Morgunn - 01.06.1946, Síða 53

MORGUNN 43
bragðaforkólfanna hefur verið svarað. Nú getum vér farið
að spyrja um eðli hins komanda lífs, hvernig það sé.
Spíritisminn hefur í þessum efnum enga aðra allsherjar-
staðhæfing gefið út en þá, að um áframhaldandi þróun
sé að ræða, en hallast að þeirri skoðun, að í framhaldstil-
verunni sé um að ræða endurbætt jarðlíf, laust við böl
efnisheimsins, líf, sem lifað sé í líkama — sem stundum
hefur verið nefndur eter-líkami — og að fyrir áframhald-
andi þróun eigi sá líkami að ummyndast til vaxandi feg-
hrðar og dýrðar.
Þessi staðreynd fær oss til að hugsa um fagra sögu,
sem sumir af oss skoðuðu einu sinni sem gamla helgisögn
°g annað ekki, en sögu, sem engin vísindaleg ástæða er
til að draga lengur í efa. Um engilinn — og engill þýðir
sendiboði, og ekki að sjálfsögðu ójarðneskur — sem velti
steininum frá gröfinni á páskamorgun, er sagt, að „útlit
hans var sem leiftur og klæði hans hvít, sem snjór1'1). 1
•^arkúsarguðspjalli er engillinn nefndur „ungur rnaður",
Sern sat hægra megin í gröfinni, hjúpaður hvítri skikkju.2)
húkasarguðspjall talar um „tvo menn“ í „skínandi klæð-
Unr“,3) og Jóhannesarguðspjall talar um „tvo engla í hvít-
klæðum“.4) Enn talar Postulasagan um engilinn eða
^anninn ,sem vitraðist Kornelíusi, og segir, að hann hafi
Verið í „skinandi klæðum“.5> Efasemdarmaðurinn getur
risað þessu öllu frá sér, og einnig hinni skínandi
asJónu, sem talað er um í sögunni um ummyndunina á
fjallinu, og geislabaugnum um höfuð heilagra manna, hann
Setur sagt, að ljósið sé ævinlega tákn góðleikans og að
hess vegna hljóti englarnir að birtast í Ijósi í skynvillum
fftanna. En þetta votta ekki aðeins hinar gömlu sögur.
hegar sjáandinn nú á tímum sér anda, nefnir hann og lýsir
h°num svo að hann þekkist, og sér hann í mismunandi
Ijósi, eftir skapgerð hans og ástandi, en hefur ekki sjálfur
l) Matt. 28, 3. 2) Mark. 16, 15. 3) Lúk. 24, 4. -0 Jóh. 10, 30.
8) Post. 10, 30.