Morgunblaðið - 28.03.1987, Blaðsíða 55
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 28. MARZ 1987
55
aði vel á orgel, tók oft unglinga í
læri og studdi þá fyrstu fetin á því
sviði.
Þegar ég var smádrengur átti
ég því láni að fagna að dvelja á
þessu góða heimili um nokkurra
vikna skeið á vetri hveijum og bjó
þar við eftirlæti. Trúlega hefur þessi
venja helgast af því að ég er heitinn
eftir Guðmundi sáluga í Vatnshlíð
og var skírður við kistu hans.
Þetta árvissa fagnaðarefni er
mér ógleymanlegt. A milli mín og
Péturs frænda míns mynduðust
sterk tilfinningatengsl, sem aldrei
rofnuðu þótt á ýmsu hafí gengið í
lífí mínu og ævinlega þegar fundum
okkar hefur borið saman á lífsleið-
inni hefí ég „fundið mig heima" í
návist hans.
Árið 1938 brugðu Pétur og
Herdís búi og fluttu til Sauðár-
króks, þar sem heimili þeirra stóð
síðan.
Herdís andaðist haustið 1971.
Það var mikill missir fyrir Pétur
en hann bar áfallið með æðruleysi
hins trúaða og yfírvegaða manns.
Heilsu og kröftum hélt hann
lengi, bjó í húsi sínu og var sjálfum
sér nægur fram á tíræðisaldur.
Síðustu árin átti hann athvarf á
sjúkrahúsi Sauðárkróks, sáttur við
Guð og menn og þakklátur þeim
sem önnuðust hann.
Hann var líka það lánsamur að
Þuríður dóttir hans, sem alltaf hef-
ur sýnt föður sínum mikla um-
hyggju er starfandi á sjúkrahúsinu
og má nærri geta hvað návist henn-
ar hefur verið honum mikilvæg.
' Andlegum kröftum og reisn hélt
hann til þess síðasta og fékk hægt
andlát.
Góður maður er genginn, langri
vegferð lokið.
Blessuð sé minning Péturs frá
Vatnshlíð.
Guðmundur Gunnarsson
Vatnshlíð — þetta bæjamafn var
mér ríkt í huga á bemskuárunum.
Yfír því hvíldu einhveijir óvenjuleg-
ir töfrar. Þar bjó móðursystir mín,
Herdís Grímsdóttir, og maður henn-
ar, Pétur Guðmundsson, ásamt
tveim dætrum sínum. Ég hafði aldr-
ei komið þar, en þegar á heimilið
var minnst fýlgdi því ávallt virðing.
Pétur fæddist 18. júní 1887 í
Vatnshlíð og ólst þar upp, sonur
hjónanna Þuríðar Lilju Stefáns-
dóttur frá Geldingaholti í Skagafirði
Sigurbjörg ólst að mestu leyti upp
hjá afa sínum og ömmu. Nálægð
hennar og nærvera með syni sína
á síðari ámm hefur áreiðanlega
dregið úr þeim tómleika og til-
gangsleysi sem oft vill verða vart
hjá gömlu fólki sem lokið hefur
störfum.
Ég og fjölskylda mín þökkum
samveruna.
Ingimundur Benediktsson
Útför Salómons fór fram í gær,
föstudag, frá Fossvogskapellu.
Fróöleikur og
skemmtun
fyrirháa semlága!
og Guðmundar Sigurðssonar frá
Reykjum á Reykjabraut í Húna-
vatnssýslu. Hann lést 19. mars sl.
og vantaði því aðeins 3 mánuði í
að verða 100 ára. Herdís var af
hinni svokölluðu Syðri-Reykjaætt í
Biskupstungum, dóttir Ragnheiðar
Gissurardóttur og Gríms Einarsson-
ar, er þar bjuggu um langt árabil.
Hún fæddist 15. nóvember 1884,
en lést 15. september 1971. Þau
bjuggu allan sinn búskap í
Vatnshlíð, en 1938 fluttu þau til
Sauðárkróks og áttu þar heima til
æviloka.
Vatnshlíð er Skagafjarðarmegin
við Vatnsskarðið, en tilheyrir þó
Húnavatnssýslunni. Það mun hafa
verið talin kostarík jörð á tíma
hinna fyrri búskaparhátta, og þar
eru talsverð hlunnindi af veiði í
vatni og lækjum. Og þótt jörðin
standi nokkuð hátt er þar mikil
veðursæld í skjóli Vatnshlíðar-
hnjúksins. Þar er mjög fallegt,
sérstaklega að sumarlagi, enda
Vatnið rétt við túnfótinn og Vala-
dalshnjúkurinn gnæfir yfír.
Þau hjónin, Herdís og Pétur, ráku
gott og arðsamt bú. Pétur var mjög
vinnusamur og natinn við hvert eitt
verk, þau samhent um alla búsýslu
og Herdís góð húsmóðir í þess orðs
besta skilningi. Hjá þeim leið öllum
vel, hvort heldur mönnum eða mál-
leysingjum. Bæði voru þau listræn
í sér; hann sérstaklega söngvinn,
en innan bæjar bar allt vott smekk-
vísi og umhyggju. Er Pétur var
ungur, sótti hann nám í orgelleik
til Akureyrar. Tónlistin _var hans
hugðarefni til æviloka. Á Sauðár-
króki héldu þau heimili þar til
Herdís lést. Pétur vann þar fulla
vinnu fram á níræðisaldur, en hin
síðustu ár dvaldi hann á sjúkrahús-
inu á Sauðárkróki. Hann hafði
fótavist og hélt að mestu andlegum
kröftum til dauðadags. Herdís og
Pétur eignuðust tvær dætur, er upp
komust, Kristínu og Þuríði. Hvor
um sig eiga þær tvö böm, og bama-
böm þeirra em níu.
Það mun hafa verið sumarið
1930, að ég, Konráð bróðir minn
og Grímur Gíslason frá Saurbæ
fómm ríðandi norður í Vatnshlíð.
Það var ströng dagleið, enda farið
um Blönduós. Þetta var heillandi
ferðalag sem og móttökumar. Fyrir
þessa heimsókn hafði ég lítil kynni
haft af fjölskyldunni í Vatnshlíð,
en eftir komuna þangað og dvölina
í einn dag, skildi ég virðinguna, er
ég ávallt fann, þegar Vatnshlíðar-
fólkið bar á góma, og sú minning
hefur ekki breyst.
Mér kemur nú í hug, þegar ég
nú minnist þessara hjóna, hve mik-
ils virði okkur frændfólki og vinum
þeirra var að fá þau í heimsókn,
eða að koma við hjá þeim, hvort
heldur var í Vatnshlíð eða á Sauðár-
króki. Herdís, þessi fallega,
fíngerða kona, sem öllum vildi vel,
og Pétur með sína ljúfu lund og
tónlistaráhuga. Hann greip til org-
elsins hvenær sem færi gafst, og
mörgum kenndi hann. Þá mun hinn
aðlaðandi persónuleiki og tónnæmi
. hafa komið sér vel fyrir nemend-
urna, sem án efa hafa verið haldnir
minnimáttarkennd, en löngun til að
spila á hið dýrmæta hljóðfæri heim-
ilanna, stofuorgelið svokallaða.
Herdísi fór vel að skarta, hún bar
með ágætum íslenska búninginn,
og fagra, mikla hárið hennar í tvö-
földum fléttum náði allt til beltis.
Hún var hógvær í fasi og við kynni.
Nú við fráfall Péturs, færum við
Lára þeim Vatnshlíðarsystrum og
fjölskyldum þeirra samúðarkveðjur.
Úndan lögmáli lífs og dauða kemst
enginn. Þau Vatnshlíðarhjón voru
búin að eiga langa og góða ævi,
þótt ekki hafí verið án skugga.
Minningin um góða foreldra, afa
og ömmu lifir.
Haukur Eggertsson
NÝR ÞÁTTUR Á STÖD 2
SUNNUDAG KL 20:50
Bíll er bara bíll í augum margra, aðeins tæki til að flytja mann úr
einum stað í annan. Aðrir líta bílinn allt öðrum augum. Hann er
tákn og tómstundagaman. Svo er til þriðji hópurinn, þar sem
bílaáhuginn er nánast trúarbrögð.
Nýi þátturinn „BÍLAFT erfyrir alla þessa hópa. Fjallað verður
um notagildi ýmissa tegunda bíla og þeir prófaðir. Sýndar
verða nýjartegundir í fyrsta sinn, sýnt úr rallkeppni og margt
fleira.
Lifandi og skemmtilegur þáttur fyrir alla.
STOÐ-2
„BÍLAR" STÖÐ 2 SUNNUDAG KL. 20:50