Morgunblaðið - 27.11.1987, Side 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 27. NÓVEMBER 1987
aðimir verða opnaðir fyrir afla sem
veiddur er utan íslenskrar landhelgi
og um leið útlendingum og/eða
umboðsmönnum þeirra yrði heimil-
að að bjóða að vissu marki í fiskafla,
sem boðinn verður upp á fiskmörk-
uðum hér á landi, gæti það skapað
ýmsa möguleika fyrir íslenskan
sjávarútveg. Hægt er að setja regl-
ur þess efnis að aðeins ákveðinn
hluti afla yrði seldur utan óunninn.
— Ég hefi gmn um það að þessi
skoðun geti verið raunhæf, hér sé
ekki eingöngu um skýjaborgir að
ræða. Ég hefi trú á því að verði
ofangreindur möguleiki skoðaður
gæti það styrkt íslenskan sjávarút-
veg á ýmsan hátt.
A sama hátt er nauðsynlegt að
gera heimildir frjálsari fyrir erlend
frystiskip að landa hér frystum
fiski, t.d. rækju til útflutnings. Það
flókna leyfiskerfi, sem nú ríkir í
þessum málum, tilheyrir löngu lið-
inni tíð. Starfsemi sem þessi er
ekki til að hræðast heldur skapar
hún bæði atvinnu og tekjur fyrir
ýmsa, bæði verkafólk og ýmsa þjón-
ustuaðila.
Óþarfi að hræðast
Það hefur oft loðað við okkur
íslendinga að vera hræddir við út-
leninga. Miklar breytingar hafa að
undanfömu átt sér stað í íslensku
atvinnulífi. Við eigum að nýta lagið
þegar það gefst. Hafnarstjórnin
hefur þegar afhent þingmönnum
Reykjaneskjördæmis tillöguna og
væntum við þess að við fljótlega
sjáum einhverja hreyfingu í þessum
málum. Ég trúi því að þær heimild-
ir sem hér að ofan er lagt til að
verði opnaðar skapi jákvæða mögu-
leika fyrir íslenskan sjávarútveg.
Hofundur er hæstaréttarlögmað-
ur.
Erlendan fisk á ís-
lenska fiskmarkaði
Hrafnkell Ásgeirsson
„Það er ljóst að fisk-
vinnslan getur tekið á
móti meiri afla til
vinnslu. Utan íslenskr-
ar landhelgi við Græn-
land eru gjöfui
fiskimið. Þeir sem til
þekkja telja ekki frá-
leitt að þeir sem þar
veiða gætu hugsað sér
að landa ísfiski hér á
landi og er ég þar með
í huga bæði Grænlend-
inga og Vestur-Þjóð-
vetja.“
þessi séu áfram í gildi. Við þurfum
enn að vemda okkur fyrir ásókn
útlendinga og ákvæði þetta tryggi
okkur og sé ventill á óhefta ásókn
útlendinga inn í íslenskt atvinnulíf.
— Ég sagði hér fyrir ofan, að nú
væri öldin önnur. Kvóti er á veiðum,
framboð á fiski er takmarkað, upp
hafa sprottið ný fyrirtæki á sviðum
fiskvinnslu. Með tilkomu fiskmark-
aða hafa opnast ný tækifæri fyrir
fiskverkendur. Menn geta nú frekar
sérhæft sig en áður. En jafnframt
þessu hefur útflutningur á ísfiski í
gámum og togurum jafnvel aukist.
Með þessu hefur verðið á fiski
hækkað en jafnframt má búast við
því að gæði fisksins aukist þar sem
ástand fisksins hefur áhrif á sölu-
verð hans.
Það er ljóst að fiskvinnslan getur
tekið á móti meiri afla til vinnslu.
Utan íslenskrar landhelgi við Græn-
land em gjöful fiskimið. Þeir sem
til þekkja telja ekki fráleitt að þeir
sem þar veiða gætu hugsað sér að
landa ísfiski hér á landi og er ég
þar með í huga bæði Grænlendinga
og Vestur-Þjóðverja. Vestur-Þjóð-
veijar em þar með veiðiheimildir á
vegum Evrópubandalagsins sem
þeir geta ekki nýtt nema að hluta
til. Það hefur heyrst að von sé á
reglum í Þýskalandi þess efnis, að
eldri en 12 veiðidaga fiskur verði
ekki fluttur þangað inn. Miðað við
núverandi aðstæður verður þá erfitt
að koma fiskinum ferskum á mark-
að. Ef hins vegar íslensku fiskmark-'
eftir Hrafnkel
Asgeirsson
Á fundi í hafnarstjóm Hafnar-
fjarðar, sem haldinn var 30. október
sl., var samþykkt eftirfarandi til-
laga:
„Hafnarstjóm Hafnarfjarðar
samþykkir að beina þeirri ósk til
þingmanna Reykjaneskjördæmis,
að þeir beiti sér fyrir því, að numið
verði úr gildi það ákvæði í lögum,
sem bannar erlendum fiskiskipum
að landa fiskafla á íslandi. í þessu
sambandi bendir hafnarstjóm á, að
ekki sé óeðlilegt að gefa t.d. Græn-
lendingum og fleirum sem veiða
fisk utan íslenskrar landhelgi kost
á að landa ísfiski á fiskmarkaðnum
í Hafnarfírði. — Svo og telur hafn-
arstjómin óeðlilegt að löndun á
frosinni vöru, t.d. hraðfrystri rækju,
úr frystiskipum sé þeim takmörkun-
um háð, sem nú er skv. lögum.
Þótt heimildir séu í lögum til þess
að veita undanþágur í ofangreind-
um tilfellum með samþykki ráð-
herra, þá eru þær heimildir allt of
þröngar og hamla gegn eðlilegri
þróun á þessum sviðum.“
Forsendur ákvæðanna
Þau ákvæði, sem vikið er að hér
að ofan, voru sett árið 1922 og
hafa haldist í lögum síðan. Þá var
öldin önnur, landhelgin var 3 sjómíl-
ur og var forsenda laganna að
vemda íslenskan sjávarútveg gegn
ásókn norskra síldar-, físki- og út-
gerðarmanna. Þær forsendur eru
auðvitað ekki lengur til staðar og
ekki get ég séð að aðrar forsendur
réttlæti að halda þessu gamla
ákvæði enn í'lögum.
Nauðsyn breytinga
Menn geta hugsað sem svo að
það breyti engu þótt lagaákvæði
(MarOC-Þessar einu sönnu _
Clementínur kr.$5;
358
Londonlamb
kr
1*9
//
Kjörbúð Lóuhólum 2-6 sími 74100
Sautján sakamál íslensk og
Kjörin bók fyrir þá sem hafa gaman af laglegri fléttu og
drjúgri spennu. Sigurður Hreiðar Hreiðarsson heíur valið
eða skrifað íslensku málin og þýtt þau erlendu.
Morðið á leigubílstjóranum, Ásmundarsmyglið, Hassið í
kassanum, Einn agnarlítill leðurflipi, Þegar amma gerðist
spæjari, Hittumst í helvíti.
Þessi heiti gefa góða fyrstu vísbendingu um innihald bók-
arinnar.
H bók
óðbók

l. ; '• < u i s. 3 y 911 i) i j r