Morgunblaðið - 28.05.1992, Blaðsíða 45
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 28. MAÍ 1992
af henni ömmu minni í þeirri ferð,
hvítklæddri með svartan vikurinn í
baksýn.
Ömmu Kristínu fannst gaman að
ferðast. Ung fór hún til Danmerkur
og dvaldi þar í 5 ár við ýmis störf.
Þar kynntist hún afa. Þau giftu sig
1928 og settust að í Reykjavík. Æ
síðan hefur Danmörk verið drauma-
landið. Hún talaði oft um dvöiina í
Danmörku, heimsóknirnar til
mömmu og pabba til Kaupmanna-
hafnar og Austurríkis og Sviss, að
ég tala nú ekki um siglinguna í
kringum landið með systrum sínum,
Möggu og Kiddu. Það voru mikil
ævintýri. Á seinni árum urðu ferða-
lögin styttri en ekki síður ánægju-
leg. Hamelý, vinkona mömmu, sá
til þess að hún kæmist út úr bænum
í heimsókn til skyldmenna í Flóanum
og á Laugarvatni. Ég vildi þakka
Hamelý fyrir að vera ömmu sem
dóttir í áratugi. Hún mat trygglyndi
hennar mikils og þótti mjög vænt
um hana.
Margir af kunningjum mínum
hafa laðast að ömmu og alltaf hef
ég verið spurð hvernig henni liði
þegar ég hitti þá. Þetta á jafnt við
um landa sem útlendinga. Þegar við
Bernie giftum okkur var heldur en
ekki hallað á hann hvað ættingja
snerti, því einungis dætur Bernies
voru viðstaddar en öll mín fjölskylda
og kunningjar. Þegar kom að því
að velja svaramann fyrir hann stakk
ég upp á að bræður mínir, frændur
eða kunningjar kæmu til greina. En
Bernie fannst einungis ein mann-
eskja sem hann hafði hitt vera sú
rétta, það var hún amma Kristín.
Mikið var hún glöð að fá að vera
svaramaður prófessorsins.
Það var Siga og Möggu Dóru,
yngri systkinum mínum, mikils virði
að hafa ömmu á heimilinu. Þeim
þótti afar vænt um hana og töldu
ekki eftir sér sporin ef amma þurfti
á aðstoð að halda. Ömmu Kristínu
langaði mikið í brúðkaup Sigga bróð-
ur og Kristínar. Þegar ég kom heim
frá Englandi um páskana vildi hún
sig ekki hreyfa til að hvíla sig fyrir
brúðkaupsdaginn. Þar var hún, 25.
apríl síðastliðinn, hvítklædd og
reisnarleg að venju. Hún hafði beðið
Drottin um að fá að fara og þar var
hún bænheyrð eins og svo oft áður
og þótti mikið gaman að geta komið.
Ámma laðaði alltaf að sér börn.
Hún var blíð og hjartaheit og hafði
ætíð tíma til að spjalla og segja sög-
ur. Frá henni heyrðust aldrei nokkur
óþreyju- eða skammarorð. Ég hef
oft hugsað til hennar þegar ég er
óþolinmóð við börnin mín, Tómas
og Katrínu. Þá reyni ég í anda ömmu
að sýna umburðarlyndi. Því „þolin-
mæðin þrautir vinnur allar“ var
máltæki ömmu. Börn ömmu Kristín-
ar, tengdabörn, barnabörn og barna-
barnabörn hafa sýnt ömmu mikið
trygglyndi í gegnum tíðina. Öll sem
vettlingi hafa getað valdið hafa
keyrt hana á samkomur og litið inn
til hennar til að stytta henni daginn.
Það var gott að Hannes og Axel og
fjölskyldur þeirra voru hjá henni
þegar hún kvaddi þetta jarðlíf. Nú
nýtur hún þess að vera ung aftur á
grænum og blómum þöktum engjum
í himnariki. Ég sakna hennar mikið
en samgleðst henni af öllu hjarta
að hafa fengið að fara til fyrirheitna
landsins.
I huganum sé ég ömmu fyrir mér
hvíthærða, hvítklædda, brosandi og
raulandi sálma. Amma Kristín
kenndi mér meira en nokkur önnur
manneskja sem ég hef kynnst á lífs-
leiðinni. Fyrir það er ég þakklát.
Blessuð sé minning hennar.
Kristín Vala Ragnarsdóttir.
Nú er hún amma litla orðin ung
aftur. Nú hleypur hún léttfætt um
á grænum engjum hjá Guði, alveg
Birting afmælis-
og minninga 1 greiim
Morgunblaðið tekur afmæl-
is- og minningargreinar til
birtingar endurgjaldslaust.
Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins á 2. hæð í Aðal-
stræti 6, Reykjavík og á skrif-
stofu blaðsins í Hafnarstræti
85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að
greinar verða að berast með
góðum fyrirvara.
eins og hún hafði svo lengi talað um
og hlakkað til. Auðvitað eigum við
að samgleðjast henni, en í þessu eins
og öðru erum við sjálfselsk. Óskum
þess að við hefðum hana ennþá hjá
okkur, gætum heyrt hana biðja,
syngja sálmana sína og gantast við
börnin sín, okkur öll.
Amma litla bjó hjá okkur síðustu
15 árin. Hún passaði mig mikið þeg-
ar ég var yngri og átti stóran þátt
í uppeldi mínu og mótun persónu-
leika míns. Nú þegar ég stend með
malpokann minn við upphafið á vegi
lífsins sé ég að hann er hlaðinn af
veganesti sem hún útbjó mér í gegn-
um árin. Amma litla kenndi mér svo
margt. Þau eru nokkur þúsundin
sem fyrir mig hafa verið greidd til
menntastofnana í landinu en engin
þeirra hefur kennt mér meira í Iist-
inni að iifa en amma litla.
Amma litla var alltaf öllum góð,
hún hreytti aldrei styggðaryrði að
nokkrum manni og kunni alltaf ráð
til huggunar þegar skyndilega dró
fyrir sólu á æskuhimni mínum. Þó
að á þeim stundum hafi verið erfitt
að skilja að sárið greri áður en ég
gifti mig, að maður ætti ekki að
láta mótbyrinn buga sig og að Guð
réði framúr öllu best, þá hefur skiln-
ingurinn aukist með árunum og gert
mig snjallari en áður. Amma litla
kenndi mér ungri hver Guð var og
sagði mér frá dýrðleika hans. Við
lásum saman bænirnar á kvöldin og
sungum sálma og hún hélt barnstr-
únni í mér þannig að hún nær ekki
að týnast þó ég verði fullorðin. Hún
kenndi mér líka að varðveita í mér
barnið, sagði það vera mikilvægt að
kunna að gantast, leika sér og brosa
framan í tilveruna. Ekkert var erfitt
fyrir ömmu litlu, hún leit á málin
bjartsýnum augum og fól þau
Drottni. Þar með voru þau afgreidd
og hún treysti því að þau myndu
fara á besta veg. Og það gerðu þau
alltaf.
Heilræðin hennar sitja líka efst í
malpokanum mínum og koma til
með að létta mér yfirferðina. Ég
vona að ég nái að ferðast svo lengi
eftir mínum lífsins vegi að ég geti
sagt mínum börnum og barnabörn-
um frá ömmu litlu og geti jafnvel
miðlað einhveiju af því sem hún
kenndi mér til þeirra. Hæfileiki
hennar til að vera alltaf brosandi
og alltaf góð, reiðubúin til hjálpar
og örlát varð til þess að hún var
mjög vinsæl. Hún átti sæg af kunn-
ingjum og vinum og ef hún fór út
úr húsi var alltaf einhver að koma
hlaupandi til að smella á hana kossi.
Hún var líka vinsæl af yngri kynslóð-
um og sem dæmi um það er að hún
var amma langflestra vina minna
og átti því fleiri ömmubörn en lög
gera ráð fyrir. Dæmi voru þess að
vinir mínir kæmu sérstaklega til
hennar og bæðu hana um að vera
amma sín. Það var ekki nema sjálf-
sagt. Við sátum oft og spjölluðum
við hana og hún sagði okkur frá því
þegar hún var ung. Hún var þeirrar
skoðunar að hún hefði verið mikið
villtari en við þegar hún var ung
stúlka. Þá fór hún á sveitaböll og
kom ekki heim fyrr en 8 morguninn
eftir, eftir að hafa dansað alla nótt-
ina við alla strákana í sveitinni. Þeg-
ar ég fór svo á böll hlakkaði hún
45
alveg jafn mikið til og ég og dáðist
að þegar ég var komin í fínu fötin.
Henni fannst allt fínt svo fallegt og
skildi ekkert í þeirri áráttu minni
að ganga í gallabuxum, sem henni
þóttu verulega ófínar. Hún átti það
líka til að stinga að okkur góðgæti
og ef það var ekki til þá laumaði
hún peningum að okkur með þeim
orðum að við gætum kannski keypt
okkur Ópal fyrir þá. Dugðu pening-
arnir venjulega til þess og vel það.
Það er merk kona sem við kveðj-
um í dag og hennar verður saknað
af öllum þeim sem nutu þeirra for-
réttinda að fá að kynnast henni.
Margur mun reynast hryggur í
hjarta þegar hennar síðasta messa
verður sungin en við megum ekki
gleyma því að hún er nú á himnum
hjá Guði, því ef einhver á skilið að
vera þar þá er það hún, örugglega
klædd í hvítt og líður eins og blóma
í eggi. Við skulum þvf samgleðjast
henni og þakka fyrir að hafa átt
hana að.
Magga Dóra.
Nú eldum við
Vikuna 25.-30. maí
bjóðum við m%
staðgreiðsluafslátt
af öllum eldunartækjum frá
Ofnar
m
Helluborð
Eldavélar
Viftur
Tilboðið
gildir aðeins þessa viku
Grípið einstakt tækifæri
Greiðslukjör eru einnig í boði.
B R Æ Ð U R N I R
DJ ORMSSON HF
Lágmúla 8. Sími 38820
Umboðsmenn okkar eru um land allt.