarfundur meS þeim Pearson; var hann eigi mjög tæpt
staddur meS matvæli, en jró voru margiraf mönnum hans sjúkir,
af því aS eigi var nógur kornforSi fyrir hendi, og loptslag óhollt.
ChelmsforS rjeS af aS taka allt setuliS burt frá Ekóve og fór
Pearson meS liS sitt aptur suSur yfir Túgelu en ChelmsforS fór
þangaS líka er hann hafSi víggirt herbúSir viS Gingihlóvó.
Standa sveitirnar þá eigi ólíkt því sem var í byrjun ófriSarins, og
búast Englendingar aS sækja aptur norSur í landiS, en hafa nú
meiri liSskost en fyr, og er varla efi ó aS þeim muni takast aS
buga Cetevayó, einkum ef f'riSur verSur í Afganistan, sem nú er
líklegt. Villimennirnir hafa sýnt af sjer mikla hreysti og her-
kænsku; her þeirra er í flestu líkt fyrir komiS og vant er í
Evrópu; hafa flestir gó&ar bissur, er enskir kaupmenn hafa selt