Búnaðarrit - 01.01.1952, Blaðsíða 53
BÚNAÐARRIT
51
leggst á herðar bændanna, og með meiri þunga við
vaxandi verkaskiptingu, að sjá þegnum þjóðarinnar
fyrir þeim fæðutegundum, sem þeir þurfa og bænd-
urnir framleiða. Vegna þessa mun líka kúnum fjölga
áfram, með fjölgandi fólki og auknum markaði. Og
sú fjölgun verður þar sem hvort tveggja er til staðar,
markaðurinn, og góð skilyrði til nautgriparæktar.
Hin ástæðan til fjölgunar nautgripanna hefur
verið fjárpestirnar, sem gerðu það að verkum, að
arður af saúðfjárbúunum minnkaði og menn tóku að
stunda nautgriparækt, jafnvel á stöðum, þar sem
markaður var ekki fyrir mjólk, og takmarkaður
fyrir mjólkurvörur, og skilyrði betri til sauðfjárrækt-
unar. Þó þessi aukning liafi orðið síðustu 10 árin,
þá hlvtur hún að stöðvast, er lengra líður og menn
fá aftur trú á sauðfjárræktinni. (Sjd 7. mijnd.)
Breyting á stærð lcúabúanna í landinu hefur orðið
sú, sem hér segir:
1930 1940 1950
Attu 1—5 kýr ......... 83,1 % 76,0 % 48,0 %
Attu 5—10 kýr ............ 14,3— 18,4— 33,6 —
Attu 10—20 kýr ............ 2,3— 4,5— 16,3 —
Attu yfir 20 kýr...... 0,3— 1,1— 2,1 —
En þó þessi vöxlur hafi orðið á kúaeign bænda,
hefur hann orðið mjög misjafn eftir sýslum, eins og
sést á meðfylgjandi yfirliti, er sýnir hlutfallstölur
hænda í hverri sýslu, miðað við kúatölu:
1930 1940 1950
Borgarfjarðarsýsla: Attu 1— 5 kýr 68,5 42,5 9,8
— 5—10 — 28,6 42,9 41,9
— 10—20 — 2,4 14,1 45,1
— yfir 20 — 0,5 0,5 3,2
Atlu 1— 5 kýr 72,2 52,6 14,5
— 5—10 — 26,3 38,7 51,1
— 10—20 — 1,0 8,2 33,3
— yfir 20 — 0,5 0,5 1,1
Mýrasýsla: