Búnaðarrit - 01.01.1952, Blaðsíða 148
146
BÚNAÐARRIT
í sauðfjárkynbótunum. Það eru til alltof margir hold-
þunnir hrútslápar hér á landi. Þeim þarf að slátra,
þótt þeir séu sumir fríðir í andliti að smekk eigend-
anna.
Árnessýsla.
Hrunamannahreppur. Eins og getið er í upphafi
þessarar greinar óskuðu Hrunamenn eftir hrútasýn-
ingu, þótt niðurskurður fjárins væri að fara fram.
Vildu þeir fá hrúta sína vegna og dæmda, til þess að
fyrir lægi síðar, hvaða árangri þeir hefðu náð í fjár-
rækt fyrir fjárskiptin. Hrunamenn höfðu einir bænda
á íslandi tekið upp þann góða sið að halda hrútasýn-
ingu á hverju hausti, og fengu þeir héraðsráðunaut
Búnaðarsamhands Suðurlands til að dæma á aukasýn-
ingunum, sem fram fóru milli lögákveðinna sýninga.
Það var því skiljanlegt, að þeir vildu ekki láta niður
falla þá sýningu, sem þeir áttu kröfu á samkvæmt
búfjárræktarlögum, þótt hrútarnir ættu að falla að
sýningu lokinni.
Nú voru sýndir 36 hrútar í Hrunamannahreppi,
talfa 1. Þunga, mál, ætterni og eigendur I. verðlauna
hrútanna er að finna í töflu F. Fyrstu verðlauna hrút-
arnir vógu nú, fullorðnir 106,5 kg, en veturgamlir
87.7 kg að meðaltali. Það er meiri þungi á I. verðlauna
hrútum, en ég hef áður fengið á aðalsýningu í Hruna-
mannahreppi. Það má ágætt teljast, því að á þessu
hausti var fé á Suðurlandi með rýrara móti og sýningin
haldin svo seint, 22. okt., að vænir lirútar hafa þá
verið farnir að léttast til muna. Haustið 1950 á auka-
sýningu, sem Hjalti Gestsson dæmdi á, voru þó hrútar
í Hrunamannahreppi enn vænni. Sýndir voru þá 26
hrútar, 11 fullorðnir, er vógu 110.8 kg, og 15 vetur-
gamlir, er vógu 90.5 kg. Munu aldrei hafa verið vænni
lirútar þar en þá. Tafla 2 sýnir, hvaða l'ramfarir hafa
orðið á hrútum í Hrunam.hreppi frá 1934. Þá vógu full-