Búnaðarrit - 01.01.1952, Blaðsíða 142
140
BÚNAÐARRIT
virðist undarlegt, að ekki skuli fást eins góðir hrútar
úr Aðaldal og Reykjadal, eins og úr öðrum hreppum
milli Jökulsár og Skjalfandafljóts, þvi að fé í þessum
hreppum öllum er yfirleitt ættað úr Presthóla- og
öxari'jarðarhreppum, nema hvað nokkuð af fé í Keldu-
hverfi er ættað úr Þistilfirði. En þegar hetur er að
gætt, þá voru Aðaldælir óheppnari en aðrir með hrúta-
kaup við fjárskiptin. Þeir fengu þá fáa góða hrúta,
en flesta mjög lélega, sjá grein um hrútasýningar 1946,
Búnaðarritið, 60. árg. Síðan hefur verið fátt af vel
gerðum hrútum í Aðaldal. Reykdælir fengu svo við síð-
ari fjárskiptin aðallega fé úr Aðaldal, en bættu það
nokkuð með fáeinum hrútum úr Kelduhverfi. Þctla
sýnir, að háskalegt er fyrir ræktun fjárins eftir fjár-
skipti, að ekki takist að fá sæmilega eða góða hrúta
strax með liinu nýja fé, eða þá a. m. k. fljótlega þar
á eftir. Við hrútakaup ættu bændur ávallt að hafa
það hugfast að kaupa ekki hrúta á bæjum, þar sem
fuilorðnir hrútar eru lélegir. Ég hef hins vegar oft
orðið þess var, að lambhrútar eru við l'járskipti lceyptir
af bændum, sem eiga mjög lélega hrúta fullorðna.
Hrúturinn er á við hálfa hjörð hvað snertir gæði fram-
tíðarstofnsins.
Bezlu hrútarnir i Akrahre]>j)i voru þessir: Hákon
Frosta á Frostastöðum, frá Eyhildarholli, af Lauga-
bóls- og Múlastofni, Óðinn Sveins á Frostastöðum, frá
Hvítuhlíð, Kollur Steinþórs á Þverá, frá Eyhildarholti,
af Laugabóls- og Múlastofni, Laxi Ingimars á Flugu-
mýri, frá Norðurhlíð, Völundur í Djúpadal, frá Hellu-
vaði í Aðaldal, Dofri á Vöglum, frá Kasthvammi, og
Erpur á Uppsölum, frá Grjótnesi, sonur hrúts frá
Holti í Þistilfirði. Þessir hrútar eru allir mjög
góðir og sumir frahi úr skarandi einstaklingar. Von-
andi reynast þeir og fleiri fyrstu verðlauna hrút-
arnir góðir til kynbóta. Mun ekki af því veita, því
að margur hóndi í Akrahreppi neyðist lil þess að