Morgunblaðið - 12.03.1991, Page 25

‘MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR' 12.' MARZ T991
‘25
Gríðarleg spenna var í loftinu, eftir að formannskjöri var lokið og talning hófst. Niðurstöðu talningarinnar var beðið í ofvæni og gerðu
talningarmenn sér fulla grein fyrir eftirvæntingurini sem ríkti og luku talningu á ótrúlega skömmum tima.
greindi þeim Pálma Jónssyni og
Halldóri Blöndal frá því að hann
teldi ekki að þeir gætu náð kosn-
ingu á fundinum. Davíð ræddi
einnig um möguleika þess við Ólaf
G. Einarsson að hann byði sig fram
til varaformanns, en Ólafur vildi
ekki gefa kost á sér í sætið, en
kvaðst mundu styðja Friðrik Sop-
husson. Sama gerðu þeir Pálmi og
Halldór og einnig Sigríður Anna
Þórðardóttir, þannig að þá var orð-
ið ljóst að víðtæk samstaða gat
tekist innan flokksins um Friðrik
og því gerði Davíð tillögu um hann
til fundarins.
Það má merkilegt heita að þetta
val Davíðs kann að gefa sterka
vísbendingu um framtíðarstjómar-
hætti Davíðs. Það er alls ekki í
verkahring formanns að ákveða
hver verður varaformaður, heldur
í verkahring landsfundarins. Því
var það ekki persóna Friðriks sem
fór fyrir brjóstið á stórum hluta
landsfundarfulltrúa, heldur til-
nefning formannsins. Vissulega
var staðan þröng og naumur tími
til stefnu. Nánast engin umræða
hafði farið fram um hver væri
hugsanlegur varaformaður. Sú
umræða var í það minnsta ekki
með neinum alvöruþunga. Stór
hópur landsfundarfulltrúa vildi fá
einhveijar leiðbeiningar eða vís-
bendingu um hver væri æskilegur
varaformannsframbjóðandr, en
þeir kærðu sig ekki um tilskipun
að ofan.
Það er alveg ljóst að Friðrik á
ekki upp á pallborðið hjá nánum
vinum og stuðningsmönnum Dav-
íðs, auk þess sem margir fulltrúar
utan að landi vildu varaformann
úr sínum röðum, þó svo að Friðrik
njóti vinsælda og trausts þeirra á
meðal. Þótt tilnefning Davíðs sé
umdeild, felst í henni stjórnkænska
og þor. Friðrik er nánast óumdeild-
ur innan Sjálfstæðisflokksins, ef
undan er skilinn þröngur hópur
manna. Hann er almennt talinn
hafa vaxið af verkum sínum og
ákvörðunum. Það að hann vék fyr-
ir Davíð úr varaformannssætinu á
landsfundi fyrir hálfu öðru ári hef-
ur orðið honum til virðingarauka
fremur en hitt, og því er líklegt
að val Davíðs á varaformanni geti
orðið til þess að flýta fyrir sáttum
í flokknum.
Breyttir tímar, ný vinnubrögð
í lokahófi Sjálfstæðisflokksjns á
Hótel Islandi á sunnudagskvöld
ríkti tónn gleði, sátta og samvinnu-
vilja. Að minnsta kosti var svo á
yfirborðinu, en því er ekki að leyna
að augljóslega krauma aðrir
straumar og kaldranalegri undir-
niðri, nú um stundir í það minnsta.
Einkar athyglivert var að ræða
við landsfundarfulltrúa á þessum
gleðskap og heyra að einhveijir
stuðningsmenn Þorsteins virðast
þegar nokkuð sáttir við þá niðut-
stöðu sem varð í formannskjörinu.
í máli nokkurra ungra sjálfstæðis-
manna kom fram að þeir hefðu
fyrst og fremst stutt Þorstein,
vegna þess að þeir teldu að vinnu-
brögðin sem beitt var við mótfram-
boð Davíðs, væru flokknum ekki
sæmandi. Þeim væri það ekkert
launungarmál að þegar til framtíð-
ar væri horft, þá teldu þeir að
Davíð væri sá leiðtogi sem gæti
eflt Sjálfstæðisflokkinn til muna
og aukið kjörfylgi hans. Þessir
ungu menn voru alls ekki á því
að margir úr stuðningsliði Þor-
steins hefðu þegar sætt við niður-
stöðuna, en þeir voru ekki frá því
að slíkt gæti gerst með tímanum.
Einhveijir stuðningsmenn Dav-
íðs höfðu á orði að Þorsteinn Páls-
son hefði ekki sýnt stórmannlega
framkomu, með því að mæta ekki
og ljúka dagskrá landsfundarms
með 900 veislugestum á Hótel ís-
landi. Dómharka annarra var
minni og umburðarlyndi meira.
Bentu þeir á að Þorsteinn Pálsson
hefði mátt sæta einstæðum pólit-
ískum ósigri fyrr um daginn, og
það í beinni útsendingu. Var bent
á að návígi fjölmiðlanna á ögur-
stundum sem þessum hlyti að vera
hveijum manni sem slíka útreið
má þola nánast óbærilegt. Þor-
steinn mætti svo til lokahófsins
fljótlega upp úr miðnætti og varð
ekki annað séð en hann bæri sig
karlmannlega, þrátt fyrir hildarleik
dagsins.
Óvíst hver eftirmál
kunna að verða
Hver eftirmál verða af þessari
orrustu innan vébanda Sjálfstæðis-
flokksins er ekki gott að segja.
Glögglega er þó góður vilji í her-
búðum beggja til þess að gera
gott úr málum, plástra sárin og
stefna að því að skila flokknum
ósködduðum frá Laugardalshöll
inn á vigvöll þeirrar kosningabar-
áttu sem nú fer í hönd og í kjölfar
kosninga inn á akur virkrar stjórn-
ar landsmálanna.
: