Morgunblaðið - 17.05.1997, Blaðsíða 50

50 LAUGARDAGUR 17. MAÍ 1997

MORGUNBLAÐIÐ
BREF
TTL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 5691329
Tommi og Jenni
Ferdinand
Líkar þér við Geri ég hvað? „Geri ég hvað?“ Ég geng alla leið Gleymdu Gleyma
mig, Kalli? hingað til að spyija þig spurning- því, Kalli! hveiju?
ar, og allt sem þú getur sagt er:
„Geri ég hvað?“
O-hamingjusamar
Kópavogsstúlkur
Kæru Ó-vinir, fröken Elísabet
og fröken Fríða Rós
Frá Arnari Valgeirssyni:
NÚ ERUM við komin í ritdeilur
um unglingaþáttinn Ó. Kannski
dálítið kjánalegt, en ég vil benda
ykkur á hvað lá að baki bréfi mínu
30. apríl sl.
Síðasti Ó-þátturinn var auglýst-
ur: „Hvað gera unglingar á lands-
byggðinni sér til skemmtunar?"
Eins og þið vilduð meina: „sýndi
hvað unglingar úti á landi gera sér
til skemmtunar". En hann sýndi
það ekki neitt, heldur borgarbörnin
Selmu og Markús að skemmta sér
á keyrslu um hringveginn. Niður-
staðan er að að borgin er „kúl“ en
dreifbýlið ekki.
Það er rétt að ég er „kominn á
þann aldur“ að ég geri mér grein
fyrir því að ekki er hægt að tala
við alla á Akureyri í þetta stuttum
þætti. Hvað þá í öllum þorpum og
bæjum landsins, því þátturinn var
ekki bara um Akureyri. Þó spjöll-
uðu þau við alla sem þau hittu á
Fáskrúðsfirði.
Þátturinn var um 35 mín. sem
er auðvitað allt of stuttur tími til
að gera landinu skil, þeim mun
meiri ástæða til að vanda sig. Rúm-
lega 11 mínútur (30% af þætti)
fóru í að sýna Ó-stjórnendur fíla
sig á keyrslu. Ég sagðist „ekki
vera nokkru nær, eftir þáttinn, um
hvað ungt fólk á landsbyggðinni
gerir yfirleitt, nema ...“ (3 dæmi).
Það er rétt, en ég hef búið á mörg-
um stöðum í öllum landshlutum og
veit að sumstaðar er þó nokkuð að
gerast í félagslífi unglinga. Húsa-
vík var eini staðurinn þar sem kom-
ið var inn á það, talað við eina
stúlku þar.
Eflaust njóta þau Selma og
Markús „mikillar hylli um land allt“
og kannski að „flestum ef ekki öll-
um líki vel við þau, því þau eru svo
indæl". Mér líkar ekkert illa við
þau, það er bara ekki málið. Þau
sýndu óvönduð vinnubrögð í þess-
um þætti, það er málið. Ég er ekki
að gagnrýna unglingana sem komu
fram. Þið bendið á að „nokkur
þúsund unglinga hafi komið fram“
í þáttunum og þeir sem hafa ekki
gert það eigi vini sem komið hafa
fram í Ó-inu. En þetta eru nánast
allt unglingar af höfuðborgarsvæð-
inu. Nú átti að sýna hvað krakkar
gera á landsbyggðinni. Strákar að
vinna í fiski, stelpur að vinna í
sjoppum, sem eru nú engar nýjar
fréttir. Landsbyggðin var afgreidd
ansi snubbótt.
Ó-ið rúllaði í gegnum Fáskrúðs-
fjörð. „Við höfum keyrt hér í 10
mínútur og ekki séð eina einustu
LIFANDI HRÆÐU. Þetta er eins
og Palli var einn í heiminum." Svo
tóku þau viðtal við kisu. Staðurinn
var alveg jarðaður.
„Þau eru bara að dissa dreifar-
ann,“ sagði félagi minn. Semsagt,
gera grín að dreifbýlinu og þó að
„persónlega finnist ykkur stór-
skemmtilegt að sjá fólk kafna úr
hlátri" var varla hlegið á Fáskrúðs-
firði, kannski að þorpinu.
Selma segir við unga pilta á
Blönduósi: „Hvað gera krakkar á
kvöldin hér á Selfossi?" Svo ráku
Ó-stjórar upp ofsa hlátur og voru
enn hlæjandi á leið úr bænum.
Hvað gera unglingsstrákar sem
sitja inni í sjoppu, þegar frægt fólk
kemur inn, beinir upptökuvélum
upp í nasirnar á þeim og fer að
skellihlæja? Jú, þeir verða vand-
ræðalegir. Og hvað gera krakkar
á Blönduósi á kvöldin? Ég veit það
ekki, það gleymdist að fá svar við
því. Þetta er að „dissa dreifarann“.
Egilsstaðir voru afgreiddir á 4
sekúndum, Eskifjörður á 7 og Höfn
(tvær stelpur með brennivín, sér
til skemmtunar) á 8 sek.
Það komu skemmtileg innslög í
þáttinn, t.d. Priscilla, Fargo og litli
jeppi á landakorti, enda geta þau
Ó-stjórar verið sniðug. Það er líka
gott mál að þau vinni með hópi
unglinga úr skólum höfuðborgar-
svæðisins.
Ég sagði m.a: „Þau Markús og
Selma hafa gert margt gott,“
„... hafa sýnt að þau geta miklu
betur“ og: „Leiðinlegt þegar fólk
með frjóar hugmyndir gleymir sér
á endasprettinum." En ég tók fyrir
tvo þætti (ég má - prentfrelsi og
allt það) sem mér fannst illa gerð-
ir, hringferðina og afmælisþáttinn.
Þrátt fýrir ábendingar ykkar um
að þátturinn hafi „veitt öllum þeim
sem komið hefðu fram ómælda
gleði“ finnst mér enn að þetta hafi
verið montþáttur, þó mörgum hafi
þótt gaman að sjá sjálfa sig aftur
í sjónvarpinu. Hann var auglýstur
sem afmælisþáttur og þá býst
maður við að eitthvað sér gert i
því tilefni. Þegar einhver á afmæli
heldur hann veislu og húllumhæ
(eins og þú veist, Elísabet, til ham-
ingju með tvítugsafmælið) en býður
ekki gestum að skoða gömlu
myndaalbúmin. Eins og ég sagði;
„geggjuð gandreið, með skot úr
öllum áttum“. Það helsta úr 50
þáttum í 30 mínútur. Frekar „lásí“
afmælisveisla.
Ég veit að ég er ekki í unglinga-
markhópi þáttanna, og þið „þykist
vita“ hvað ég er gamall. Ég er sko
bara þtjátíuogeins, takk fyrir, og
frábið mér ýkjur í vitlausa átt.
Þetta er viðkvæmt mál.
Það er rétt hjá ykkur að það á
ékki að láta skoðanir þröngsýnna
manna hafa of mikil áhrif á sig.
En það má horfa gagnrýnum aug-
um bæði á það sem manni finnst
skemmtilegt - og svo líka allt hitt,
því á landsbyggðinni býr helmingur
unglinga landsins og í þætti nr.
fimmtíuogeitthvað eru þeir teknir
fyrir. Og hvað gerir ungt fólk á
landsbyggðinni sér til skemmtunar?
Ó-svar: Ekkert, það er ekkert að
gerast þar.
Nú kveð ég ykkur, kæru Ó-vin-
ir, fröken Elísabet og fröken Fríða
Rós.
ARNAR VALGEIRSSON,
Rauðarárstíg 1,
105 Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
“rctv'*"