Morgunblaðið - 07.05.1987, Síða 48

48
félk í
fréttum
MORGUNBLAÐIÐ, FTMMTUDAGUR 7. MAÍ 1987
4
Þessi vetrarklæði eru
hönnuð af Hanae Mori.
Vetrartískan
1987
Það er í fáum starfsgreinum sem
menn eru jafnframsýnir og í
tískubransanum. Nú þegar eru jap-
anskir tískuhönnuðir búnir að
kynna haust- og vetrartískuna, en
Japanir þykja orðnir býsna glúrnir
í fatahönnun.
Þar gætir sömu hneigða og í
vor- og sumartískunni ár — þ.e.a.s.
grannt mitti og langir leggir, sem
dregnir eru fram í dagsljósið með
þeim styttstu pilsum sem sést hafa
í fjölda ára. Síðustu pilsin ná nú
rétt fyrir neðan hné og því ljóst að
•fótafegurð verður enn eftirsóknar-
verðari en undanfarin ár. Spá
tískufrömuðir að tískan verði enn
kvenlegri á næstu árum og jafnvel
rætt um afturhvarf til einkenna
fimmta áratugarins.
Svart virðist ætla að vera vinsæl-
ast, en einnig ber nokkuð á því að
mosagrænn og ryðrauður blær sé
á ýmsu. Leður og leðurlíki er alls-
ráðandi og gefur, nær öllum flíkum
svip og til þess að auka aðeins á
fjölbreytnina er loðdýrafeldum ó-
‘spart vafið um háls.
Reuter
Morgunblaðið/Sverrir
Nick Hulton og Jim Lowther skömmu áður en þeir héldu heim til Bretlands.
„Við komum aftur“
Hinn 31. mars síðastliðinn var
á þessum stað sagt frá tveim-
ur ungum Bretum, sem voru í þann
veginn að leggja upp í ferðalag
yfir þveran Grænlandsjökul. Það
voru þeir Jim Lowther og Nick
Hulton, en ieiðangurinn hét The
British Trans-Greenland Expedition
1987. Á ferðalaginu notuðust þeir
bæði við sleða og skíði, en auk þess
voru þeir með fallhlíf í farteski sínu;
sem þeir notuðu sem segl til þess
að draga sleðana.
Að sögn gekk ferðin vel að mestu
leyti og kom þeim í raun á óvart
hversu greiðlega þeim hefði sóst
hún. Að vísu lentu þeir tvisvar í
vondum veðrum og þá blésu snarp-
ari og kaldari vindar en þeir höfðu
gert ráð fyrir. Þeir voru þó vel bún-
ir svo að það kom lítt að sök; utan
að Hulton kól lítillega á fæti.
Ferðin öll tók 32 daga — þar af
29 dagar á jöklinum. Skömmu eftir
að þeir lögðu í hann lentu þeir í
illviðri, svokölluðum piteraq-stormi
eins og innfæddir nefna hann, en
tiTallrar lukku stóð hann ekki lengi.
Eftir það gekk þeim ágætlega að
komast að miðium jöklinum, en
hæst fóru þéir ], 2700 m hæð og
hÖfðu- þá farið um 300 km leið. *
Eftir það fengu þeir sunnanvinda í
bakið og gátu því notað fallhlífína
góðu og sagði Lowther það hafa
gert gæfumuninn því að þannig
hefðu þeir ferðast 140 km á einum
degi í stað 32 daginn áður. Þá var
farið að styttast í ströndina og þeir
félagar einnig orðnir tímabundnir.
Nefndi Lowther að þegar þeir félag-
ar fóru framhjá einni af radarstöðv-
um Bandaríkjahers hefðu þeir ekki
einu sinni gefíð sér tíma til þess
að fá sér kaffibolla hvað þá meira
ogþeystu fram hjá. Einhveijirgrall-
arar hefðu þó séð til þeirra og eitu
þá dágóða stund á snóbíl, en vindur-
inn gérði það að verkum að bílinn.
hafði ekki við þeim.
Þegar að þeir komust loks niður
af ísnum þurftu þeir að renna sér
40 km leið á skíðum niður að strönd.
Þeir renndu sér niður lagða á, en
jörð var auð og komust þeir fljótt
á áfangastað. Sögðu þeir kumpánar
að öll hefði ferðin verið hin ágæt-
asta og sögðu þetta ekki verða í
síðasta skipti sem þeir kæmu hing-
að til lands eða Grænlands.
Sem ljóst má vera var sýningin ekki smá i sniðum.
Aída a söndum
Egyptalands
Fyrir skömmu var frá því skýrt
í erlendum fréttum hér í blað-
inu að Egyptar hefðu fært upp
óperuna Aídu eftir ítalska tón-
skáldið Giuseppe Verdi. Ástæða
þess var sú að verkið á að gerast
í Egyptalandi og þótti mönnum
sem að góður tími væri komin á
að óperan yrði sungin „á sínum
stað“. Það var gert við 3.200 ára
gamalt hof og þótti sýningin ta-
kast hið besta.
Til sýningarinnar kom valin-
kunnt stórmenni og má nefna
Michael Heseltine, Karl Lagerfeld,
Karólínu Mónakóprinsessu og
Soffíu Spánardrottningu. Var til
þess tekið að sjaldan hefði annar
eins þotuliðsfans komið til
Egyptalands síðan að Farúk kon-
ungur hrökklaðist frá völdum. „Að
sjálfsögðu var það þess virði að
koma — þó ekki væri nema vegna
sjónarspilsins", sagði Karl Lager-
feld, sem flaug með Concorde-
þotu til landsins. Hann var þó
greinilega tímabundinn, því að
hann flaug rakleiðis heim aftur
eftir fyrsta þátt. Almennt voru
hinir 3000 áhorfendur á sama
máli, þrátt fyrir að þeir kvörtuðu
undan lélegu hljómkerfí.
Spænski tenórinn Placido Dom-
Placido Domingo gjóir augum til
himins og fórnar höndum orðum
sínum til áherslu.
ingo söng hlutverk Radamesar
gegn sópransöngkonunni Mariu
Chiara og voru gagnrýnendur á
einu máli um stórkostlega
frammistöðu hans. Domingo hefur
sungið hlutverk þetta oft áður,
en þetta er í fyrsta skipti sem
óperan er færð upp þar sem hún
á að gerast; þar sem hin forna
höfuðborg Þeba stóð.
Á sjöunda áratug síðustu aldar
fékk Khedive Ismail pasha af
COSPER
— Ég er hér með alfræðiorðabók, en það þýðir víst
ekkert að bjóða þér hana, nágrannarnir segja að þú
hafir ekki efni á að kaupa hana.