Morgunblaðið - 15.04.1997, Blaðsíða 39

Morgunblaðið - 15.04.1997, Blaðsíða 39
MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR ÞRIÐJUDAGUR 15. APRÍL 1997 39 SIGURÐUR RUNÓLFSSON + Sigurður Run- ólfsson var fæddur í Böðvars- dal í Vopnafirði 1. ágúst 1908. Hann lést á sjúkrahúsi í Reykjavík 7. apríl síðastliðinn. For- eldrar hans voru hjónin Runólfur Hannesson, bóndi í Böðvarsdal, f. 22.10. 1867, d. 9.1. 1986, og Kristbjörg Pétursdóttir, f. 3.1. 1871, d. 29.3. 1939. Sigurður átti átta systkini sem öll eru nú látin. Hinn 13. maí 1933 kvæntist Sigurður Hallfríði Þorkelsdótt- ur frá Bíldudal, f. 9.11. 1908, d. 19.1. 1993. Þau eignuðust þijú börn. Þau eru: 1) Gústa Ingibjörg, prófessor, f. 10. jan- úar 1934, búsett i Frakklandi. 2) Þórólfur Sverrir, f. 5. feb. 1939, arkitekt, búsettur í Bandaríkjunum, kvæntur Ver- onicu Li, hann á tvö börn, Stein Walter og Þóru Jó- hönnu. 3) Kristján Hrafn, f. 30. ágúst 1945, rannsóknar- maður, búsettur í Reykjavík, kvæntur Huldu Snorradótt- ur, þau eiga fjögur börn, Hallfríði, Sig- urð, Hlyn Frey og Margréti Ástu. Sigurður lauk kennaraprófi 1930. Hann var stunda- kennari við Miðbæj- arskólann í Reykja- vík 1930-31, kenn- ari við Austurbæjarskólann í Reykjavík 1931-76, var stunda- kennari á Suðureyri við Súg- andafjörð sumur 1933-35. Hann var umsjónarmaður sýn- ingarsala náttúrugripasafnsins í Reykjavík frá 1946, í stjórn Stéttarfélags barnakennara í Reykjavík 1953-56. Utför Sigurðar fer fram frá Laugarneskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 13.30. Sigurður Runólfsson kennari er látinn, 88 ára að aldri. Sigurður var kvæntur Hallfríði Þorkelsdóttur, föðursystur okkar, en þau kynntust þegar bæði voru við nám í Kennara- skólanum. Snemma á búskaparár- um sínum, fyrir tæpum sextíu árum, keyptu þau ásamt foreldrum okkar húsið að Tjarnargötu 43 þar sem við ólumst upp fyrstu 15-20 ár ævinnar. Samneyti við Sigurð var því mikið á uppvaxtarárum okkar og var gott að leita til hans þegar faðir okkar var ekki heima, en hann vann mikið erlendis á þeim árum. Við minnumst því Sigurðar með þakklæti og söknuði. Sigurður og Hallfríður (það er ekki hægt að nefna annað þeirra án þess að nefna hitt einnig, svo samrýnd voru þau alla ævi) báru hag barna sinna mjög fyrir bijósti og veittu þeim gott aðhald í námi. Metnaður þeirra fyrir hönd barn- anna var mikill. Þau átti bæði gott með að umgangast börn og nutum við þess einnig bræðurnir á efri hæðinni. Sigurður og Hallfríður áttu þrjú börn, Gústu Ingibjörgu, Þórólf Sverri og Kristján Hrafn. Eldri börnin tvö ílentust erlendis eftir háskólanám og söknuðu for- eldrarnir alla tíð nánara samneytis við þau. Kristján átti hins vegar heima hér í Reykjavík og nutu börn- in hans fjögur þess ríkulega að eiga Sigurð fyrir afa. Þolinmæði Sigurðar við að kenna okkur strákunum að nota verkfærin og smtða úr tré var ótrúleg. Hjá honum lærðum við að nota flest trésmíðaáhöld og leyfði hann okkur að nota eggjárn og rafmagnstæki sem önnur verkfæri. Það var ekki í hveiju húsi á þeim árum sem drengir höfðu aðgang að rennibekk og bandsög svo dæmi sé tekið. Ekki er heldur víst að allir hefðu tekið því jafnvel og Sigurður er hann kom reglulega að eggjámum sínum tenntum eftir óvandaða með- höndlun ungmenna. Sjálfur var hann góður smiður og kenndi m.a. smíðar í Austurbæjarskólanum. Yfirleitt var hann eitthvað að dunda í sameiginlegri smíðastofu í kjallara hússins. Höfðum við gaman af að sniglast í kring um hann og fylgj- ast með þegar hann var að smíða. Hann var líka snillingur í að stoppa upp dýr og gerði mikið af því bæði fyrir sjálfan sig en þó mest fyrir aðra. Kjallarastofan var oft drauga- leg þegar fuglar, minkar og jafnvel lágfóta voru þar uppstoppuð í ýms- um stellingum. Á þeim árunum var hann einnig safnavörður í náttúru- gripasafninu sem var til húsa ! Landsbókasafninu við Hverfisgötu. Ferð með Sigurði á náttúrugripa- safnið á sunnudögum var um tíma fastur liður í tilverunni og fékk maður þar fræðslu um dýr og steina. Sökum hagleiks var Sigurður fenginn til að lagfæra allt timbur- verk I Tívoli í Vatnsmýrinni á hveiju vori. Þá var vinsælt að fara með Sigurði í Tívoli og „hjálpa" honum, og komast þannig frítt í tækin. Vissulega höfum við verið meiri byrði en hjálp en það fengum við aldrei að heyra. Sigurður var léttur á fæti og fór flestra sinna ferða fótgangandi hér áður fyrr. Hann var íþróttamaður i ungmennafélagsanda og tók þátt í víðavangshlaupum er haldin voru í Vatnsmýrinni. Hann var fróður um sögu og náttúrufræði og hafði gaman af að segja frá. Var oft unun að heyra hann lýsa atburðum og fór hann þá ekki alltaf troðnar slóðir. Sigurður var með nokkuð stóran kartöflugarð í Kringlumýr- inni öll uppvaxtar- og unglingsár okkar. Hann lagði mikla alúð við að útbúa útsæði á hveiju vori og fengum við alltaf að taka þátt í vinnu við garðinn og þá sérstaklega við uppskeruna á haustin. Talsvert af uppskerunni seldi hann en auk þess voru kartöflur alltaf nægar fyrir báðar fjölskyldurnar allan árs- ins hring þótt munnar væru margir. Sigurður var langt á undan sinni samtíð hvað varðar jafnrétti kynj- anna. Hann gekk í öll störf á heimil- inu til jafns við konu sína og öll erfiðari verkin svo sem þvotta og gólfþvotta sá hann um að miklu leyti. Siðari árin sá hann um allt á heimilinu enda eltist Hallfríður fyrr. Þetta fannst okkur bræðrunum stundum undarlegt, enda aldir upp við hefðbundna kynskiptingu verka á okkar heimili. Sigurður var almennt mjög hjálp- samur, hvort sem það var fyrir fjöl- skyldu sína eða aðra. Hann var allt- af boðinn og búinn til að aðstoða og nutum við þess ríkulega bræð- urnir, þegar faðir okkar var lang- dvölum í burtu. Sigurður bjargaði öllu án nokkurra aukaorða. Minning okkar um Sigurð verður alltaf tengd smíðastofunni i kjallaranum á Tjarnargötunni. Þar áttum við margar ánægjulegar stundir, lærð- um margt og margir meira eða minna nytsamir hlutir urðu þar til. Þessara minninga og kennslu- stunda höfum við notið allrar ævi. Agnar, Þorkell, Ólafur og Kristinn. Kæri Sigurður er látinn. Það er undarlegt að hann skuli ekki vera á meðal okkar lengur. Sigurður „afi“ var mér og börnum mínum mikils virði. Hann var ljúfmenni, elskaði börn og sagði þeim ógrynni af sögum, sem hann kunni svo vel að segja. Á hátíðarstundum, svo sem á jólum, afmælum og oftar, var hann ætíð með þar sem saman komu fjöl- skylda mín og fjölskyldur systur minnar og mágs míns, Kristjáns, sem er yngstur barna Sigurðar. Ég minninst þess, er ég hitti þau sóma- hjón Sigurð og Hallfríði fyrst. Það var eins og ég hefði þekkt þau alla tíð, og urðum við Hallfríður góðar vinkonur. Þau hjón voru mjög sam- rýnd, höfðu sömu áhugamál og stunduðu kennslu í Asuturbæjar- skóla í fjölda mörg ár. Þau voru full af fróðleik og óspör á að miðla honum til annarra. Eftir að Hallfríð- ur lést fyrir um 4 árum, hnignaði heilsu Sigurðar. Börn Hallfríðar og Sigurðar eru þijú. Gústa, búsett í Frakklandi, Sverrir, búsettur í Bandaríkjunum, og Kristján mágur, sem býr í Reykjavík með fjölskyldu sinni. Þau systkinin eru mér kær og hef ég átt ógleymanlega daga hjá Gústu í Frakklandi. Sagt er að sjaldan falli eplið langt frá eikinni, og sannast það á bömum Sigurðar og Hallfríð- ar. Ég votta þeim og fjölskyldum þeirra samúð mína. Elsku Kristján og Hulda, Hall- fríður, Siggi, Hlynur Freyr og Magga mín. Megi minning hans varðveitast og verða ykkur huggun. Soffía. Kær vinur er kvaddur. Áralöng kynni við hjónin Sigurð Runólfsson og Hallfríði Þorkelsdótt- ur hafa veitt mér mikla ánægju og gleði. Hallfríður lést 19. janúar 1993. Börn þeirra hjóna eru þijú, dr. Gústa, prófessor við háskóla í Montpellier í Frakklandi, Sverrir arkitekt, búsettur í Washington DC, og Kristján Hrafn, deildarstjóri hjá Orkustofnun ríkisins. Kynni okkar hófust er Kristján kvæntist dóttur minni Huldu, og eiga þau fjögur börn. Umhyggja Sigurðar fyrir heimili þeirra var alla tíð sívakandi og að- dáunarverð, að sjá barnabörn okkar vaxa úr grasi með aðstoð hand- leiðslu þessara mikilhæfu hjóna, Sigurðar og Hallfríðar, sem bæði voru kennarar, var sjaldgæf ham- ingja. Veganesti barnanna út í lífið var fræðsla sem þau munu lengi búa að, og sérstakt gleðiefni var mér að heyra af vörum barnanna ungra ómengað móðurmálið sem afi og amma áttu stóran þátt í að kenna þeim. Ég veit, að afkomend- ur Sigurðar, sem ætíð hélt verndar- hendi yfir fjölskyldu sinni, munu hafa í heiðri hugsjónir hans í rækt- un lands og lýðs, og umfram allt hið fagra og meitlaða tungutak. Fyrr á árum ferðuðust þau hjónin töluvert til þess að heimsækja böm sín, þau sem búsett voru í ýmsum heimshlutum. Rikur þáttur i fari Sigurðar var frásagnargáfa hans og miðlunargleði. Hann kunni ótal sög- ur, skrítnar og skemmtilegar af mönnum og atvikum, sem hann sagði af snilld öllum, sem til heyrðu, til óblandinnar ánægju. Sigurður var háttvís maður og hógvær, og sístarf- andi meðan heilsan leyfði. Um ára- bil hafði hann á sumrum eftirlit með öndunum á Tjöminni fyrir Reykja- víkurborg og einnig umsjón með skólagörðum Reykjavíkur. Er heilsunni tók að hnigna flutt- ist Sigurður að heimili Huldu og Kristjáns og átti þar heima síðustu árin. Ég minnist síðasta handtaks Sigurðar þegar ég var á förum til útlanda nýlega, hann var glaður, hafði ráðgert ferð með dóttur sinni í heimsókn til sonar síns og tengda- dóttur í Washington. Úr fjarlægu landi sendi ég öllum vandamönnum Sigurðar hjartans samúðarkveðjur við fráfall mæts manns og fjölskylduföður. í huganum votta ég honum virð- ingu og þökk fyrir hlýju og vináttu árum saman._ Ásta Björnsdóttir. Afi minn passaði mig þegar ég var lítil. Hann bjó einu sinni á móti okkur en flutti síðan inn til okkar. Siðan fluttum við aftur og hann með okkur líka. Hann var mjög góður alltaf. Margrét Ásta. t Elskuleg móðir okkar, GUÐRÚN ÞÓRÐARDÓTTIR, Dalbraut 27, (áður Efstasundi 59), andaðist á Sjúkrahúsi Reykjavíkur iaugar- daginn 12. apríl Bjarghildur Stefánsdóttir, Davlð Stefánsson og fjölskyldur. t Hjartkær nafna okkar og vinkona, GUÐRÚN JENNÝ JÓNSDÓTTIR, Vikurbraut 32, Grindavik, lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur laugardaginn 12. apríl. Erna Guðrún Gunnarsdóttir, Ragnar Torfason, Jenný Jónsdóttir, Reynir Jóhannsson. t Eiginmaöur minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi, JÓN ÞÓRIR ÁRNASON, Kópavogsbraut 1 a, áður Þinghólsbraut 2, verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 17. apríl kl. 13.30. Elln J. Þórðardóttir, Elln J. Jónsdóttir Richter, Reinhold Richter, Valgerður Þ. Jónsdóttir, Arngunnur R. Jónsdóttir, Helgi R. Rafnson, Jón Þórir Ingimundarson, Elfn Ingimundardóttir. t Konan mín, dóttir, móðir, stjúpmóðir og amma, LILJA VIKTORSDÓTTIR, Glmll, Garðabæ, lést þann 11. apríl. Guðmundur Elnarsson, Viktor Björnsson, Fríða Guðmundsdóttir, stjúpbörn og barnabörn. t Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma, MARÍA FRIÐFINNSDÓTTIR, Goðalandi 2, andaðist sunnudaginn 13. apríl. Guðbjörg Ögmundsdóttir, Jón Finnur Ögmundsson, Kristfn Valsdóttir, Valur Kristinn Jónsson, Marfa Klara Jónsdóttir. t Móðir okkar, ÁGÚSTA ÁGÚSTSDÓTTIR, andaðist á Reykjalundi laugardaginn 12. apríl. (ris Ástmundsdóttir, Guðlaug Ástmundsdóttir, Bjöm Ástmundsson, Ásta Ástmundsdóttir. t Ástkær móðir, amma og langamma, ÓLÖF INGIBJÖRG ÓLAFSDÓTTIR, fyrrum húsfreyja á Ánastöðum á Vatnsnesi lést á sjúkrahúsinu á Hvammstanga 11. apríl. Fjölskyldur hinnar látnu.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.