Búnaðarrit - 01.01.1952, Blaðsíða 35
BÚNAÐARRIT
33
Meðaltal á ári Af hcktara
1901—1910 615000 34,6
1911—1920 642000 30,9
1921—1930 ................ 848700 34,0
1930—1940 1096200 34,8
1941—4950 1452500 35,7
Þegar á þennan hátt er tekið 10 ára meðaltöl af
töðufengnum sést, að nýræktin hefur í fyrstu verið
gerð að nokkru leyti á kostnað ræktunar gömlu tún-
anna. Uppskera af ha hefur minnkað. Lækkun töðu-
fengsins af ha á árunum 1911—1920 er eðlileg afleið-
ing þess, að búfjáráburðurinn hefur ekki hrokkið til
hvorutveggja, að halda gömlu túnunum í rækt og
koma nýræktinni i rækt, en um kaup á tilbúnum á-
hurði var ekki að ræða þau ár, nema til tilrauna.
Milli áganna 1920 og 1930 færist notkun tilbúins áburð-
ar nokkuð í aukana og er þá flutt inn nær eingöngu
köfnunarefnisáburður, sem i byrjun jók uppskeruna,
þótt einhæfur væri. Á árunum 1930—40 er að meðal-
tali á ári l'Iutt inn 449 tonn af köfnunarefni, 172 tonn
af fosfórsýru og 211 tonn af kalí. Á árunum 1941—-50
var þetta að meðaltali 1370,6 tonn af köfnunarefni,
483,9 tonn af fosfórsýru og 311 tonn af kalí.
Með notkun þessa áburðar virðist töðufallið á gömlu
túnunum hafa haldist, og nýræktin komist í svipaða
rækt og gömlu túnin, en uppskeran af hektara er mik-
ils lil ol' lítil. Breytingarnar, sem orðið hafa á túnun-
um, bæði að stærð og ræktunarástandi, koma nokkuð
fram i töðufallinu, og hvernig það hefur breytzt. Af
töflunni hér á eftir sést þetta nokkuð ljóst. Byggðar
jarðir í hverri sýslu eru þar flokkaðar í jarðir, sem
fá undir 100 töðuhesta af túninu, jarðir sem fá 101
—200 og svo framv., og hafðar saman í flokki jarðir,
sem eru á sama hundraði með töðufall af túninu allt
upp í 800 liesta, en þær seni fá meira eru allar
sainan í f'lokki. (Sjá 6. ímjnd.)
3