Morgunblaðið - 07.05.1987, Side 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 7. MAÍ 1987
Lögmannsstofan er flutt
í Ásbúð 102, Garðabæ.
Nýr sími 43355
Almenn afgreiðsla er opin virka
daga kl. 2-5 síðdegis. (Viðtalsbeiðn-
ir bókaðar á sama tíma).
Málflutningsskrifstofa
Jón Oddsson,
hæstaréttarlögmaður
Sumarbúðir
Hlíðardalsskéla
1987
10 daga hópar
fyrir stúlkur og drengi samtímis.
Dvalarhópar verða:
19. júní-28. júlí, 30. júní-9. júlí,
12. júlí-21. júlí.
Innrítun og upplýsingar eru veittar á skrifstofu Sjöunda
dags aörentista, Skólarörðustíg 16, Reykjarík, mánudaga
til fimmtudaga kl. 8.00-16.00, föstudaga kl. 8.00-14.00.
Síminn er 91-13899.
É.
Flug/sigling - bUl 1987
- fjölmargir möguleikar -
Bjóðum upp á námskeið fyrir ferðaianga
sem hyggjast ferðast um Evrópu.
1. Undirbúningur ferðar.
2. Fjárhagsáætlun.
3. Skipulagning, áfangar og gististaðir.
4. Notkun korta og upplýsingaöflun.
5. Helstu sérákvæði í umferð erlendis.
6. Akstur á hraðbrautum.
7. Nokkrar hagnýtar ráðleggingar.
Námskeiðið verður í Njarðvík, Hótel Kristína,
Hohsgötu 49, þriðjudaginn 12.maíkl. 18.00-22.30.
Innifalið í námskeiðinu: Matur, kort og kennsla.
Verð kr. 900,- (kr. 700,- fyrir félagsm. F.Í.B.). Af-
sláttur fyrir hjón.
Nánari upplýsingar og innritun á Hótel Kristína,
sími 92-4444 eða á skrifstofu F.Í.B. \ Reykjavík,
sími 91-29999.
FLUGLEIDIR
FRÍ
Feróaskrifstofa Ríkisins
Námskeiðið erhaldið ísamráði við Umferðarráð.
ingum. Þeir kunna og þora að nota
sér alla nýjustu tækni, ný hljóðfæri
svo sem rafmagnsharmoniku og
rafmagnsgítara með hefðbundum
symfóníuhljóðfærum, landslags-
myndir í bakgrunni með alls konar
„effektum". Nú var þreyta farin að
gera vart við sig hjá undirrituðum.
Að þessari hátíð lokinni var svo
haldinn mikill „banqet" til klukkan
að ganga tólf með 10—12 réttum,
víni, bjór og öðru góðgæti. Þetta
hefur allt verið þvílíkt ævintýri að
ég á vart orð til að lýsa því og þó
hef ég enn aðeins verið hér í höfuð-
borginni.
I dag var mér afhent barmmerki
með mynd af forsetanum og öfunda
vinir mínir frá Vestur-Indíum mig
mikið af því. Sjálfsagt nýt ég þess
hér sem annars staðar að vera ís-
lendingur.
9. september
í dag er hátíðisdagur hér í landi
og almennur frídagur vegna stofn-
unar Alþýðulýðveldis árið 1948.
Klukkan 9 í morgun vorum við við-
stödd er lagður var blómakrans á
minnisvarða fallinna frelsishetja,
þ. á m. konu forsetans. Var það
mjög hátíðlegt og áhrifamikið eins
og allt annað. Að því búnu fórum
við að skoða West Sea Barrage,
risastóra stíflu þvert yfír flóamynni
í þeim tilgangi að afla vatns, fram-
leiða salt, rafmagn og til fískirækt-
ar. Var mjög fróðlegt að skoða
þetta mikla mannvirki og ekki síður
að sjá landslagið á leiðinni.
Kl. 3 fórum við í Childrens and
Students Palace þar sem afburða-
böm læra hinar ýmsu kúnstir, svo
sem að leika á hljóðfæri, teikna og
mála, fímleika, fræði Kims II Sung,
skrautskrift og fleira. Komu tár í
augu við að sjá einbeitinguna,
lífsgleðina og tjáningargleðina í
bömum, sem unnu kraftaverk hvert
á sínu sviði, t.d. sjö ára telpu-
hnokki, sem lék á píanó eins og
Rubinstein sjálfur. Síðan var sýning
með hljóðfæraslætti og dansi og
söng, líkast Fame hinna yngstu.
Eftir þessa löngu og skemmti-
legu sýningu fómm við Kim fót-
gangandi í átt að hótelinú og
komum við í stóm vömhúsi á leið-
inni að minni ósk og það var
ævintýri út af fyrir sig. A fjórum
hæðum var allt fullt af fólki að
skoða, mjög fáir virtust vera að
kaupa, að minnsta kosti sá ég fáa
bera burðarpoka. Ég gekk fyrir við
afgreiðsluborðið og flöldi manns
safnaðist saman fyrir aftan mig og
til hliðar að fylgjast með því hvað
þessi hvíti maður væri að versla,
eins og slíkt gerðist afar sjaldan.
Ég þurfti að greiða fyrir plastpoka
en fékk svo innkaupanet gefíns.
Þetta var einkennileg reynsla.
Á leiðinni heim á hótel fékk ég
mér sígarettu en fann fljótt á mér
og á viðmóti Kims að slíkt var ekki
sjálfsagt úti á götu og tók eftir því
að enginn reykti á götum úti. Og
hér er líka farið eftir umferðarregl-
um, jafnvel þótt engin umferð sé
er gengið yfír götur á gangbraut
og alls ekki gengið á ská yfír götu.
Og þó em ekki lögreglumenn á
hverju strái, heldur virðist löggæsl-
an vera mönnum í blóð borin.
Þjófnaður er óþekkt vandamál. Ég
spurði sjálfan mig hvort ég væri
staddur í paradís eða í hræðilegu
lögregluríki. Þetta er allt svo ólíkt
því sem við eigum að venjast. Þó
verð ég að játa að mér fannst þetta
líkara paradís en lögregluríki vegna
þægilegs viðmóts og brosmildi
fólks. Ekkert stress og enginn
fantaskapur í umferð. Er þetta
árangur þrotlauss áróðurs og stans-
jauss uppeldis frá vöggu? Þetta
virðist vera hægt ef fólk sér árang-
ur og tilgang með aga og uppeldi
og ef því er umbunað. En hvað
verður þegar foringinn fellur frá?
Verður hægt að halda þessu við og
mun sonurinn geta tekið við af föð-
umum og stjómað jafn vel?
Um kvöldið reyndi ég að slaka á
og hvfla mig og lék billiard við Kim
og félaga hans og kepptum við
tvisvar sinnum við Rússa nokkra,
sem töluðu hvorki ensku né kór-
esku. Og unnum þá. Einnig átti ég
langa samræðu við Yossef Ramad-
an, fulltrúa í PLO í Pyongyang, og
var ánægjulegt að kynnast svo sið-
fáguðum manni og vel menntuðum
nmitm.
!ÍÍS»Í«SS8sl5S«Í
tivolí í Pyongyang.
og varð ég öllu fróðari um Líbanon
og Palestínuvandamálið en áður.
Ég skrapp fram á salemið og
rakst þar á einn af þjónunum, sem
var að baða fætur sína í vaskinum.
Kom á hann mikið fát og flýtti
hann sér að þurrka sér og klæða í
skó og sokka og út. Það hvarflaði
að mér að ef til vill væri ekki bað
heima hjá honum og hann væri að
nota aðstöðu sína á vinnustað áður
en hann færi heim af vaktinni.
10. september
Þá er runninn upp síðasti dvalar-
dagur minn hér í Kóreu að þessu
sinni, og Kim vinur minn á afmæli
í dag.
Klukkan 9 fórum við til fæðing-
arstaðar leiðtogans, Mangyongdae,
og skoðuðum þar minjasafn um
híbýli og lifnaðarhætti fyrri tíma,
hús með stráþaki og ýmis keröld
úr leir. Þama á sömu slóðum er
tívolí-garður víðáttumikill og með
ótal leiktækjum. Þar fórum við í
rússíbana og varð ég viti mínu ijær
af skelfíngu þegar þessi litla lest
fór í slaufu. Á heimleiðinni skoðuð-
um við neðanjarðarlestimar og
göngin. Þar er sannkallað listasafn
alþýðunnar, glæsilegar veggmynd-
ir, kristalsljósakrónur og styttur úr
gulli og granít og snyrtimennskan
allsráðandi. í hádeginu tók ég rösk-
lega til matar míns, kláraði alla 7
réttina og drakk heilan lítra af bjór.
Nú finnst mér ég loks vera byijað-
ur að jafna mig eftir ferðalagið
hingað og venjast riðunni á hótel-
byggingunni. Og á morgun legg ég
aftur af stað til baka. Það veit guð
að ég verð feginn að komast aftur
heim til Kaupmannahafnar. Mér
verður hugsað til þess að ég hef
engar fréttir heyrt eða séð af heims-
málum né að heiman í heila viku.
Eftir hádegi fórum við Kim upp
í Juche-tuminn, minnismerki um
kenningar Kims II Sung, 170 m
hátt með 40 tonna koparloga efst.
Við fórum með lyftu upp og þaðan
sá yfír alla borgina og langt til
flalla og sveita. Hitinn nærri 40
stig. Síðan ætluðum við að skoða
bókasafn alþýðunnar, Grand
Peoples’ Study House, en það var
þá lokað vegna hátíðanna. Mér virð-
ist ekki ætla að takast að fá að
skoða bókasafn í þessu landi. Ef
til vill em þau full af verkum for-
ingjans, Marx og Leníns og Maos
formanns? Ég efast einhverra hluta
vegna um að þar sé að fínna verk
eftir MacLean eða Maugham.
11. september
Nú sit ég í flugvélinni í Novosí-
birsk á leið til Moskvu. í gær vorum
við leyst út með gjöfum frá forset-
anum, 3 flöskur af Insamsul, sem
er brennivín með elixir-eiginleikum
gegn öllum kvillum, og forláta vasa,
innpakkaðan í fallegan kistil, silki-
fóðraðan. Aumingja Jom vinur minn
komst ekki með okkur áleiðis vegna
þess að Rússamir vildu ekki gefa
honum visa. Áðan lentum við í Irk-
útúsk og fórum gegnum þetta
leiðinlega passa- og farangurseftir-
lit, þar sem starfsmenn virðast njóta
þess að vera andstyggilegir, fyldir
og afundnir og kunna sennilega
ekki að brosa. Kynni mín af Síberíu
eru ekki hrífandi og vona ég að
þetta viðmót eigi aðeins við um
flugvallarstarfsmenn. Það er fímm
klukkustunda tímamunur milli Py-
ogyang og Moskvu, og er þangað
kemur fer ég um borð í vél frá SAS
til Kaupamannahafnar, svo þetta
verður dagurinn langi. Segja má
að við fljúgum á móti tímanum.
Mér fannst ég vera kominn heim
er vélin mín lenti á Kastrup-flug-
velli. Ég var orðinn þreyttur og
slæptur eftir langt flug, kominn
með brodda á kjálkana og þráði
mest af öllu að komast í rúm og
fara að sofa. Vinir mínir tóku á
móti mér á vellinum og dvaldi ég
hjá þeim í tvo daga meðan ég safn-
aði þreki til að fljúga heim á leið.
Ég fór með þeim í Louisiana-
safnið og sá þar meira og minna
misheppnaðar klessumyndir að mér
fannst, eftir allan sósíalrealismann
þama eystra. Og aldrei áður hafði
mér fundist Kaupmannahöfn sóða-
leg borg. En í samanburði við
Pyongyang var hún full af drasli.
Enda þótt nú sé runnin af mér
mesta víman eftir þessa ferð til
„lands morgunkyrrðarinnar" og ég
sé farinn að efast um sannleiksgildi
ýmislegs sem ég upplifði þar er ég
þó á þeirri skoðun að í Kóreu sé
gerð mjög athyglisverð tilraun með
þjóðskipulag og menningarsam-
félag sem fyllsta ástæða sé til að
skoða fordómalaust og reyna að
læra af reynslu þeirra. Þótt margt
gott megi segja um þjóðfélagsgerð
og menningarfélag okkar Islend-
inga er þó æði margt, sem betur
mætti fara. Og varla er það eitt-
hvert náttúrulögmál að allt sé gott
sem engilsexið flytur út og við inn.
Kam sha ham Ida.
• = IKFCS - Iceland-Korea Friendship and
Cultura) Society.
Höfundur er bæjarbóka vörður í
Kópavogj.