Morgunblaðið - 28.03.1987, Side 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 28. MARZ 1987
H Ó T E L
E S J A
HANS Indriðason
hótelstjóri á Hótel Esju
náði á síðasta ári
verulegnm árangri með
endurskipulagninu á
rekstri hótelsins og varð
arðsemin u. þ. b. helmingi
meiri eftir breytinguna.
Hans hefur unnið á vegum
Flugleiða um árabil og
gengt mörgum
trúnaðarstörfum hérlendis
og erlendis. Blaðamaður
Morgunblaðsins ræddi við
Hans á dögunum og var
hann fyrst spurður hvaða
breytingar á rekstri Hótel
Esju hefðu skilað mestum
árangri.
Morgunblaðið/Einar Falur
Hans Indriðason hótelstjóri
Þetta var spennandi starf og í
mörg hom að líta. Starfsliðlið var
um 100 manns um sumarmánuð-
ina enda var tölvuvæðingin ekki
komin til sögunnar þá. í þessu
starfi lærði ég margt og hef notið
góðs af því síðan. Árið 1967 riðum
við í bókunardeildinni á vaðið með
tölvuvæðingu starfseminar og var
deild Loftleiða í New York fyrsta
bókunardeildin sem var tölvuvædd.
Þá var rekstur allra söluskrifstofa
Loftleiða í Bandaríkjunum samein-
aður í einu tölvukerfi og stjómað
frá söluskrifstofunni í New York.
Um þetta leyti hafði ég forgöngu
um að setja upp nýtt símakerfi,
svonefnt WATS-símkerfi, sem
tengdist tölvukerfi okkar í New
York. Þessu símakefi var mögulegt
að koma upp vegna tölvuvæðingar
bókunardeildar og sparaði það
fyrirtækinu stórfé.
Þó ég væri kominn þama í gott
starf vildi ég öðlast víðtækari
reynslu og tók því við starfi í sölu-
deildinni sem ekki þótti eins fínt.
Það var erfitt starf og krefjandi.
Ég starfaði að því að kynna starf-
semi Loftleiða í 6 fylkjum Banda-
Fyrst og fremst
starfsfólkið sem skapar
fyrirtækið
Rætt viðHans Indríðason hótelstjóra
Breytingar og
hagræðing
Við tókum þá ákvörðun að leigja
út veitingaraðstöðuna á Esjubergi
en þar hefði ekki gengið nógu vel,
sagði Hans. Esjubergi hafði í raun-
inni ekki verið illa stjómað en
ýmislegt safnast utaná reksturinn
þannig að hann gerði ekki betur
en að standa ! jámum þegar best
lét,
í annan stað gerðum við endur-
bætur á bókunartölvukerfi hótels-
ins en þar hafði vantað ýmislegt
inní þannig að hægt væri að fylgj-
ast nákvæmlega með rekstri og
nýtingu frá degi til dags. Með þess-
um og öðmm breytingum reyndist
unnt að koma kostnaðinum niður
um 20 milljónir á ársgundvelli.
Mikil hagræðing fólst í nýju síma-
kerfí sem keypt var og komið upp
innan hótelsins en áður hafði verið
um handvirka afgreiðslu að ræða
sem olli oft miklum töfum.
I vetur var sú nýbreytni tekin
upp að senda starfsfólkið út um
land til að kynna Hótel Esju á
vinnustöðum og hjá félagasamtök-
um. Þetta starf skilaði sér í aukinni
nýtingu á hótelinu yfir vetrarmán-
uðina jafnframt því sem starfs-
fólkið hafði gaman af þessum
ferðum og kom endumært til baka.
Reynslan kennir manni að það
er fyrst og fremst starfsfólkið sem
skapar fyrirtækið og þess vegna
hef ég gert mér far um að skoða
grannt starfsskilyrði þess hjá fyrir-
tækinu. Mér varð fljótlega ljóst að
herbergjaþemumar, sem eru ein-
hver stæðsti starfshópurinn í
hótelrekstrinum, nutu fjarska
Iítillar fræðslu. Ég hafði því for-
göngu um að meira væri gert fyrir
þennan hóp í kennslu- og þjálfun-
armálum.
- Hvað var það helst?
Það þykir sjálfsagt að starfsfólk
í hótelafgreiðslu og flugvallar-
starfsfólk fái námskeið og leið-
beiningar. Ég fékk sjúkraliða til
að kenna herbergjaþemunum rétt
vinnubrögð þannig að þær kæmust
hjá vöðvabólgu og ýmsum kvillum
sem gjaman gera vart við sig hjá
þeim sem stunda þessi störf. í
þessu sambandi kom ýmislegt í
ljós. Til dæmis sýndi það sig að
sloppamir sem ræstingafólkið not-
aði við vinnu sína gerðu því
næstum ómögulegt að taka hluti
upp á réttan hátt. Þegar þetta
koma á daginn sáum við til þes6
að ræstingafólkið fengi hentugri
fatnað.
Þessum breytingum var svo
fylgt eftir með fundum með starfs-
fólkinu og þannig kom oft í ljós
hvar skórinn kreppti. Það er yfír-
leitt starfsfólkið sem kemur með
bestu lausninar og þess vegna er
ómaksins vert kynna sér hugmynd-
ir þess. Þetta höfum við leitast við
að gera og það er ekki síst starfs-
fólkinu að þakka hve mikill
árangur náðist á síðasta ári.
Nýjungar
Þá hafa ýmsar nýjungar sem
ég hef fítjað upp á gengið vel. Á
hótelum erlendis tíðkast víðast
hvar hafa mínibar með gosdrykkj-
um o. fl. á hveiju herbergi og er
þetta sjálfsögð þjónusta við hótel-
gesti jafnframt því sem nokkur
söluhagnaður er af mínibörunum.
Það kom strax í Ijós hér að her-
bergjaþernumar gátu ekki bætt
því á sig að sjá um mínibarina
vegna álags. Ég fékk því tvo við-
skiptafræðinema til að sjá alfarið
um þessa starfsemi fyrir ákveðna
prósentu af söluhagnaði og annast
þeir þennan rekstur að öllu leyti.
Þeir njóta þess sjálfír að þeir hafa
náð hagstæðum samningum við
gosdrykkjaframleiðendur og eru
mjög áhugasamir við starfíð. Þetta
fyrirkomulag hefur mælst vel fyrir
meðal gesta og starfsfólks hótels-
ins og hefur gengið prýðilega.
Auk gosdrykkja höfum við verið
með íslenskt vatn á femum á þess-
um mínibörum og átti ég frum-
kvæðið að því. Menn höfðu ekki
mikla trú á þessu hjá mér í upp-
hafí en tilfellið er að við erum
búnir að selja héma mörg þúsund
femur af íslensku vatni. Meirihluti
útlendinga hefur ekki vanist því
að drekka kranavatn og vill hafa
trygginu fyrir að vatnið sé hreint
og ómengað. Mér fínnst ekki nema
sjálfsagt að koma til móts við þessi
sjónarmið og auðvitað er nokkur
hagnaður af þessu.
— Eru einhverjar breytingar á
döfínni í hótelrekstrinum í náinni
framtfð?
Já, það er ýmislegt sem við erum
að setja í gang nú á næstunni. í
ráði er að gera eina eða tvær
hæðir hér á hótelinu að sérstökum
viðskiptadeildum eins og gert hef-
ur verið á SAS-hótelum víða á
Norðurlöndum. Þar verður boðið
upp á margs konar þjónustu s.s.
einkaritaraþjónustu, tölvuþjón-
ustu, ljósritunaraðstöðu o.fl. og
einnig sérhæfða aðstöðu til ráð-
stefnu- og fúndarhalda. Gisting
með þessari aðstöðu verður að
sjálfsögðu eitthvað dýrari en ann-
ars staðar á hótelinu. Við teljum
hins vegar að aðstöðu sem þessa
skorti mjög hér á landi og ekki
verði nein vandræði að fá góða
nýtingu á henni.
Þá er í ráði að koma upp sér-
stakri myndbandsfjölrás hér á
hótelinu sem mun gera hótelgest-
um kleift að velja úr fjölbreyttu
efni erlendis frá. Auk þess mun
þessi rás skapa mikla möguleika á
viðskiptadeild hótelsins þar sem
hægt væri að hafa myndræn §ar-
skipti við umheiminn um hana.
Þannig gæti sérfræðingur sem
staddur væri t.d. í New York birst
á sjónvarpsskjá, rætt við ráð-
stefnugesti og svarað fyrirspum-
um rétt eins og hann væri á
staðnum.
- Hvað viltu segja um horfumar
í rekstri hótela hér á landi næstu
árin?
Það fer ekki á milli mála að
framboð hótelrýmis er orðið of
mikið hér á landi ef öll þau hótel
verða byggð sem nú er áætlað að
reisa. Ástandið verður erfíðast fyr-
ir þau hótel sem starfað hafa í
skamman tíma og þurfa að standa
undir miklum fjármagnskostnaði.
Þau hótel sem starfað hafa í lang-
an tíma standa mun betur. Annars
er ljóst að hér á íslandi þarf að
hækka verð á hótelgistingu veru-
lega. Erlendis kostar mun meira
að gista á sambærilegum hótelum
og ég tel víst að hér á landi mætti
hækka verðið töluvert án þess að
draga myndi úr ferðamanna-
straumnum hingað.
— Svo við snúum okkur frá hót-
elrekstinum að sjálfum þér —
hvenær byrjaðir þú að starfa hjá
Flugleiðum?
Starfsferillinn
Ég byijaði í afgreiðslunni hjá
Loftleiðum 1962, sagði Hans. Þá
voru DC-6 vélamar enn í notkun
og þegar maður lítur til baka finnst
manni að þetta hafí verið í gamla
daga. Ég hef haft hug á að kom-
ast áfram í starfí og tveimur árum
seinna fór ég í afgreiðslu Loftleiða
í New York. Einnig vann ég um
tíma sem hleðslumaður á flugvell-
inum, því ég vildi kynna mér
reksturinn frá grunni og vera inni
í sem flestu sem gera þurfti.
Skömmu síðar réðst ég á bókunar-
deild aðalskrifstofu Loftleiða í New
York. Síðar var ég svo hækkaður
upp f stöðu aðstoðarbókunarstjóra
og loks bókunarstjóra.
ríkjanna. Þetta fór þannig fram
að ég heimsótti ferðaskrifstofur
og klúbba, kynnti kosti þess að
fljúga með Loftleiðum og benti á
að þannig fengju farþegar m.a.
tækifæri til að koma við á Islandi.
Að nokkrum tíma liðnum var
ég ráðinn skrifstofusjóri. Það var
einnig kreíjandi starf því þá stóð
yfír ýmiskonar endurskipulagning
en einnig annaðist ég starfs-
mannahald að hluta.
Við sameiningu Flugfélags ís-
lands og Loftleiða 1973 urðu
miklar breytingar. Þá var ég ráð-
inn forstöðumaður bókunar- og
þjónustudeildar hér heima. Þetta
starf fól í sér eftirlit með að ýmsir
aðlilar sem veittu Flugleiðum þjón-
ustu erlendis stæðu við þær
gæðakröfur sem um hafði verið
samið. Starfíð var erilsamt og
krafðist mikilla ferðalaga en í því
lærði ég margt. Árið 1980 var ég
svo settur í nýtt starf og varð for-
stöðumaður söludeildar. Sölusvæð-
ið var ísland, Noregur, Svíþjóð,
Danmörk, Finnland, Skotland og
England. Þá lá fyrir að koma á
sameiginlegri sölustefnu á helstu
markaðssvæðum Flugleiða í Evr-
ópu. Þetta var geysimikið starf.
Það má segja að okkar hlutverk
hafí verið að koma baminu á legg
og svo stækkaði það. Vöxtur á
þessu sölusvæði var verulegur eins
og fram kom á aðalfundi Flug-
leiða. Nú er þetta verkefni komið
á hendi tveggja aðila.
- Hvað varð til þess að þú gerð-
ist hótelstjóri hér á Esju?
Það hefur jafnan verið stefna
hjá Flugleiðum að menn hafí tæki-
færi til að skipta um starf innan
fyrirtækisins. Mér var boðið að
taka að mér þetta starf og þar sem
mig langaði til að kynnast hótel-
rekstri lét ég slag standa. Ég get
vel hugsað mér að vera í þessu
nokkur ár enn, þó ég ætli mér
ekki að verða alveg mosagróinn
sem hótelsjóri. Nú verður mér
stundum hugsað til þess að manni
hefði verið hollast að byija í hótel-
bransanum — hér kynnist maður
mörgu og það má mikið af þessari
starfssemi læra.
- bó