Morgunblaðið - 20.12.1991, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 20. DESEMBER 1991
51
I
I
<
J
<
Í
i
i
í
i
I
mynd eftir Kaldal. Stúdentsmynd
frá árinu 1916. Já, heimskona; og
hún var það enn, hún var það enn
þegar við kynntumst. Við vorum
vinir. Við tefldum skák. Mátuðum
hvort annað til skiptis. Og hlustuð-
um á Bach. Drukkum sjerrí. Hún
eldaði rúllettur. Frábærar fiskrúll-
ettur. Það hefur enginn leikið eftir.
Hún kunni allan Jónas. Hún
mundi Jónas, alltaf, líka síðustu
árin, þegar sumt, sem minna máli
skipti,. var tekið að víkja úr minn-
ingunni — í hugat.um hló ævinlega
ástarstjarna á himninum og blóm-
álfarnir tóku undir og þingsteinarn-
ir líka: gamla konan, nítíu og
þriggja ára, hún á afmæli í dag;
hún sér þingvöllinn með gömlum
bláum augum sínum og hún þekkir
ljóðin hans og flytur þau fyrir alla
þá sem heyra vilja og minnir þá á
það hvað þessi þingvöllur er, hvað
þessir þingsteinar geyma — ef ein-
hver skyldi nú hafa gleymt því.
Brautryðjandinn: hún lifir lengst.
Hún verður elsti stúdent Mennta-
skól ans. Hún verður elst, konan,
sem einu sinni varð fyrst; hún verð-
ur seinust allra rétt eins og hún var
fyrst allra; hún verður aftur ein.
Ein. Hún sá á eftir eiginmanni sín-
um, systur og vinum flestum í gröf-
ina: hún var ein.
Ilún tók sig upp á efri árum,
skoðaði heiminn rétt eins og hún
hafði gert áður, Landið helga og
land Sókratesar fyrir utan öll hin
rétt eins og hún hafði gert á þriðja
áratugnum þegar hún ferðaðist um
álfuna í lestum, ein kona, og hlust-
aði ekki á athugasemdir manna sem
sögðu að konur ættu ekki að sjá
álfuna, nei, hvílíkt rugl, hvílík firra;
hún gerði einsog Laxness — og svo
hittust þau nokkrum árum seinna
eftir ferðalög sín og hún kenndi
ensku í einkaútvarpi Reykjavíkur-
bæjar þar sem hann var háttvís
dyravörður, þjóðskáldið, sem þjóðin
var ekki ennþá farin að skilja.
Hún var amma mín.
Hún var vinkona mín.
Hún var öldin, þessi kona.
Einar Heimisson
Frú Anna Bjarnadóttir var okkur
kær frá því hún stofnaði heimili í
Reykholti sumarið 1933, þá nýgift
sóknarprestinum á staðnum, séra
Einari Guðnasyni. Auk þess bárum
við strax í æsku virðingu fyrir þess-
ari fjölhæfu og vel menntuðu konu.
Hún var staðarprýði í Reykholti og
átti stóran þátt í að skapa Reyk-
holtsskóla þann verðskuldaða góða
orðstír, sem hann fékk strax í upp-
hafi, enda ekki aðrir Islendingar
betur menntaðir í enskri tungu.
Þessa nutu hundruð nemenda henn-
ar í Reykholti og þakka henni nú
leiðsögnina.
I okkar huga var hún ekki aðeins
Anna Bjarnadóttir heldur ævinlega
frú Anna í daglegu tali. Á sama
hátt var eiginmaður hennar ávallt
■ séra Einar þegar um hann var rætt.
Foreldrar okkar og þau hjónin voru
nánir trúnaðarvinir í blíðu og stríðu.
Aldrei mun skugga hafa borið á
þá vináttu. Við systkinin nutum vel
þessarar vináttu í leik og störfum.
Alltaf voru prestshjónin reiðubúin
að leiðbeina okkur og hjálpa, ekki
síður þegar við á unglingsárum
settumst á skólabekk í Reykholts-
skóla. Fyrir þetta og ótal margt
annað viljum við nú þakka fwú
Önnu.
Við ólumst upp í Reykholti með
börnum þeirra frú Önnu og séra
Einars, Bjarna, Steinunni Önnu og
Guðmundi. Þau voru góðir vinir og
leikfélagar. Sú vinátta hefur hald-
ist. Við sendum þeim og öðrum
afkomendum einlægar samúðar-
kveðjur og minnumst frú Önnu með
hlýhug og virðingu.
Sigrún, Ottar og Birgir,
börn Halldóru og Þorgils.
Kveðja frá barnabörnum
Við, sem þetta skrifum, erum of
ung til að muna eftir dvöl hjá afa
og ömmu í Reykholti. Mestan þann
tíma sem við munum áttu þau og
síðan amma eftir lát afa heima á
Seltjarnarnesi.
Við komum oft á Miðbrautina
þar sem afi og amma áttu heima.
Þar kenndi amma okkur ensku í
aukatímum og þar komum við
stundum í hádeginu þegar foreldrar
okkar voru a vinna. Alltaf voru afi
og amma vel birg af ís í frystikist-
unni og gosi á svölunum og öðru
góðgæti. Hún fór til útlanda tvisvar
á ári næstu árin, fór til Grikklands,
Spánar og ísraels auk nálægari
landa. Við fréttum af ömmu, þá á
níræðisaldri, ríðandi á asna upp ein-
stijgi á grískri eyju. Þegar hún var
í Israei var henni sagt að ferð á
Sínaífjall (sem var -þá á yfirráða-
svæði Israelsmanna) væri of erfið
fyrir svo aldrað fólk, sem í ferðinni
var. Hún, sem var elst í hópnum,
sætti sig ekki við þá afgreiðslu og
fékk nokkrar vinkonur sínar sem
voru á líkum aldri með sér og fóru
þær á fjallið á eigin vegum. Þannig
var amma alltaf kappsöm, og vildi
helst aldrei viðurkenna að hún
gæti ekki það, sem aðrir henni yngri
gátu. Enda leit hún svo á, að það
jaðraði við móðgun að tala um ald-
ur fólks.
Við minnumst margra ánægju-
stunda. Til dæmis í kennaraverk-
fallinu fyrir nokkrum árum. Þá vor-
um við löngum stundum hjá ömmu
ásamt vinum okkar að horfa á vídeó
og skoða gamlar bækur og muni.
Hafði hún gaman af samvistum við
unga fólkið, enda naut hún sín jafn-
an vel í margmenni.
Það var óneitanlega gaman að
heyra sögur frá bernskuárum henn-
ar í Þingholtunum og af dvöl henn-
ar í Englandi og víðar, en hún var
meðal fyrstu íslenskra kvenna, sem
sóttu háskólanám erlendis. Það
duldist engum hversu vel hún var
að sér á mörgum sviðum, ekki síst
í bókmenntum og tungumálum.
Hún fór með ljóð eftir stórskáldin,
einkum þó Jónas Hallgrímsson, og
brá fyrir sig erlendum tungumálum
allt til hins síðasta.
Nú er amma horfin á braut. Við
eigum ekki lengur von á henni í
mat um helgar eins og undanfarin
ár. Eftir situr söknuður en um leið
þakklæti fyrir samvistir sem voru
okkur mikils virði, samvistir sem
skilja eftir sig verðmæti sem mölur
og ryð fá ekki grandað. Við viljum
með þessum fáu orðum minnast
ömmu okkar og þakka fyrir allt það
góða sem hún veitti okkur.
Megi góður Guð varðveita hana
og blessa endurfundi hennar við
áður horfna ástvini.
Ég heyrði Jesú himneskt orð:
Kom hvíld ég veiti þér.
Þitt hjarta er mætt og höfuð þreytt,
því halla að bijósti mér.
(Stefán Thorarensen)
Siggi Einar, Anna
og Magga Rúna.
Frú Anna Bjarnadóttir er látin.
Fyrir hönd Prestskvennafélags'ís-
lands er mér ljúft að minnast henn-
ar með örfáum orðum.
Hún var einn af hvatamönnum
þess að félagið var stofnað árið
1956 og var fyrsti formaður þess.
Markmiðið með stofnun félagsins
var fyrst og fremst að skapa vett-
vang þar sem prestskonur, sem
vegna dreifðrar búsetu hittast sjald-
an, gætu komið saman og kynnst
hver annarri. Aðalfundur félagsins
er alltaf haldinn á sama tíma og
prestastefnan. Auk venjulegra aðal-
fundarstarfa er jafnan eitthvað haft
til fróðleiks og skemmtunar eftir
því sem aðstæður bjóða upp á
hveiju sinni, borðað saman og
spjallað. Hefur þetta reynst bæði
þarft og gott félag gegnum árin.
Ég er sannfærð um að engin til-
viljun hefur ráðið því að frú Anna
var valin fyrst prestskvenna til þess
að leiða og móta félagið okkar. Hún
var svo mörgum hæfileikum búin.
Greind og glæsileg, lífsreynd og
lærð og þaulvön margskonar fé-
lagsstörfum, svo nokkuð sé nefnt.
Hún reyndist líka bæði röggsöm og
samviskusöm sem formaður eins
og í öðru því sem henni var til trú-
að. Þar hef ég í huga kynni mín
af henni sem kennara í Reykholti
í þijú ár, þar sem ég bar takmarka-
lausa virðingu fyrir henni. Seinni
kynni leiddu til æ meiri aðdáunar
og væntumþykju. Frú Anna var
formaður félagsins í Ijórtán ár. Mér
er minnisstæð stjórn hennar á fund-
unum, svo sem hve vel hún gætti
þess að allt færi eftir réttum fund-
arsköpum.
Frú Anna var verðugur fulltrúi
félagsins á þingum prestskvenna á
Nyborg Strand í Danmörku 1956
og 1968, í Sigtuna í Svíþjóð 1958
og í Harstad í Noregi 1962.
Allt fram á síðustu ár hefur frú
Anna prýtt flestar samkomur okk-
ar. Að henni er mikill sjónarsviptir.
Guð blessi minningu hennar. Við
minnumst hennar með virðingu og
þakklæti.
F.h. Prestskvennafélags Islands,
Áslaug Eiríksdóttir.
Birting afmælis-
og minningargreina
Morgunblaðið tekur afmæl-
is- og minninga,rgreinar til
birtingar endurgjaldslaust.
Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins á 2. hæð í Aðal-
stræti 6, Reykjavík og á skrif-
stofu blaðsins í Hafnarstræti
85, Akureyri.
SKÍÐAFÓLK
Bjóðum nú í fyrsta sinn á íslandi hinn
heimsþekkta skíðafatnað frá DESCENTE
STÓRSVIGSGALLAR
JAKKAR
SAMFESTINGAR
Stórkostleg
íþróttavöruverslun á 1200 fm.
DESCENTE
*

BORGARKRINGLUNM
Ninu
undir-
fatnaður,
toppar og
buxur
lympii
/Aíina
v.(G.
Laugavegi - Glæsibæ - Kringlunni.
Afbragös sogstykki ná til ryksins, hvar sem er
NILFISK er vönduö og tæknilega ósvikin vara, löngu
landsþekkt fyrir frábæra eiginleika og dæmalausa endingu.
Njottu 3ja ára ábyrgöar og fullkominnar
varahluta-og viögeröarþjónustu okkar.
Veröiö kemur þér þægilega á óvart, því NILFISK
kostar aöeins frá kr. 20.450,- (19.420,- stgr.).
/?an\x
HÁTÚNI 6A SÍMI (91) 24420
ÍNILFlSKi
ISTERKA RYKSUGAN I
Kónísk slanga,
létt og lipur.
Stillanlegt sogafl
á þægilegan hátt.
Öflugur mótor meö
dæmalausa endingu.