Morgunblaðið - 15.04.1997, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 15. APRÍL 1997 11
FRÉTTIR
Kristinn Aadnegard skipstjóri á Dísarfelli
MMmmMmmrr
Engu áfátt
í viðhaldi
„ÞEIR menn sem hafa haldið því
fram að viðhaldi Dísarfells hafi ver-
ið áfátt tala gegn betri vitund. Ég
staðhæfi að það var ekkert látið
reka á reiðanum varðandi viðhald
skipsins," segir Kristinn Aadnegard
skipstjóri á Dísarfelli í samtali við
Morgunblaðið þegar hann er spurður
um þær efasemdir sem fram hafa
komið þess efnis að Dísarfellið hafi
ekki fengið eðlilegt viðhald, en hann
var í stuttu fríi þegar skipið fór sína
síðustu ferð. Kristinn hefur einnig
orðið fyrir ónæði heima, fengið nafn-
lausar símhringingar þar sem hann
er ásakaður um manndráp.
Kristinn Aadnegard var í nokk-
urra daga fríi og átti að taka við
Dísarfellinu aftur erlendis og sigla
því í slipp en fyrir dyrum stóð reglu-
leg flokkunarviðgerð sem fer jafnan
fram á fimm ára fresti. „Stjórnar-
menn í Sjómannafélagi Reykjavíkur
eru haldnir þeim misskilningi að hér
sé eitthvað við útgerðina að eiga því
ég ber ábyrgð á þessu sem skip-
stjóri," segir Kristinn ennfremur.
Hann kvaðst ekki hafa ætlað að tjá
sig um málið, bjóst við að vera kall-
aður fyrir sjórétt en sér sig nú til-
neyddan: „Eg verð að tjá mig áður
en ég verð almennt stimplaður sem
morðingi.“
Kristinn er lærður vélvirki og
vann við viðgerðir á togurum og
flutningaskipum áður en hann gerð-
ist stýrimaður og skipstjóri og þekk-
ir_því viðhaldsmál frá ýmsum hliðum.
„Eg hafði aldrei látið mér detta í
hug, að þegar vinnuflokkar voru
fengnir til að gera við og lagfæra
eitthvað um borð sem betur mátti
fara, að þá væru yfirmenn eða út-
gerðarmenn að viðurkenna að skipið
væri ósjófært ef eitthvað væri að.
Dísarfell var 14 ára þegar við tókum
við því og við sáum fljótlega ýmis-
legt sem við vildum hafa öðruvísi
og hef haft fullt traust útgerðarinn-
ar til að lagfæra og betrumbæta og
hef verið að vinna í því.“
Langt gengið í
málflutningnum
Hefur nokkrum manni dottið í hug
að eftirlit á flugvélum á jörðu niðri
færi fram af því að þær væru ónýt-
ar? spyr Kristinn og heldur áfram:
„Það hvarflar ekki að neinum, það
er til að tryggja að allt sé í full-
komnu lagi. Mér finnst fyrrum stétt-
arfélag mitt ganga æði langt í mál-
flutningi sínum þegar stjórnarmenn
koma aftur og aftur í blöð og útvarp
og segja, strákarnir sögðu ... þeir
voru að tala um það þarna niðurfrá
... heyrst hefur ... orðrómur er um.
Ég er hræddur um að það heyrðist
hljóð úr horni ef maður hagaði sér
þannig gagnvart fólki í landi. Mér
finnst líka með fullri virðingu fyrir
samgönguráðherra og formanni sjó-
slysanefndar, að annaðhvort hefur
fólkið ekki vit á því sem það er að
gera eða eitthvað annað en fagleg
vinnubrögð liggi að baki. Ráðherra
á hvorki að panta niðurstöður né
segja hvernig menn eiga að haga
störfum sínum við sjópróf og ég tel
hann ábyrgan ekki síður en stjórn
Sjómannafélags Reykjavíkur fyrir
þessum málflutningi. Ráðherra verð-
ur að gæta orða sinna.“
Kristinn minnti á að sjóréttur
væri rannsóknaraðili, búið væri að
taka skýrslur af áhöfn, fulltrúa út-
gerðar sem sér um tæknilegan rekst-
ur, af starfsmanni flokkunarfélags,
kafara og sjálfstætt starfandi skipa-
tæknifræðingi sem bauð út 15 ára
flokkunarviðgerðina. Skýrslur sjó-
prófa þyrfti að þýða og senda trygg-
ingarfélögum og öðrum sem málið
varðaði og að það væri áfram í at-
hugun. Það lægi honum þyngst á
hjarta af öllum þessum aðilum að
komast að því hvað gerst hefði.
Taldi hann líklegt að sjóréttur myndi
vilja heyra frá honum og kveðst
reiðubúinn til þess hvenær sem er
og hann bæri fullt traust til Jóns
Finnbjörnssonar dómara.
„Við getum kannski líkt þessu
máli við að menn setjist upp í bíl
sinn, aki af stað og uppgötvi skyndi-
lega að hemlar eru óvirkir. Eitthvað
hefur farið úrskeiðis en engum dytti
í hug að stöðva innflutning á við-
komandi bílategund eða að viðhald-
inu hefði verið ábótavant. Hér verða
menn að sýna af sér ró og skynsemi
og vinna málið æsingalaust.
Mér finnst verst að standa frammi
fyrir fjölskyldu minni og skipveija
minna, ekki síst fjölskyldum þeirra
sem fórust, fólki sem maður hefur
gefið leyfi til að sigla með okkur
með ung börn sín þegar verið er að
ýja að því að viðhaldið hafi ekki
verið í lagi því það er svo fjarri öllum
sanni,“ segir Kristinn.
Fíkni-
efni
fundust
á ísafirði
LÖGREGLAN á ísafirði gerði
leit í húsi einu á ísafirði á
sunnudaginn þar sem grunur
lék á að fíkniefnamisferli ættu
sér stað. Húsleitin var gerð
um miðjan dag að fenginni
húsleitarheimild hjá Héraðs-
dómi Vestfjarða. Mikið magn
fíkniefna fannst við leitina,
auk þýfis.
Alls fundust rúmlega 130
grömm af hassi, rúmlega 11
grömm af amfetamíni, tæp-
lega 7 grömm af maríjúana
og 100 kannabisplöntur sem
voru undir hitalömpum.
Þýfi það er fannst við hús-
leitina er talið vera frá ýmsum
stöðum m.a. frá heilsugæslu-
stöð í Hafnarfirði.
Alls voru 8 manns hand-
teknir í tengslum við rannsókn
máisins. Fólkið er á aldrinum
frá 30 til 72 ára.
Einn íbúa hússins hefur við-
urkennt að hafa átt öll þau
fíkniefni og plöntur sem fund-
ust við leitina. Hann hefur
neitað að efnin hafi verið ætluð
til dreifingar, þau hafi verið
ætluð honum einum, segir í
frétt frá lögreglunni.
Lögreglustjórinn á Isafirði
fór fram á gæsluvarðhald yfir
einum málsaðilanum en kröf-
unni var hafnað og eru allir
hinir handteknu lausir úr
haldi.
• Lögreglan á ísafirði hafði
fylgst með húsinu og íbúum
þess um tíma og var húsleitin
gerð í framhaldi af þeirri rann-
sókn. Flestir þeir sem hand-
teknir voru hafa komið áður
við sögu lögreglu vegna fíkni-
efnamála.
Rannsókn málsins stendur
enn yfir.
25 mánaða fangelsi
fyrir fíkniefnabrot
Hæstiréttur um Eyvindarstaða-
og Auðkúluheiðar
Hrepparnir eiga
ekki heiðarnar
HÉRAÐSDÓMUR Reykjaness hef-
ur dæmt fimmtugan mann, Frank-
lín Kristin Steiner, í 25 mánaða
fangelsi fyrir að hafa átt í bifreið
sinni og á heimili sínu í Hafnar-
firði 253,5 grömm af amfetamíni,
126,3 grömm af hassi og 6,7
grömm af marijuana þegar hann
var handtekinn af lögreglu þann
13. apríl á síðasta ári og fyrir að
hafa brotið skotvopnalöggjöf með
því að eiga byssu, skothylki og
ýmis eggvopn á heimili sínu.
Franklín var handtekinn af lög-
reglunni í Kópavogi á akstri milli
Hafnarfjarðar og Kópavogs og
fundust þá í fórum hans 50,5
grömm af hassi og 1 gramm af
amfetamíni.
Við leit á heimili hans fundust
svo 252,5 grömm af amfetamíni,
75,8 grömm af hassi og 6,7 grömm
af marijuana. Hluti efnanna fannst
falinn á ýmsum stöðum innandyra
en hluti falinn í garði við húsið
ásamt svipu og steinum sem taldir
voru m.a. demantar.
Framburður
ekki marktækur
Við yfirheyrslur hjá lögreglu
gekkst Franklín Steiner við því að
eiga efnin sem voru í bílnum við
Framburði manns
sem vildi taka á
sig sök hafnað
handtöku og sagðist ætla að „taka
á sig“ að eiga efnin sem fundust
heima hjá honum. Síðan bar hann
seinni hluta játningarinnar til baka
en maður gaf sig fram sem hafði
verið að vinna fyrir Franklín við
að bijóta upp gólf í kjallara húss-
ins og og bar fyrir dómi að hann
væri eigandi efnanna sem fundust
á heimilinu og í garðinum.
Sá sem sagðist fyrir dómi eiga
efnin gat hins vegar ekki bent
nákvæmlega á þá staði þar sem
þau höfðu verið falin og fleiri atr-
iði gerðu að verkum að dómari
taldi framburð hans markleysu og
taldi sannað, með hliðsjón af játn-
ingu Franklíns hjá lögreglu, því
að hassið sem fannst í bíl hans var
talið hluti hassplötu sem fannst á
heimilinu og fleiri atriða, að hann
hafi átt efnin. Vegna þess að um
mikið magn var að ræða og að
hluti þess var í sölupakkningun var
talið sannað að efnin hafi verið
ætluð til sölu í ágóðaskyni.
Við húsleit lögreglu á heimili
Franklíns var lagt hald á 17 skot-
vopn, sem hann hafði ekki leyfi
fyrir, en 16 þeirra reyndust óvirkir
safngripiiv Hann var hins vegar
sakfelldur fyrir einu virku byssuna,
sem var eins skots kindabyssa og
einnig fyrir að geyma hvorki hana
né skotfæri í læstri hirslu.
11 dómar frá 1966
Þá var með dóminum lagt hald
á byssustingi, sverð og önnur bit-
járn sem mönnum er bannað að
eiga með reglugerð en fundust á
heimili Franklíns K. Steiner.
Við ákvörðun refsingar leit dóm-
arinn til þess að Franklín þótti
hafa tafið fyrir frantgangi málsins
og til sakarferils hans, en frá árinu
1966 hefur Franklín hlotið 11
dóma, flesta fyrir brot á fíkniefna-
löggjöfinni, auk nokkurra sátta
fyrir sams konar brot. Síðasti dóm-
urinn var kveðinn upp 1989 en
samtals hefur Franklín Steiner
verið dæmdur til 6 ára og 3 mán-
aða fangelsisvistar, auk þess 25
mánaða fangelsisdóms sem kveð-
inn var upp á fimmtudag. Þá var
honum gert að greiða 380 þús. kr.
saksóknarlaun og málsvarnarlaun,
auk /6 hluta annars sakarkostnað-
ar en '/6 hluti greiðist úr ríkissjóði.
HÆSTIRÉTTUR hefur staðfest þá
niðurstöðu Héraðsdóms Reykjavík-
ur að Bólstaðarhlíðar-, Lýtingsstað-
ar- og Seyluhreppar hafi ekki fært
sönnur á eignarhald sitt á Eyvindar-
staðaheiði og Svínavatns- og Torfa-
lækjarhreppar hafí ekki fært sönnur
á að eignarhald sitt á Auðkúluheiði.
Niðurstaðan er sú að því beri að
sýkna Landsvirkjun og íslenska rík-
ið af kröfum hreppanna um bætur
fyrir virkjunarréttindi í Blöndu og
um bætur fyrir land, sem Lands-
virkjun hafi fengið til ótímabund-
inna umráða á heiðunum.
Svínavatnshreppur og Torfalækj-
arhreppur vísuðu til afsals sem út-
gefið var af Jóni Magnússyni, ráð-
herra íslands, árið 1918 en af hálfu
Bólstaðarhlíðarhrepps, Seyluhrepps
og Lýtingsstaðahrepps var því hald-
ið fram að hrepparnir ættu rétt til
bóta fyrir virkjunarrétt og land á
Eyvindarstaðaheiði, á kaupsamn-
ingi frá 1898.
Landsvirkjun og ríkið kröfðust
sýknunar á þeim forsendm að heið-
arnar væru afréttarland, sem aldrei
hafi verið undirorpið fullkomnum
eignarrétti nokkurs einstaklings eða
stofnunar. Landsvirkjun hafði hins
vegar greitt hreppunum bætur fyrir
missi afréttareignar og lagt í fjár-
frekar framkvæmdir í þágu þeirra.
Hæstiréttur féllst á málflutning
Landsvirkjunar og ríkisins og segir
í dómunum sem voru kveðnir upp
í gær um þá kröfu hreppanna að
viðurkenndur verði réttur þeirra til
bóta á grundvelli beins eignarrétt-
ar, að ekki verði talið að sönnur
hafí verið leiddar að því að heiðarn-
ar hafi nokkurn tímann verið undir-
orpnar fullkomnum eignarrétti ein-
staklinga eða kirkjunnar, hvorki
fyrir nám né með löggerningum eða
öðrum hætti.
Héraðsdómar staðfestir
Um kaupsamning um Eyvinda-
staðaheiði frá 6. ágúst 1898 og
afsal ráðherra fyrir Auðkúluheiði
frá 5. júlí 1918 segir Hæstiréttur
að í þeim skjölum hafi ekki getað
falist víðtækari eignarréttur hrepp-
unum til handa en sannanlega hafi
verið af hendi afsalsgjafa og selj-
anda. Með hliðsjón af því og nýt-
ingu afréttarlandsins hafi hrepp-
arnir heldur ekki unnið eignarhefð
á heiðunum.
Því voru héraðsdómar staðfestir
og Landsvirkjun og ríkið sýknuð.