Búnaðarrit - 01.01.1952, Blaðsíða 289
BÚNAÐARRIT
287
og góðan vilja félagsmanna, að seint gangi um ræktun
stofnsins, nema því aðeins að fleiri taki höndum sam-
an. I Hlíðinni hafa lengi verið allgóðar kýr og eru þar
ennþá, en trúað gæti ég því, að áhöld væru nú uin
það, livort meira vegi kostir þeir, sem komu í kúa-
stofninn með Mána frá Skipholti, og á ég þar við
mjólkurlagni, sem dætur hans virðast húa yfir í rík-
um mæli, eða þeir ókostir, sem hann flutti með sér,
en það sýnist mér vera of grannbyggðar kýr og varla
nógu hraustar. Eg teldi að minnsta kosti hyggilegt
að nota ekki um sinn i Hlíðinni naut, sem eru honum
mjög skyld.
í). Nf. Hvolhrepps, Rangárvallasijslu. Félagið er lítið
og sundurlaust og því erfiður róðurinn hjá áhuga-
mönnunum. Á sýninguna komu of fáar kýr til þess
að hægt sé að gera sér grein fyrir gerð kúastofnsins.
Hér gildir hið sama og í Fljótshlíðinni, að það, sem
fyrst þarf að gera, er að byggja félagið þannig upp,
að það sé nokkurn veginn starfhæft.
10. Nf. Rangárvallahrepps, RangárvaUasýslu. Hér er
starfsemin eins og búskapurinn í Saliara. Aðeins smá
vinjar, en langt á milli þeirra. Lega byggðarinnar í
Rangárvallahreppi er þannig, að mjög er erfitt með
alla starfsemi á félagslegum grundvelli. Eg sá í Odd-
hól mjög athyglisverða kú, er Tófa heitir. Hún gæti
verið mjög efnileg til þess að ala naut undan henni,
ef næðist í gott naut handa henni.
11. Nf. Djúpárhrepps, Rangárvallasýslu. Hér eru
áreiðanlega margar ágætar kýr. Skýrsluhald er nú
orðið mjög almennt, en þó virðist mér það vera meira
fyrir dugnað forustumanna nautgriparæktarfélagsins
heldur en fyrir almennan áhuga félagsmanna. Fram
undir þetta hefur heimafengna fóðrið verið mjög mis-
jafnt, og mér sýnast kúahagar á sumrin lélegri en
almcnnt gerist. Afurðir kúnna vilja því oí't verða mjög
misjafnar og ending þeirra oft mjög lítil. Undanfarin