Morgunblaðið - 03.03.1998, Blaðsíða 48

48 ÞRIÐJUDAGUR 3. MARZ 1998
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+ KarI Magnússon
fæddist í Vík í
Mýrdal 25. septem-
ber 1924. Hann and-
aðist á Grensásdeild
Sjúkrahúss Reykja-
víkur aðfaranótt
þriðjudags 24. febrú-
ar síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Magnús Jónsson
húsasmíðameistari,
f. 18. febrúar 1893,
d. 8. apríl 1971, og
Halldóra Ásmunds-
dóttir húsfreyja, f. 8.
apríl 1896, d. 26.
apríl 1993. Systkini Karls voru:
Sóley, f. 28. nóvember 1920, d. 4.
desember 1920, Ásgeir Þórarinn,
f. 26. nóvember 1921, d. 10. sept-
ember 1976, og Jón Reynir, f. 19.
júní 1931.
Þann 10. nóvember 1956 gekk
Karl að eiga Jónínu Lilju Waag-
ijörð hjúkrunarfræðing, f. 18.
október 1926. Þau eignuðust
tvær dætur: 1) Kristín Dóra, f. 30.
september 1957, gift Halli Birgis-
syni, f. 10. nóvember 1957, dætur
þeirra eru: Stella, f. 1987, og
Tinna, f. 1992; og 2)
Sólveig Ásta, f. 22.
janúar 1961, gift All-
an Ebert Deis, f. 1.
október 1959, börn
þeirra eru: Karl
Emil, f. 1993, og
Freyja, f. 1995.
Karl útskrifaðist
sem vélstjóri frá Vél-
skóla íslands 1949.
Eftir það starfaði
hann sem vélstjóri
hjá Skipadeild SIS í
2 ár og síðan við
Ljósafossvirkjun.
1968 hóf hann störf
sem verkstjóri vélaverkstæðis
hjá íslenska álfélaginu hf., eftir
ársdvöl við nám á þeirra vegum í
Sviss. 1978 hóf hann störf hjá
Rafmagnsveitu Reykjavíkur við
enduruppbyggingu rafstöðvar-
innar við Elliðaár. Karl tók síðar
við starfi stöðvarstjóra rafstöðv-
arinnar og sinnti því þar til hann
hætti störfum vegna aldurs í des-
ember 1994.
Útfór Karls Magnússonar fer
fram frá Laugarneskirkju í dag
og hefst athöfnin klukkan 13.30.
Elsku afi minn var mjög góður
maður. Hann vildi öllum gott. Ég
var fyrsta barnabarnið hans og
honum þótti mjög vænt um mig.
Einu sinni þegar ég var 1 árs,
smíðaði afi hvítan rugguhest með
ekta hnakki fyrir mig, sem kallað-
ur er Gamli Gráni. I ístöðunum eru
stafirnir mínir. Hann spilaði alltaf
við mig Olsen, Olsen. Afi sagði mér
margar sögur frá því að hann var
lítill strákur og vildi líka alltaf lesa
fyrir okkur sögur. Besta kaka sem
afi fékk var jólakaka sem amma
bakaði.
Afi smíðaði handa okkur dúkku-
hús upp í sumó, sem heitir Krakka-
kot. Afi átti með ömmu sumarbú-
stað við Hafravatn. Við sváfum oft í
honum. Á kvöldin spilaði afi alltaf
við mig. Á haustin tókum við alltaf
upp kartöflur. Þegar við vorum að
slá fengum við alltaf hrífur til að
raka með og þegar við vorum búin
að raka allt saman þá tókum við
heyið og létum í hjólbörumar og
bundum það fast. Svo fengum við
að sitja í hjólbörunum ofan á hey-
inu og afi keyrði hjólbörumar.
Alltaf þegar við komum til afa og
ömmu kom afi hlaupandi á móti
okkur og faðmaði okkur að sér. Svo
oft þegar við vorum heima opnuð-
ust allt í einu dyrnar og afi kom í
ljós og sagði: „Halló.“ Við hlupum
til hans og föðmuðum hann. Svo
KARL
MAGNÚSSON
rruixi
Miðvikudaginn 11. mars nk. mun
aukablað um menntun fylgja Morgun-
blaðinu. Aukablaðið er gefjð út í
tengslum við Námskynningu 1998
sem ber yfirskriftina „íleit að námi".
f blaðinu verður kynning á nær öllu
námi að loknum framhaldsskóla og
námi á öllum skólastigum sem miðar
að starfsréttindum, eins og t.d. iðn-
og tækninámi. Einnig verða kynntir
möguleikar á sviði símenntunar og
náms erlendis. Þá eru kynnt ýmis
styttri námskeið á vegum einkaskóla,
eins og nám í tölvu- og viðskipta-
greinum.
Blaðið verður prentað f aukaupplagi
og dreift á námskynningunni, sem
fram fer á svæði Háskóla fslands, en
gestir á síðustu kynningu voru um
7.000.
Skilafrestur auglýsingapantana er til kl. 12.00 fimmtudaginn 5. mars.
Allar nánari upplýsingar veita sölu- og þjónustufulltrúar á söludeild sérauglýsinga
ísíma 569 1139.
AUGLÝSINGADEILD
Sími 569 1111 • Bréfasími 569 1110 • Netfang augl@mbl.is
bjó afi til skrúfblýant fyrir mig,
sem er merktur S. Afi smíðaði
margt fallegt fyrir okkur.
Þegar ég var 4 ára fórum við til
Danmerkur. Þegar við vorum að
fara í loftið varð mér illt í eyrunum
og afi gaf mér tyggjó og hélt utan
um mig og huggaði mig. Afi minn,
ég elska þig og ég mun ávallt muna
eftir þér.
Þín
Stella.
f dag er lagður til hinstu hvílu
hjartfólginn vinur og lærifaðir í lífi
og starfi, Karl Magnússon, vél-
stjóri og fyrrverandi stöðvarstjóri
rafstöðvarinnar við Elliðaár í
Reykjavík.
Við fráfall náins vinar leita minn-
ingarnar á hugann, minningar sem
hvorki mölur né ryð fá grandað,
minningar sem ylja og gleðja um
ókomna tíð. Við fráfall náins vinar
kemur strax fram söknuður og
tregi vegna óskarinnar um að hafa
fengið að njóta lengur návista við
góðan og heilsteyptan dreng, en
það er einmitt þá sem máttur minn-
inganna er mestur. Myndbrot birt-
ast okkur af mörgum samveru-
stundum við eldhúsborðið á Rauða-
læknum, kaffidrykkju á sólpalh
sumarbústaðar Karls og eiginkonu
hans, Stellu, við Hafravatn, berg-
mál fjörlegra umræðna um dægur-
málin og síðast en ekki síst, mynd-
brot um handbragð völundarsmiðs
sem breytt gat einfóldum jámbút
eða járnplötu, sem aðrir töldu ónýt-
anlega hluti, í fagran smíðagrip.
Við kveðjum Karl á miðjum vetri
þegar sól er farin að hækka á lofti
og dag tekur að lengja. Fæstir eru
reiðubúnir þegar að kveðjustund
er komið og svo er farið nú. Um
leið og við færum Stellu, dætrun-
um Halldóru og Sólveigu, tengda-
sonum og bamabömum ósk um
styrk og Guðs blessun á erfiðum
tímamótum, þökkum við Karli
samfylgdina og þann ómetanlega
fjársjóð sem einlæg vinátta veitir.
Þorsteinn Ingi Kragh og
Ellen Ingvadóttir.
ráðgjöf og umsjón með þessum
framkvæmdum, og að vera þáver-
andi stöðvarstjóra, Jóni heitnum
Ásgeirssyni, til aðstoðar.
Skömmu eftir að þessar um-
fangsmiklu framkvæmdir hófust í
Elliðaárdalnum andaðist Jón og
var þá fast sótt að Karli að hann
tæki við starfi stöðvarstjóra raf-
stöðvarinnar gömlu. Við félagar
Karls í rafstöðunni höfum grun um
að sú málaleitan stjórnenda Raf-
magnsveitu Reykjavíkur hafi verið
nokkuð auðsótt því slíkur var hug-
ur Karls til þessa gamla starfsvett-
vangs síns. Stöðin, sem er í fullum
rekstri, er engu að síður eins og
minjasafn og að öðrum ólöstuðum
er hún í raun fagur vitnisburður
um handbragð og fagmennsku
Karls. Við, sem nú störfum við
stöðina, erum Karli þakklátir lyrir
það hve vel hann skilaði henni og
öllum tilheyrandi búnaði í hendur
okkar er hann lét af störfum fyrir
örfáum árum vegna aldurs. Við er-
um honum þakklátir fyrir þá um-
hyggju og leiftrandi áhuga sem
hann sýndi eftir að starfstíma lauk,
en hann var tíður gestur og góður
ráðgjafi um hvaðeina er lýtur að
rekstri og viðhaldi rafstöðvarinnar.
Karls Magnússonar er sárt
saknað, en minningin um skaprík-
an, réttsýnan mann og dverghagan
smið lifir og mun ylja um ókomin
ár. Það er ekki öllum gefið að sjá
um og hlúa að arfleifð þjóðar sem
rafstöðin við Elliðaár óneitanlega
er, en þegar saman fara virðing og
þekking á fallegu handbragði og
trúmennska fyrir því sem í hendur
manns er sett, fer vel.
Ekki vitum við hvort Karl kynni
okkur nokkrar þakkir fyrir þessi
fátæklegu kveðjuorð, enda honum
lítt að skapi að ræða eigin kosti.
Við kveðjum hann með þakklæti og
virðingu, og vottum eiginkonu
hans, Stellu, og fjölskyldu, sem nú
sjá á bak elskulegum eiginmanni,
föður, tengdaföður og afa, innilega
samúð okkar.
Far vel, kæri vinur. Megi auga
þess, sem allt sér, fylgja þér og
vísa veginn á nýjum brautum.
Þorsteinn, Guðni, Orn.
Kvaddur er hinstu kveðju í dag
Karl Magnússon, vélfræðingur og
fyrrverandi stöðvarstjóri rafstöðv-
ar Rafmagnsveitu Reykjavíkur við
Elliðaár.
Karl hóf störf við rafstöðina árið
1952, en gerði hlé um nokkurra ára
skeið er hann tók að sér yfirverk-
stjórn á vélaverkstæði íslenska ál-
félagsins í Straumsvík á árunum
1966 til 1978. Á áttunda áratugnum
ákvað Rafmagnsveita Reykjavíkur
að endurnýja ýmislegt við þessa
fallegu arfleifð Reykvíkinga, raf-
stöðina við Elliðaár, t.d. endur-
byggja stíflumannvirki og að-
rennslispípu. Þess var farið á leit
við Karl að hann fengi sig tíma-
bundið lausan frá störfum hjá
ÍSAL til þess að taka að sér eftirlit,
TóuuiiiflD oflflufl ad sjfl um
ÍWIDÍTOÖÍ
flÓTÍL ÍOflC
flfiTJlUAflNT • (Híí
Upplýsingar í s: 551 1247
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Áralöng reynsla.
Sverrir Einarsson, útfararstjóri
Sverrir Olsen, útfararstjóri
Útfararstofa íslands
Suðurhlíó 35 ♦ Sími 581 3300
Allan sólarhringinn.
Þegar ég hugsa til þess dags
þegar ég sá Kalla arka upp Rauða-
lækinn, þá sagði ég si svona við
sjálfan mig, mikið asskoti er hann
nú alltaf vel á sig kominn hann
Kalli. En lífið getur nú verið hverf-
ult og maður veit aldrei hvenær
kallið kemur.
Já þú veitir honum blessun
aðeilifu,
þú gleður hann með fógnuði
fyrir augliti þínu.
Ég kveð góðan vin sem átti svo
mikið ógert.
Ég votta innilega samúð mína
Stellu, Kristínu Dóru og Sollu,
maka og börnum, megi Guð vera
með ykkur.
Ásgeir Ásgeirsson.
Við sem komin erum á efri ár
höfum margs að minnast og eru
æði margar minningar tengdar vini
okkar, Karli Magnússyni, sem við
ætlum nú að kveðja með nokkrum
línum, enda eru okkar kynni orðin
ansi löng, 57 ár. Ég var starfandi í
Vélsmiðjunni Héðni er Kalli kom
þar sem nemi, fljótlega fór hann
með mér til að setja upp vélar í
hraðfrystihús Garðs í Sandgerði og
urðum við strax miklir vinir og fór-
Erfidrykkjur
H
H
S
H
H
H
H
H
Sími 562 0200
[XXIIIIIIII
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H