Morgunblaðið - 07.05.1987, Blaðsíða 46

46
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 7. MAÍ 1987
Sigurður Ármann
Magnússon stórkaup-
maður - Minning
Fæddur 26. mars 1917
Dáinn 24. apríl 1987
Sigurður var eiginmaður systur
minnar Guðrúnar Lilju Halldórs-
dóttur í 39 ár og um leið mágur
minn. Enginn hefði getað átt betri
mág en ég átti í 39 ár. Ég elskaði
hann eins og bróður og mun geyma
í hjarta mínu allar þær fallegu
minningar sem ég á um hann. Frið-
ur guðs blessi hann.
Anna Halldórsdóttir Ferris
Föstudaginn 24. apríl sl. andaðist
Sigurður Armann Magnússon, stór-
kaupmaður, er hann var ásamt
konu sinni á ferðalagi á Spáni. Jarð-
arför hans fer fram í dag, 7. maí,
frá Dómkirkjunni í Reykjavík.
Sigurður fasddist á Ketu á Skaga
26. mars 1917. Foreldrar hans voru
Magnús Amason bóndi þar og kona
hans, Sigurbjörg Sveinsdóttir.
Hann hóf nám í Héraðsskólanum á
Reykjum í Hrútafirði árið 1936 og
lauk námi þar 1938. Þegar hann
fór að Reykjum til náms fór hann
gangandi frá Ketu, það lýsir vel
þeim miklu breytingum sem orðið
hafa í þjóðfélaginu. Vorið 1938, er
hann lauk námi á Reykjum, fór
hann að vinna til þess að geta hald-
ið áfram frekara námi og um
haustið fór hann í Samvinnuskólann
í Reykjavík og lauk námi þar 1940.
Þá fór hann á vinnumarkaðinn og
vann m.a. á skrifstofu tollstjórans
í Reykjavík. Hann stofnaði og rak
kjörbúð, byggingavöruverslun og
heildverslun. Þá er okkar samstarf
hófst rak hann heildverslunina S.
Armann Magnússon og bygginga-
vöruverslunina Nýborg á Hverfis-
götu 76 hér í borg. í hluta af
húsnæði Nýborgar settum við félag-
ar á stofn Mazda-umboðið Bílaborg
hf. árið 1971 og höfum rekið það
síðan ásamt Þóri Jensen. Mazda-
umboðið byrjaði sem sagt í 30 fm
húsnæði þama, en um þessar mund-
ir er fyrirtækið að flytja í nýtt hús
sem er yfir 7000 fm og er þá öll
starfsemin á sama stað. Við í Bfla-
borg erum hrygg yfir því að
Sigurður skuli ekki geta verið með
okkur þessa dagana og glaðst með
okkur, en hann hlakkaði mikið til
að geta verið hér þegar húsið yrði
formlega opnað. Því verður nú
frestað vegna fráfalls hans.
Hann hafði unnið meira og minna
við fyrirtækið frá 1976 er hann
seldi heildverslun sína vegna sjúk-
leika, en nokkru áður hafði hann
selt Nýborg. Hjartaáfall hafði hann
fengið og var skorinn upp tvisvar
sinnum, en hann náði undraverðri
heilsu, enda sterkbyggður maður
og með mikla sálarró.
Ég sem þessi fáu orð rita minnist
traustleika hans og vinarþels, minn-
ist glaðværðar hans á ferðalögum.
Sögufróður var hann og glettinn,
sagði vel frá. Hann hafði ferðast
víða innanlands og utan, hann var
hestamaður góður eins og Skagfirð-
ingum er gefið. Listrænn var hann,
grandvar og íhugull. Ekki lét hann
deigan síga þó að sjúkleiki heijaði
á hann, hann hélt sínu striki ákveð-
inn en þó gætinn.
Sigurður kvæntist 1948 Guðrúnu
Lilju Halldórsdóttur, leikfimikenn-
ara, Jónssonar kaupmanns í
Reykjavík og konu hans Guðmundu
Guðmundsdóttur. Þau eignuðust
§ögur böm, en þau eru Om Ár-
mann, kvæntur Kristínu Gunnars-
dóttur, Halldór Armann, kvæntur
Hólmfríði Valdimarsdóttur, Anna
Sigurbjörg og Magnús Ármann.
Þau Sigurður og kona hans áttu
fallegt heimili og böm hans og íjöl-
skyldur þeirra höfðu gott samband
saman. Tvö bama þeirra hafa verið
við nám erlendis undanfarin ár,
Anna að nema sálfræði í Þýska-
landi og þar er Halldór nú lektor.
Öm og kona hans reka bókabúð í
Garðabæ, en Magnús hefur verið
við tónlistamám.
26. marz sl. var haldið upp á sjö-
tugsafmæli Sigurðar og Ragnars
tvíburabróður hans, en einkar kært
hefur verið milli þeirra. Þá var
glaðst og slegið á létta strengi, en
ekki gat okkur sem þar vomm dott-
ið í hug að Sigurður ætti eftir að
vera svona stutt meðal okkar, en
við ráðum ekki för.
Ég vil að lokum þakka Sigurði
Ármann samferðina og flytja hon-
um þakkir okkar í Bflaborg, en þar
er hans sárt saknað. Konu hans,
bömum, tengdabömum, bama-
bömum, systkinum og öðrum
ættingjum votta ég mína dýpstu
samúð.
Guð blessi minnningu Sigurðar
Armanns Magnússonar.
Kristinn Breiðfjörð
Mér reynist um megn að skynja,
að hann Sigurður sé farinn frá okk-
ur fyrir fullt og allt. Svo sterk er
mynd hans í huga mér. Hann var
tengdafaðir minn um árabil, og
þótt leiðir okkar Halldórs sonar
hans skildu, lét hann mig aldrei
finna það, nema síður væri. Hann
var alltaf samur og jafn.
Mér er engin launung á því, að
mér þótti vænt um Sigurð og sé
mjög eftir honum. Fyrir mér var
hann alla tíð heillandi sambland af
manni, sem ég var alltaf eins og
dálítið skotin í, og svo þessum góða
afa. í honum blönduðust í sátt og
einingu heimsmaðurinn Sigurður
Armann, sem svo víða hafði farið,
og sveitastrákurinn Siggi frá Ketu
á Skaga, sem velgdi mömmu sinni
undir uggum með því að klífa í leyf-
isleysi þverhnípt björg og koma
full nálægt húsgögnunum með
vasahnífnum sínum. Voru þær sög-
ur óborganlegar, og aðrar þær
sögur, er hann sagði okkur af
mönnum og atburðum með afbrigð-
um skemmti- og eftirminnilegar.
Þyrftu þær að komast á blað, þó
slíkar sögur verði jafnan bestar
sagðar af munni fram.
Hógværð og tilgerðarleysi ein-
kenndu Sigurð öðru fremur. En
hann var jafnframt höfðingi, sem
naut þess að veita og gefa. Hann
var hinn sanni „glaði gjafari". Ifyrst
og síðast var hann þó traustur,
glaður og góður.
Hann kunni líka að meta gjafir
lífsins. Ég veit, að hann taldi sig
gæfumann. Hann átti góða fjöl-
skyldu, sem hann elskaði, ekki síst
bamabömin. Ekki vom ætíð ljósir
dagar í lífí hans, fremur en annarra
en ég veit, að hann var maður til
að viðurkenna sinn hlut að málum,
ef svo bar undir.
Kjark átti Sigurður einnig í
ríkum mæli. Svo lengi sem ég
þekkti hann var hann aldrei heill
heilsu, lagði þó aldrei árar í bát og
hélt áfram að róa á lífsins mið.
Aldrei heyrði ég hann æðrast eða
kvarta.
Við, sem eftir lifum og söknum
hans, hefðum viljað hafa hann svo
miklu lengur hjá okkur, en erum
forsjóninni þakklát fyrir, að hann
fékk að halda reisn sinni til dauða-
dags. Siggi „litli" Armann og Anna
Ragnhildur kveéja afa sinn. Friður
og þakkir fylgja honum.
Margrét Örnólfsdóttir
Siggi frændi minn var fæddur í
Ketu á Skaga, sonur Sigurbjargar
Sveinsdóttur, f. 28_. febrúar 1890,
og Magnúsar A. Ámasonar, f. 6.
ágúst 1891, næstelstur fjögurra
bama þeirra, en þau em: Ragnar,
f. 1917, Magnús, f. 1921, og Est-
er, f. 1923. Auk þeirra átti Sigur-
björg einn son, Rafn Guðmundsson,
f. 1912, frá fyrra hjónabandi og
var hann alinn upp hjá þeim.
Bærinn Keta á Skaga er staðsett-
ur í hrikalegu landslagi og á ég þá
sérstaklega við björgin fyrir neðan
bæinn. Þetta mun þó hafa verið
talin ágæti bújörð í þá daga og var
afi minn, Magnús, mikill búmaður,
harðduglegur og farsæil. Þegar ég
kom seinast að Ketu fór ég að hugsa
um hvort ömmu minni hafi ekki
orðið tíðhugsað til bamanna sinna
þegar þau vom úti að leika sér, en
hún inni i bæ að annast húshaldið,
en sem betur fer urðu mér vitanlega
aldrei nein slys í björgunum. Siggi
hjóp um þau eins og á túninu sjálfu.
Leikföngin vom einföld. Þeir léku
sér að leggjum, skeljum og homum
og um leið og þeir gátu fóm þeir
að hjálpa til við búskapinn. Lífið
virtist einfalt. Auðvitað yrðu þeir
bændur á Skaganum þegar þeir
yrðu stórir. Við sem emm fædd
eftir stríð eigum erfitt með að gera
okkur í hugarlund allar þær breyt-
ingar sem þeir hafa upplifað sem
em sjötugir um þessar mundir. Frá
því þeir fæddust, pabbi og Siggi
frændi, þann 25. og 26. mars 1917
í torfbæ norður undir heimskauts-
baug, þar sem engar vélar vom til,
ekki sími, ekki einu sinni bfll. Sigga
frænda var heldur ekki hugað líf
þegar hann fæddist 13 tímum á
eftir fyrra tvíburanum, aðeins sex
merkur, en þá strax sást að hér var
ekki fæddur aukvisi, heldur skap-
maður og líka þijóskur og varð
hann fljótlega stærri en tvíbura- .
bróðirinn. Fríður og ákaflega
fjörmikill og em margar skemmti-
legar sögur af prakkarastrikum
þeirra bræðranna. Skólagangan
var, eins og þá var algengt, far-
skóli til skiptis á bæjunum, en öllum
þótti ógurlega gaman. Svo lærðu
þau náttúmlega 18 kafla kverið
utanbókar þannig að rúmlega 55
ámm seinna gat hann þulið heilu
kafiana. En heimskt er heimaalið
bam og fljótlega eftir ferminguna
ákváðu tvíburamir að fara suður
til sjóróðra. Þeir fengu pláss hjá
Magnúsi Ketilssyni, formanni í
Höfnum. Það kom þó í ljós að sjó-
mennskan átti ekki við Sigga og
vann hann þá heldur öll tilfallandi
störf í landi. Veturinn 1936 tóku
bræðumir svo þá ákvörðun að fara
í skóla og varð héraðsskólinn á
Reykjum í Hrútafirði fyrir valinu.
Að sjálfsögðu unnu þeir algerlega
fyrir skólavistinni sjálfir. Á Reykj-
um vom þeir tvo vetur og undu hag
sínum vel. Siggi hefur verið alveg
sérstaklega glæsilegur ungur mað-
ur, hár og ljóshærður. Hann átti
mjög auðvelt með námið og varð
efstur báða vetuma. Eins var Siggi
ágætur íþróttamaður, stundaði
meðal annars glímu og sund. Sú
gamansaga var mér sögð að Siggi
hefði, þegar hann var lítill, ætlað
að fara að skrifa með vinstri hend-
inni, en þá hafi faðir hans togað
skyrtuermina fram yfír höndina,
bundið fyrir og sagt; þú skrifar með
hægri, góði minn. Hvort þetta er
nú satt skal ósagt en allavega skrif-
aði Siggi einhveija fallegustu hönd
sem ég hef séð. Eftir vemna í
Reykjaskóla fór Siggi hingað suður
og í Samvinnuskólann og útskrifað-
ist þaðan vorið 1940. Eftir það
stundaði hann ýmis verzlunar- og
skrifstofustörf hjá öðmm. Hann var
þó fljótlega ákveðinn í að verða
sjálfs sín húsbóndi og árið 1945
stofnuðu þeir nokkrir félagar Bygg-
ir hf. 1957 stofnaði hann svo
t
Eiginmaöur minn og fósturfaöir okkar,
ÓLI S. HALLGRÍMSSON,
Stórholti 24, Reykjavfk,
lést í Landspítalanum 6. maí.
Guðrún Ólafsdóttir,
Ólafur Lárusson,
Hulda Lárusdóttir.
t
Faöir okkar, tengdafaöir og afi,
GARÐAR KRISTJÁNSSON
frá Einholtl, Hornafirði,
lést í Landspítalanum 5. maí.
Dfana Sjöfn Garöarsdóttir, Sigurður G. Jónsson,
Jóhanna Steinunn Garðarsdóttir, Guömundur Kristinsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
t
Móðir okkar, tengdamóöir og amma,
SIGURLAUG M. JÓNSDÓTTIR,
Langholtsvegi 97,
verður jarösungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 8. maí kl. 10.30.
Þeim sem vildu minnast hennar er vinsamlegast bent ó Krabba-
meinsfélagið.
Guðrún Brynjólfsdóttir, Eggert Kr. Jóhannsson,
Jón Brynjólfsson, Sjöfn Ólafsdóttir,
Erlingur Brynjólfsson, Sirrý Laufdal,
barnabörn.
t
Eiginkona min,
SVANLAUG LÖVE,
form. Kattavinafélags fslands,
Reynimel 86,
veröur jarösunginfrá Hallgrímskirkju kl. 13.30föstudaginn 8 maí.
Blóm vinsamlegast afþökkuö.
Þeir sem vilja minnast hennar minnist Kattavinafélags íslands.
Fyrir mína hönd og ættingja, '
Gunnar Pétursson.
t
Eiginmaöur minn, faöir okkar, sonur og tengdasonur,
SIGURÐUR ANDRI SIGURÐSSON,
Vesturbergi 36,
verður jarðsúnginn frá Fossvogskapellu föstudaginn 8. maí kl.
13.30.
Sesselja Magnúsdóttir,
Krlstinn, Hildur og Sigurður Andri,
Svava Sfmonardóttir,
Sigrfður K. Sigurðardóttir,
Magnús Kr. Jónsson.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÓLÖF fSAKSDÓTTIR,
sem andaöist þann 1. maí sl., veröur jarðsungin fró Dómkirkjunni
fimmtudaginn 7. maí kl. 15.00.
Dórothea J. Eyland, Gfsll J. Eyland,
Ólafur G. Einarsson, Ragna Bjarnadóttir,
Kristján Bogi Einarsson, Sólveig Haraldsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Faöir minn og stjúpfaöir,
PÁLL NORÐMANN BJÖRNSSON,
Grettisgötu 76,
verður jarðsunginn frá Fossvogskapellu föstudaginn 8. maí kl.
13.30.
Fyrir okkar hönd og annarra vandamanna.
Sigurður Sverrir Pálsson,
Úifhildur Hafdfs Jónsdóttir.
t
Útför móöur okkar,
FRÍÐU GUÐMUNDSDÓTTUR,
sem lést 3. maí, veröur gerö frá Dómkirkjunni 8. maí kl. 15.00.
Fyrir hönd tengdadóttur og barnabarna.
Gylfi Baldursson,
Benný Ingibjörg Baldursdóttir.