Búnaðarrit - 01.01.1952, Blaðsíða 151
BÚNAÐARRIT
149
andi árangri í fjárrækt sinni alveg fram að fjár-
skiptum. Þeir hafa haldið áfram sókn, þrátt fyrir af-
hroð fjárpestanna, þegar flestir létu undan siga, nauð-
ugir vxljugir. Síðustu fjárræktarafrek sín eiga Hruna-
menn að nokkru leyti að þakka hrútum frá Gísla
Magnússyni í Eyhildarholti, sem þeir fengu okknr
Hjalta Gestsson til þess að útvega sér, þegar hið lang-
ræktaða úrvalsfé í Eyhildarholti var eyðilagt vegna
fjárskiptanna 1948. Þá fóru í Hrunamannahrepp 4
hrútar frá Eyhildarholti. Hafa þeir reynzt með af-
brigðum vel og sannað það, sem of fáir Skagfirðingar
liöfðu gert sér grein l'yrir, að Eyhildarholtsféð var
fram úr skarandi kynbótafé, líklega bezt ræktaði fjár-
stofn landsins. Hrútar þessir reyndust hver öðrum
betur, fyrst sem þolnir, vænir og þrifagóðir einstak-
lingar og eigi síður sem undaneldishrútar. Sláturlömb
gáfu þeir betri en áður höfðu þekkzt þar á sumum
bæjum, þótt vænt fé væri þar fyrir, og það, sem alið
var upp undan þeim, reyndist frain úr skarandi vænt
og vel gert fé. Á sýningunni núna stóðu hrútarnir frá
Eyhildarholti og margir synir þeirra efst í röðinni, og
voru þó sumir hinir hrútarnir engir aukvisar. Jötunn
í Bryðjuholti, frá Eyhildarholti, stóð efstur, nú 7 vetra
og vóg 115 kg, fram úr skarandi væn hraustleika kind.
Hann hefur haldið sér ágætlega, að vera fluttur 4 vetra
gamall úr landgæðum í Eyhildarholti í tæplega meðal-
sauðland í Bryðjuholti, þar sem liann hefur verið
notaður mjög mikið á vetrum og ekki alinn þar fram
yfir það, sem kalla má gott hrútseldi. Haustið 1950
vóg Jötunn 120 kg. Næstir Jötni stóðu Svalur Sigurðar
í Birtingaholti og Stúfur Helga á Hrafnkelsstöðum. Sá
fyrrnefndi sonur hrúts frá Eyhildarholti, en sá síðar-
nefndi keyptur þaðan lamb.
Þessir tveir hrútar voru báðir fram úr skarandi vel
gerðir og illt að gera upp á milli þeirra. Helzt var
það, að Svalur væri fríðari, bakbreiðari og ullar-