Morgunblaðið - 24.09.1987, Side 51

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 24. SEPTEMBER 1987
51
okkur bráðum gott haustrok til að
dreifa þessu eiturgasi, áður en allt
of margir ná að anda því að sér.
III
En nú langar mig að gerast
„skæraliði" sjálfur til þess að sjá,
hvort ég komist með slíkri tilraun
betur að raun um spekina á bak
við þessa biblíulesturs-aðferð í bar-
áttu gegn minnihlutahópum. Eg
ætla að fletta upp í Nýja testament-
inu og hafa skærin tilbúin, því mig
grunar, að ef við eigum að nota
þessa „skæra-aðferð" almennilega,
þá þarf að hreinsa miklu meiri
„skít“ úr hinu kristna samfélagi
heldur en einungis „kynvilluna".
Ég þarf ekki að leita langt. Ef
ég klippi út úr Rómvetjabréfinu 1.
kafla versin 30—32, þá kemur í ljós,
að „sannkristnir menn“ verða að
heimta dauðarefsingu yfir harla
stórum hópi meðborgara sinna. I
þessum versum er að fínna langan
lista yfir þá menn, sem eru „dauða-
sekir“. A lista þessum eru eftirfar-
andi: rógberar, bakmálugir,
guðshatarar, smánarar, hrokafullir,
gortarar, hrekkvísir, foreldrum
óhlýðnir, óskynsamir, óáreiðanlegir,
kærleikslausir og miskunnarlausir.
Ég get ennfremur rökstutt þessa
kröfu í sambandi við þann, sem
fremur sifjaspell, því í 1. Kor. 5:5
eru skýr fyrirmæli um, að „slíkan
mann skal selja Satan á vald til
tortímingar holdinu, til þess að and-
inn megi hólpinn verða á degi
Drottins Jesú“.
Nú, þegar ég er búinn í Jesú
nafni að mæla með innflutningi
fallaxarinnar eða svipaðs aftöku-
tækis til Islands, get ég snúið mér
að öðru máli, nefnilega stöðu kon-
unnar innan hins kristna safnaðar.
Með skærin í annarri hendi get ég
lejrft mér að fiillyrða, að í kristnum
söfnuðum á Islandi sé haft í frammi
athæfi, sem brýtur svo gjörsamlega
í bága við fyrirmæli ritningarinnar,
að það hlýtur að hneyksla hvern
sem er stórlega. Ég þekki nokkuð
mörg dæmi um þetta, ekki einung-
is að konur lesa stundum inngangs-
bæn og ritningarlestur í guðsþjón-
ustum kirkjunnar, heldur taka þær
meira að segja prestsvígslu og bera
hempu, eru leiðbeinendur og predik-
arar. Þetta athæfi er vissulega „eins
langt frá kristindómnum, og austrið
er frá vestrinu" (orðalag Gunnars
Þorsteinssonar um samkynhneigð í
Morgunblaðinu 15. júlí sl.). Úrklipp-
an, sem ég nota til þess að
„rökstyðja" þessa staðhæfingu, er
t.d. úr 1. Kor. 14: 34—35: „Eins og
í öllum söfnuðum hinna heilögu
skulu konur þegja á safnaðarsam-
komunum, því að ekki er þeim leyft
að tala, heldur skulu þær vera und-
irgefnar, eins og líka lögmálið
segir“ o.s.frv. Með því að benda á
þennan ritningarbút ætla ég að
leyfa mér að krefjast, að allar kon-
ur steinhaldi kjafti í kirkjum
landsins — og ennfremur að þær
dirfist ekki að mæta í kirkju án
þess að bera blæju, eins og fyrir-
mælin í 1. Kor. 11: 5 segja
tvímæialaust til um.
Ætli þessi dæmi dugi ekki til
þess að sýna fram á, hvar við lend-
um ef við notum „skæra-aðferðina“
við biblíulestur? Eða á ég að halda
áfram og mæla með þrælahaldi út
frá Efesusbréfinu 6: 5? í þessu sam-
bandi tek ég fram, að í skrifi mínu
hér að framan hef ég haldið mér
algjörlega við rit Páls postula,
vegna þess að þau virðast vera
uppáhaldsefni allra sannra „skæra-
liða“. Ef við færum t.d. að klippa
úr Gamia testamentinu með svipuð-
um hætti, væri hægt að finna mörg
ennþá gleggri dæmi um óguðlegt
athæfi, sem við þyrftum að uppr-
æta hjá samborgurum okkar.
IV
En ég held, að þetta sé nóg til
þess að sýna, að þessi aðferð sé
ekki sérstaklega uppbyggileg, og
því stendur enn eftir spurningin um
hvatir greinarhöfunda til að leiða
hana svo ítarlega fyrir sjónir al-
mennings. Gunnar Þorsteinsson er
ekki sjálfur í vafa um þessar hvat-
ir. Hann heldur í skrifum sínum
látlaust fram, að þær séu kristinn
kærieikur, og hann er óhræddur við
að gefa í skyn, hvers vegna þjóð-
kirkjumenn fari varlegar út í túlkun
á Biblíunni heldur en hann sjálfur,
þar sem hann talar um, að verið
sé að lastmæla orði Guðs og klappa
fólki á öxlina. Varðandi þessar
fögru staðhæfingar Gunnars um
kærleika vil ég taka fram, að ég
trúi honum ekki. Stíll og orðalag í
skrifum hans koma upp um hann.
Það getur ekki verið kærleiki gagn-
vart náunganum að taka þátt í
bakmælgi og slúðri um hann í þeim
tilgangi að gera hann miklu verri
í augum annarra, heldur en hann
er í raun og veru. Gunnar gerir það
í grein sinni í Morgunblaðinu 15.
júlí sl., þar sem hann reynir að blása
nýju lífi í þá goðsögn, að allir
hommar séu kynóðir bijálæðingar,
sem séu tilbúnir til að nauðga
hveiju ungmenni sem er, ef þeim
gefst tækifæri til þess. Hann vitnar
í því sambandi í eigin reynslu af
því að „sálusorga fólk, sem hefur
verið fómardýr kynvillinga". (Ég
get líka vitnað í eigin reynslu og
sagt frá því, að á mismunandi tíma-
bilum í æsku minni hef ég átt ekki
minna en tvo góða vini, sem voru
hommar, og hvorugur þeirra hefur
nokkum tíma reynt við mig — hvað
þá heldur reynt að nauðga mér).
I greininni í HP dregur Gunnar
hiklaust hommana í dilk með verstu
kynferðisglæpamönnum, eins og
þeim sem notfæra sér sakleysi
barna til að fullnægja þörfum
sínum. Hann hefur fundið ákveðið
orð, „mannbleyður“ til að nota um
hommana. Hvaðan hefur hann
þetta orð? Ég á sjálfur tvær góðar
íslenskar orðabækur; en þetta orð
finn ég ekki í þeim. Ég skal viður-
kenna, að það getur verið ágæt
þýðing á gríska frumtextanum á
þeim ritningarstað, sem hann vitnar
í; en úr hvemig hugarfari sprettur
slík þýðing? Hvaða tilfinning getur
hvatt hann til að koma slíkum háð-
yrðum í umferð? Er það sannur
kristinn kærleikur? Ég leyfi mér að
efast um það þrátt fyrir allar fagrar
fullyrðingar þýðandans, sem í skrif-
um sínum sýnir fleiri svipuð dæmi
um ruddalegt orðaval. Mér sýnist
enginn kærleikur fólginn í þessum
orðum. Mér sýnist vera fyrirlitning,
illkvittni og jafnvel furðulegt og
tilgangslaust hatur. Hvatir „skæra-
liðanna" til þess að „skjóta spörva
með fallbyssum" á þennan hátt em
mér enn óljósar. Þegar ég reyni að
skilja þær, detta mér helst í hug
ákveðnir skuggalegir kaflar í mann-
kynssögunni; en e.t.v. er betra að
fara ekki nánar út í þá sálma núna,
þar sem ég vil þrátt fyrir allt helst
halda, að hér sé ekki um slíkt
ofstæki að ræða.
Loksins ætla ég enn einu sinni
að taka undir ályktun prestastefn-
unnar. Ég ætla að hvetja samborg-
ara mína, gagnkynhneigða sem
samkynhneigða að beina leit sinni
að lífsinnihaldi í átt að þeirri sam-
setningu, sem hefur verið sálarfyll-
ing kynslóða í mörg hundmð ár.
Samsetningin er Heilög ritning og
lifandi, játandi kirkja Krists. Það
er vissulega hægt — líka fyrir
nútímamenn — að hafa þessa sam-
setningu sem lífsgmndvöll og
daglegan innblástur til gleði og
uppörvunar — án þess að vera heila-
þveginn eða þurfa að dæma harð-
lega „aJla hina“.
Höfundur er nýbrautskráður guð-
fræðingur frá Háskóla íslands.
Borgarstjórn:
Rætt um stefnu borgar-
innar í trjáræktarmálum
ALFREÐ Þorsteinsson, borgar-
fulltrúi Framsóknarflokksins,
fiutti á fundi borgarstjórnar á
fimmtudag tillögu þess efnis að
20 milljónum verði á næstu árum
varið til sérstaks átaks í trjá-
ræktunarmálum. Hulda Valtýs-
dóttir, borgarfulltrúi Sjálfstæð-
isflokksins, tók til máls vegna
þessarar tillögu og vakti athygli
á því að þessu ári væri meðal
annars veitt á fjárhagsáætlun 21
milljón króna til trjáplöntunar-
starfa og umhirðustarfa varð-
andi gróður og tré í tengslum
við sumarvinnu unglinga.
Að auki sagði Hulda að Hitaveita
Reykjavíkur verði 2 milljónum til
gróðursetningar í Oskjuhlíð. Til
gróðursetningar og ræktunarstarfa
í Heiðmörk væri varið 5,5 milljónum
í ár en á liðnum „Umhverfi og úti-
vist“, sem nær yfir græn svæði í
Reykjavík, væru í ijárhagsáætlun
1987 veittar 32 milljónir. Þá væri
ótalið Laugardalssvæðið. Gróður-
setning tijáplantna þar næmi 20
milljónum á þessu ári. Úr ræktunar-
stöð borgarinnar í Laugardal voru
seldar tijáplöntur fyrir 6,3 milljónir
sem gróðursettar voru á útivistar-
svæðum og við stofnanir. Þar væru
ekki innifaldar þær plöntur sem
fengnar voru hjá Skógræktarfélagi
Reykjavíkur. Við þetta allt bættist
svo að núverandi meirihluti borgar-
stjómar hefði heitið því að á
kjörtímabilinu yrðu gróðursettar 1
milljón tijáplantna í Reykjavík. Við
það yrði staðið.
Tillaga fulltrúa Framsóknar-
flokksins gerði ráð fyrir 20 milljón-
um á tveimur árum til tijáræktar-
mála umfram venjubundin framlög.
Sagðist Hulda ekki vita hvemig
ætti að skilgreina hvað væri venju-
bundið, tillögunni fylgdi ekki ítarleg
greinargerð. Sagði hún tijáræktar-
mál ekki bara vera fólgin í að
gróðursetja ungplöntur. Tijárækt-
armál væm líka umhirða á því sem
þegar væri búið að gróðursetja og
björgun á plöntum sem væm að
kafna í grasi, svo eitthvað væri
nefnt. Tijáræktarmál fælu líka í sér
hugmyndir ura flutning á stómm
trjám sem nú væri ekki eins miklum
erfiðleikum bundið og áður var.
Einnig þyrfti að taka afstöðu til
þess hvort leggja bæri áherslu á
lágan þéttan tijágróður eða tegund-
ir sem væm aðallega á hæðina.
Þetta og margt annað þyrfti að
taka til athugunar.
Lagði Hulda til að tillögu Alfreðs
Þorsteinssonar yrði vísað til gerðar
fjárhagsáætlunar og var sú máls-
meðferð samþykkt.
Rartek Höganas
F L í S A R
HÉÐINN
VÉLAVERSLUN SÍMI 624260
SÉRFRÆÐIÞJÓNUSTA - LAGER
OLVUIMAM
IBM PC-tölvan hefur farið míkla sigurför um heim-
inn og nú er tala PC-tölva á íslenska markaðinum
farin að nálgast 12.000. Mikil þörf er nú á irön-
duðu og hagnýtu námi á þessar töivur og algengan
notendahugbúnað.
Tölvufræðslan býður uppá 80 klst. nám í notkun PC-
tölva. Þátttakendur geta valið um að taka námið sem
dagnám á einum mánuði eóa sem kvöldnám á tveimur
mánuðum. Að loknu námi verða þátttakendur færir um
að leysa öll algeng verkefni á PC-tölvur.
Dagskrá:
* Grundvallaratriði í tölvutækni
* Stýrikerfið MS-DOS
* Ritvinnslukerfið ORÐSNILLD
* Töflureiknirinn MULTIPLAN
* Gagnasafnskerfið d-Base 111+
* Fjarskipti með tölvum
Ath. Góð greiðslukjör í boði.
Fjúrfestið i tölvuþekkingu, það gefur arð.
VR styður sina félaga til þátttöku á námskeiðinu.
Nánari upplýsingar eru veittar
ísímum 687590 og 686790.
Tölvufræðslan
BORGARTÚNI 28