Morgunblaðið - 27.10.1994, Blaðsíða 20

20 FIMMTUDAGUR 27. OKTÓBER 1994
MORGUNBLAÐIÐ
Draumlyndi
LEIKLIST
íslenska ópcran
BARNAÓPERAN SÓNATA
Leikstjóri, höfundur texta,
leikmynd og búningar: Messíana
Tómasdóttir. Tónlist: Hjálmar H.
Ragnarsson. Danshöfundur: Nanna
Ólafsdóttir. Ljósahönnuðir:
Árni Baldvinsson og Jóhann
Bjarni Pálmason.
BARNAÓPERAN Sónata segir
frá Trompetti, sem óskar þess af
öllu hjarta að dúkkan hans, hún
Sónata, lifni við. Trompett verður
vinur stóra Logadrekans og hann
sigrast á ótta sínum við frekjuna
hann Ansans Ára. Trompett spilar
á töfraflautu. Hann er ljúfur strák-
ur og hann á Lífsfuglinn að vini.
Þetta er efniviðurinn sem óperu-
sýningin er sprottin upp úr við
ákaflega fallega tónlist Hjálmars.
Söngvaramir Marta G. Halldórs-
dóttir, sópran, Sverrir Guðjónsson,
kontratenór, og hljóðfæraleikar-
arnir Guðrún Oskarsdóttir, sem-
balleikari, og Kolbeinn Bjarnason,
flautuleikari, taka þátt í sýning-
unni, auk tíu dansara úr Listdans-
skóla íslands á aldrinum 12-15 ára.
Sýningin er ákaflega falleg fyrir
augað. Búningar eru fallegir, í
skærum og björtum litum - glans-
andi og óraunverulegir með silki,
satín og flauelsáferð. Lýsingin
varpaði öllum regnbogans litum á
ljósblá leiktjöldin og ævintýraljóm-
inn var mjög sýnilegur. Litlu dans-
ararnir úr Listdansskóla íslands
voru líka virkilegt augnayndi.
Hins vegar finnst mér sýningin
ekki ganga upp. Verkið hefst á
því að Trompett kjaftar frá því að
hann sé skotinn i henni Sónötu,
sem er brúða. í sýningunni kemst
ekki til skila að Trompett þrái að
hún lifni við. Það er ekki annað
að sjá en að hann sé líka brúða,
þótt hann leiki á flautu. í næsta
atriði er Sónata horfin. Upp úr því
byrja dansararnir að svífa um svið-
ið, söngvar á bullmáli hljóma um
salinn. Faðir prinsessunnar (einnig
brúða) gengur um gólf í höllu sinni.
Svo koma Lífsfuglinn, Dreki og
Ansans Ári. Það er alls ekki ljóst
hvers vegna prinsessunni var rænt.
Stal Drekinn henni? Eða Ansans
Ári? Stal einhver henni? Eða villt-
ist hún bara? Það þarf að vera á
hreinu til að ljóst sé hvaða aðferð
þarf að nota til að bjarga henni.
En aðferðin er ekki svo skiljanleg.
Það kemur þó fram í lokin að það
er Trompett sem hefur verið prí-
mus mótor í því, þótt erfitt sé að
átta sig á því hvernig.
Aðstandendur sýningarinnar
segja að blær hennar byggist á
því að söngvarar og hljóðfæraleik-
arar virki sem jarðtenging, ljúfir
og skemmtilegir, en brúðurnar aft-
ur á móti og dansaramir gefi okk-
ur innsýn í annan og ljóðrænni
veruleika. Þannig vilja þeir reyna
með sýningunni að opna glugga
inn í hljóðlátari heima hugarflugs-
ins.
Þetta eru vissulega háleit mark-
mið og Guð gæfi að þessi heimur
.væri hljóðlátari, við hugsuðum
meira og töluðum minna. Það er
bara ekki þannig og markmiðin
eru ekki í tengslum við veruleik-
ann. I fyrsta lagi, má alls ekki
fara á milli mála hvernig prinsess-
an hverfur. I öðru lagi, verður að
vera augljóst hver vondi karlinn
er. í þriðja lagi þarf að vera alveg
á hreinu hvaða hindranir Trompett
þarf að takast á við og átökin
þurfa að vera skýr til að ævintýrið
gangi upp. Markmiðið með því að
láta hetjur yfirstíga hindranir í
ævintýrum eru jú til að koma þeim
skilaboðum til bama að aðeins með
því að sigrast á erfiðleikum getum
við búist við umbun í lífinu. Bull-
málið er líka fremur hindran í sýn-
ingunni. Böm þurfa að fá sögu.
Hún þarf að vera skýrt afmörkuð
og augljós. Þegar farið er að syngja
á bullmáli, missa krakkarnir áhug-
UNGLINGADEILD Leikfélags Kópavogs frumsýnir Silfurtúnglið
á laugardag.
Silfurtúnglið frumsýnt
hjá Leikfélagi Kópavogs
UNGLINGADEILD Leikfélags
Kópavogs frumsýnir Silfurtúngl-
ið, leikrit Halldórs Laxness í leik-
gerð og Ieikstjórn Stefáns Sturlu
Sigurjónssonar, næstkomandi
laugardag.
Sérstök unglingadeild félagsins
tók til starfa síðastliðið vor og
námskeiði þá Iauk með lítilli upp-
setningu á Pilti og stúlku. Ákveð-
ið var að setja næst upp sýningu
í fullri lengd og þátt taka um 40
unglingar. Auk þess að að sækja
leik-, dans- og söngæfingar hafa
unglingarnir tekið þátt í leik-
myndasmíðum, búningagerð,
vinnu við leikskrá og fleiru. Ást-
rós Gunnarsdóttir sér um dansa
og Ágústa Sigrún Ágústsdóttir sá
um söngva. Ljós sá Alexander
Ólafsson um, en hópurinn hefur
unnið leikmynd og búninga. Fjög-
urra manna hljómsveit, sem kall-
ar sig Ó, Feilan, leikur á sýning-
unni.
í fréttatilkynningu segir að
krakkarnir í Kópavogi bjóði upp
á mjög persónulega útgáfu af Silf-
urtúnglinu, sem eigi erindi við
alla íslenska unglinga. Aðeins eru
fyrirhugaðar 6 sýningar, en leikið
er í Félagsheimili Kópavogs.
LISTIR
ann og fara að hugsa um eitthvað
annað og tala saman. Þau tapa
skilningssambandi. Á frumsýning-
unni héldu flytjendurnir fullkom-
inni athygli í átta mínútur. Þá
byijaði skvaldrið. Eftir tuttugu
mínútur var athygli þeirra barna
sem uppi sátu horfin. Þau skildu
greinilega ekki hvað var að gerast
á sviðinu.
Tempóið í sýningunni er of
hægt. Það þarf hraða og snerpu
til að viðhalda athygli barna. Það
er ekki nóg að láta fallegar litlar
stúlkur svífa um í slæðubúningum
undir bulltexta og ég gat ekki var-
ist því að hugsa hvað ég væri hepp-
in að vera ekki sex til sjö ára strák-
ur, sem langaði út í fótbolta.
Mér finnst markmið sýningar-
innar byggja á draumi aðstandend-
anna um að böm séu öðra vísi en
þau era. Hún er dásamleg fýrir
draumlynd stúlkuböm, ákaflega
falleg fyrir augu og eyru, fram-
vindan líður og svífur fullkomlega
áreynslu- og átakalaust fyrir fram-
an mann, en það er ekkert skiljan-
legt að gerast.
Súsanna Svavarsdóttir
Fyrirlestur
um Edvard
Munch
SÆNSKI listsagnfræðingurinn Ulf
Liljeblad heldur fyrirlestur um Ed-
vard Munch og sýnir litskyggnur í
fundarsal Norræna hússins á morg-
un, fimmtudag, kl. 17.15. Fyrirlest-
urinn nefnist: Edvard Munch -
karlekens málare.
Ulf Liljeblad, listsagnfræðingur
er staddur hér á landi í tilefni af
sýningu sem staðið hefur yfir í List-
munahúsi Ófeigs á Skólavörðustíg,
en þar sýnir hann verk eftir sig
ásamt móður sinni, írisi Liljeblad.
Ulf Liljeblad hefur farið víða um
lönd og haldið fyrirlestra um stefn-
ur og strauma í málaralist.
Allir eru velkomnir og aðgangur
er ókeypis.
Þórarinn Blön-
dal sýnir í
Götugrillinu
NÚ STENDUR yfir sýning Þórarins
Blöndals í Ameríkumanni í París,
Götugrillinu í Borgarkringlunni. Á
sýningunni eru fjögur verk unnin í
olíu á pappír.
Þórarinn stundaði nám við Mynd-
listarskóla Akureyrar og Myndlist-
ar- og handíðaskóla Islands, en
hann er við framhaldsnám í Hol-
landi. I fréttatilkynningu segir:
„Verkin eru hugleiðing um vatn,
stíflur, vatnsleiðslur, rör, fossa og
svo framvegis."
Sýningunni lýkur 10. nóvember.
TÓNLIST
I! I ú s p o p p
SEXTÍUOGSEX 66
Fyrsta breiðskífa hljómsveitarinnar
66, samnefnd henni. 66 skipa Birgir
Haraldsson söngvari og gítarleikari
og Karl Tómasson trommuleikari,
en að auki leikur Birgir á ásláttar-
hljóðfæri, Karl raddar og leikur á
munnhörpu þegar við á. Bassaleikar-
ar á plötunni eru Friðrik Halldórsson
og Jón Ólafsson. Reykjagarður hf.
gefur út, Japís dreifir. 55,50 mín.,
1.999 kr.
ÞEIR Birgir Haraldsson og Karl
Tómasson hafa víða komið við sögu
í popp- og rokkheiminum frá því
þeir settu á stofn þungarokksveitina
Pass fyrir margt löngu. Pass er flest-
um gleymd, en úr henni spratt Gildr-
an sem var afkastamikil sveit og
sendi frá sér nokkrar breiðskífur,
ævinlega fyrir eigin reikning. Nú
virðist Gildran vera öll, í bili a.m.k.,
en þeir félagar láta ekki deigan síga,
stofnuðu dúettinn 66, sem dregur
nafn sitt af svæðisnúmeri Mosfells-
bæjar, og hafa gert það gott, sem
kallaði á breiðskífu.
Tónlist 66 er einföld í sniðum,
byggist á þéttum hröðum rytma og
einföldum taktskiptingum og hljó-
magangi; allt gert af fagmennsku
sem vonlegt er með eins reynda
menn og Birgi og Karl. Þessi gerð
tónlistar hentar vel á krám og knæp-
um, þar sem menn vilja fá Iög þar
sem hægt er að syngja með, eða
láta tónlistina sem vind um eyru
þjóta. Þegar komið er á plötu er
Morgunblaöio/Kristmn
KARL Tómasson og Birgir Haraldsson = 66.
annað upp á teningnum og því er
þessi framraun sveitarinnar heldur
einhæf skemmtan og lögin hveiju
öðru líkt. 1050 millibör er þannig
örugglega hin besta skemmtun á
kránni, þegar hlustandinn er búinn
að drekka nokkrar kollur, en heima
í stofu er það hálf hallærislegt. Inn
á milli eru þó prýðileg lög, eins og
til að mynda Til þín, Svifdrekans
sveim, „KK lagið“ Blúss og Núna,
sem hefðu orðið enn betri í íburðar-
meiri og fágaðri útsetningu. Textar
Ragnar Ólafsson eru flestir fyrirtak
og varla ástæða að hafa orð á þó
stundum skripli á skötu, til að mynda
í laginu Blábeijasaft, og ekki er rétt
að kenna honum um stafsetningar-
villur á textablaði. Frágangur á
umslaginu er annars ágætur, en það
er afskaplega Ijótt.
Árni Matthíasson