Morgunblaðið - 21.12.1993, Blaðsíða 19

. MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 21. DESEMBER 1993
19
Morgunblaðið/Jón Gunnar Gunnarsson
Þorsteinn G. Signrbergsson, Nanna Svavarsdóttir og Steinar Már
Ævarsson.
Fnimsýning hjá Leik-
félagi Hornafjardar
Höfn.
LEIKFÉLAG Hornafjarðar frumsýnir einþáttunginn Ferðin til skugg-
anna grænu eftir Danann Finn Methling, annan dag jóla. Sýningin fer
fram í Hlöðunni á Fiskhól, litlu en skemmtilegu húsnæði leikfélagsins.
SPENNANDI
KRAKKASAGA
Leikverkið segir af lífí konu frá
barnsaldri til dauðadags og tekur um
40 mínútur. Konan rekur þar ósköp
venjulegt líf sitt, segir frá sorgum
sínum og gleðistundum, framhjáhaldi
og barneignum, fyrstu ástinni, dauð-
anum í fjölskyldunni, uppvexti barna
sinna og öllu þessu hefðbundna sem
nánast sérhver einstaklingur þekkir
Nýjar bækur
■ Út er komin bókin Vestlend-
ingar, fyrsta bindi eftir Lúðvík
Kristjánsson. Þetta er önnur út-
gáfa þessa rits, sem fyrst kom út
fyrir 40 árum og hlaut þá framúr-
skarandi góðar viðtökur. A bók-
arkápu segir: „Um leið og upphaf
þessa rits birtist fyrir 40 árum varð
kunnara en áður, að á Vesturlandi
höfðu verið að gerast á tímabilinu
1830-1860 markverðir atburðir, er
ekki áttu sér líka annars staðar á
landinu. Allir báru þeir vitni um
viðleitni Vestlendinga til að auka
mennt og sjálfræði þjóðarinnar.
Framfarastofnunin og Bréflega fé-
lagið í Flatey, útgáfa tímarita,
stofnun fyrsta alþýðubókasafns
landsins og lestrarfélaga í kjölfar
þess, svo og bygging fyrstu bók-
hlöðunnar er höfuðefni þessa bindis
ásamt kynningu á þeim mönnum
sem að öllu þessu stóðu, en flestir
þeirra voru áður ókunnir."
Þótt þessi hreyfing meðal Vest-
lendinga ætti uppruna í og við
Breiðafjörð, einkum Flatey, gætti
áhrifanna skjótt um Vestfirði og
síðar með ýmsum hætti víða um
land.
Útgefandi er Skuggsjá. Vest-
lendingar I var sett og prentuð
í Prisma, Hafnarfirði, og bundin
í Félagsbókbandinu-Bókfelli,
Kópavogi. Kápu hannaði auglýs-
ingastofa Guðrúnar Onnu, Hafn-
arfirði. Bókin er 292 bls. og verð-
ið er 2.976 krónur.
pltripjfiN
í Kaupmannahöfn
FÆST
í BLAOASÖLUNNI
Á JÁRNBRAUTA-
STÖOINNI,
KASTRUPFLUGVELLI
OG Á RÁÐHÚSTORGI
úr eigin lífi.
Það er Nanna Svavarsdóttir sem
leikur konuna Stellu. Leikstjóri er
Þorsteinn G. Sigurbergsson og um
lýsingu og hljóð sér Steinar Már
Ævarsson.
Sýningar verða svo ennfremur á
verkinu 28. og 30. desember.
- JGG.
Bókmenntir
Anna G. Ólafsdóttir
Einar Kárason: Didda dojojong
og Dúi dúgnaskítur. Mál og menn-
ing. Reykjavík, 1993.
Einar Kárason gerir Hlíðahverfið,
einhvern tíma á sjöunda áratugnum,
að sögusviði fyrstu barnabókar sinn-
ar. Hann kynnir til sögunnar tvo
tólf ára krakka, báða utanveltu í
samfélagi hinna krakkanna, og fylg-
ir þeim í leiðangur til að kanna hella
og leynigöng í Öskjuhlíðinni. Áður
en langt um líður hafa þau Didda
dojojong og Dúi dúgnaskítur hins
vegar lent í klóm illskeyttra glæpa-
manna og krakkarnir í hverfinu
verða að bregðast skjótt við og snúa
bökum saman til að frelsa félaga
sína og ráða niðurlögum hinnar ut-
anaðkomandi ógnar.
Þráðurinn er hvorki margbrotinn
né flókinn en höfundurinn á auðvelt
með að magna upp spennu og Iáta
lesandann sjá fyrir sér atburðina,
oft eins og í kvikmynd, og má þá
nefna þegar hin ráðagóða Didda
kemst undan einum bófanna með
fulla tösku af peningaseðlum. Hið
sama má svo segja um þegar Hólm-
geir heljarhnefi þeytir bílskúrshurð-
inni yfír foringja ræningjanna og
vildu víst fæstir vera í sporum hins
síðarnefnda.
Jafnframt nýtir höfundurinn afar
vel yfirsýn sína yfir atburði sögunn-
ar og innsýn inn í hugarheim persón-
anna. Án málalenginga eru þær
mótaðar skýrum dráttum og verða
margar hvetjar ógleymanlegar eins
og Helle hin danska sem varla getur
sagt eitt óbjagað orð á íslensku.
Þannig er heldur aldrei mjög langt
í kímni og smá stríðni, eins og kem-
ur t.d. fram í lýsingum á Leó ljóns-
hjarta og föður hans Hólmgeiri, en
að lokum kemur auðvitað fram að
allir eru hverfisbúar hinar bestu.sál-
ir.
Jöfn stígandi er í frásögninni,
hápunktinum er náð í síðari hlutan-
um og allir lausir enda hnýttir sam-
an að lokum. Stíllinn ber þess einnig
vitni að höfundinum er einkar lagið
að segja sögu. Orðum er ekki eytt
í óþarfa en fjölbreytni gæ'tir í orðav-
ali og talsmáti persónanna bætir við
persónulýsingar. Samtölin eru vel
gerð og oft óborganleg eins og þeg-
Einar Kárason
ar þeir Jón kameljón og Rabbi rabba-
bari koma Agnari til hjálpar við að
leyna Diddu (bls. 62).
Að ofansögðu má ljóst vera að
auðvelt er að mæla með Diddu dojo-
jong og Dúa dúgnaskít og lætur
Einari greinilega ekki síður að skrifa
sögur fyrir krakka en fullorðna.
Honum tekst með alkunnri frásagn-
argleði, hlýju og léttleika að skapa
bráðskemmtilega sögu um geðuga
krakka og einfaldur boðskapur um
samtakamátt spillir ekki.
Ekki verður skilið við söguna án
þess að minnast teikninga Önnu
Cynthiu Leplar. Þær styðja vel við
söguþráðinn og bæta við hann með
skemmtilegum hætti. Allur frágang-
ur bókarinnar er til fyrirmyndar.