Morgunblaðið - 19.09.1998, Blaðsíða 63

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 19. SEPTEMBER 1998 63
BREF TIL BLAÐSINS
Tillitslausir
ökumenn
Faber-Castell
Kynni ng á
myndi i starvörum
Frá Helgu Fanneyju Jóhannes-
dóttur og Hrefnu Jóhannesdóttur:
NÚ GETUM við ekki orða bundist
lengur. Endalaust er verið að
skrifa í blöðin um búfénað á vegum
og allri sökinni skellt á bændur.
Hins vegar er ekki hægt að horfa
framhjá því að ökumenn keyra oft
hraðar en aðstæður leyfa, t.d. við
blindhæðir og einbreiðar brýr og
margir leggja ekkert af mörkun-
um sjálfír til að afstýra slysum.
T.d. virðist heyra til undantekn-
inga ef ökumenn hægja á sér eða
víkja, við ýmist framúrakstur eða
mætingar.
Þjóðvegurinn liggur í gegnum
landareignina hjá okkur og er að
hluta til mjög beinn og breiður,
enda sjaldgæft að nokkur keyri þar
á undir 120 km hraða á klukku-
stund. Og vei hverri þeirri skepnu
sem slysast út á veginn þar, enda
gjalda margar íyrir með lífinu. Nú
erum við ekki að segja að fólk eigi
að keyra útaf frekar en að keyra á
„Kollu“ enda ekki hlynntar lausa-
fjárgöngu sjálfar. A hinn bóginn
eru ökumenn ,sem keyra á skepn-
ur, oft ótrúlega ófyrirleitnir og
veigi-a sér ekki við að keyra burtu
frá stórslösuðum og þjáðum dýr-
um, annað eins hefur víst gerst
hér, og síðast íyrir 2-3 vikum
fannst hálfdautt og kvalið lamb úti
í vegarkanti. Lágmark þykir manni
að látið sé vita af slíkum tilvikum,
svo stytta megi þjáningar dýi'sins.
Dæmi eru um að lifandi en
stórslasaðar kindur hafí verið
dregnar langar leiðir, í felur bak
við steina. Eitt er að aka burtu frá
dauðum dýrum, en að fara svona
með iifandi dýr er ekkert nema
mannvonska.
Dropinn sem fyllti mælinn var
fyrir 2 vikum, eða föstudaginn 21.
ágúst, þegar önnur undirritaðra
var ásamt öðrum að vinna „fram í
fjalii" og mmeð í för var heimilis-
hundurinn, Hvutti. Ekki af því
hann ætti að vinna, enda er hér
ekki skepnubúskapur svo heitið
geti, heldur var hann tekinn með
sjálfum sér og öðrum til skemmt-
unar. Hann hljóp þarna fram og til
baka að elta fugla og kindur (inn-
an girðingar), en fyrr en varði,
álpaðist hann út á þjóðveginn, eins
og hver annar óviti, enda bara
hvolpur enn. Þar stóð hann í sak-
leysi sínu en áður en nokkur fékk
færi á að kalla á hann til baka,
kom stór rauður jeppi (með 3 hvít-
um loftnetsstöngum) og án þess
svo mikið sem hægja á sér, eða
flauta, ók hann á Hvutta og hvarf
á braut hraðar en auga á festi.
Hvutti litli sem var sekúndubroti
of seinn og stökkva undan, lá eftir
á miðjum veginum og ökumaður-
inn hvorki stöðvaði til að athuga
hvort lífsmark væri með honum,
né til að fjarlægja hann af vegin-
um svo hundurinn yrði ekki fyrir
þeim ökumönnum sem á eftir
kæmu. Þessi tiltekni ökumaður
tók hvorki tillit til fórnarlambsins
né annarra ökumanna og al-
mennra aðstæðna á þessum veg-
arkafla, en vegurinn í fjallshlíðinni
er bæði mjór og hlykkjóttur og
auk þess fullt af blindhæðum. Þar
sem þetta átti sér stað, lá þó veg-
urinn þannig að Hvutti hefði átt
að vera vel sýnilegur hverjum
þeim ökumanni sem hefði hugann
við aksturinn og tæki tillit til að-
stæðna og umferðarreglna. Allir
sem átt hafa hunda eða ketti eða
hvaða húsvön gæludýr sem er vita
að oft verða dýrin eins og hluti af
fjölskyldunni og þannig var það
með Hvutta. Kjölturakki með ætt-
artölu og búsetu í Vesturbænum,
hefði ekki orðið eigendum sínum
meiri harmdauði en Hvutti okkar.
Þó að hundar séu „sveitahundar",
þýðir það ekki endilega að þeir
séu í eðli sínu frábrugðnir „bæjar-
hundum“ eða eigendum sínum síð-
ur kærir.
Fólk ætti aðeins að hugleiða
hvemig það ekur úti á landi og
hafa í huga að það er ástæða fyrir
því að hámarkshraðinn er 90 km á
klukkustund, en ekki meira. Einnig
mættu menn hugsa til þess að það
eru ábyggilega ekki margir bænd-
ur á íslandi, sem myndu kjósa að
hafa þjóðveginn í gegnum landið
sitt, ef þeir hefðu um eitthvað að
velja. Fólk sem ferðast um þjóð-
veginn gerir í raun ekki annað en
að aka í gegnum hveija landar-
eignina á fætur annarri. Margir
virðast ekki átta sig á því. Um dag-
inn var t.d. maður sem sagði í út-
varpið að bændur yrðu bara að átta
sig á því að sumstaðar þar sem
þjóðvegurinn lægi, væri ekkert
hægt að vera með búskap! Þetta er
með því heimskulegasta sem við
höfum heyrt og við viljum bara
segja að lokum, einkum og sér í
lagi til tillitslausra ökumanna á
borð við þann sem ók á Hvutta:
sumstaðar eru bújarðir þannig að
það er ekkert vit í að leggja þjóð-
veginn þar í gegn! Minnist þess að
þegar þið faiið í ferðalög eruð þig
alltaf að keyra í gegnum landar-
eignh' e-s fólks og sýnið bændum
og skepnum þeirra smávirðingu.
HELGA FANNEY
JÓHANNESDÓTTIR,
myndlistai-maður,
HREFNA JÓHANNESDÓTTIR,
skógfræðingur.
Sara Ví I bergsdótti r myndl i starkona
verður á staðnum og sýnir notkun
trélita, þurr-pastel s, koia, graphi c-bl ýanta,
teiknikríta ásamt nýrra pastel - bl ýanta og vatnslita
Sunnudaginn 20. sept. klukkan 14.00
Hlaup fyrir börnin stór og smá, pabba og mömmu, afa og ömmu,
frænda og frænku og alla hina sem þiö þekkið.
Stuttar, þægilegar og fallegar hlaupaleiðir fyrir fólk á öllum aldri.
Þátttökugjald: Kr. 650.- Allir þátttakendur fá: Bol og verðlaunapening.
Tökum þátt í fjölskylduvænum íþróttaviðburði.
Akranes: Hlaupið frá íþróttamiðstöðinni kl. 11.00
Stykkishólmur: Hlaupið frá íþróttamiðstöðinni kl. 14.00
ísafjörður: Hlaupið frá Silfurtorgi kl. 14.00
Sauðárkrókur: Hlaupið frá Sundlauginni kl. 14.00
Akureyri: Hlaupið í Kjarnaskógi kl. 14.00
Egilsstaðir: Hlaupið í Selskógi kl. 14.00
Höfn: Hlaupið frá Orkuverinu kl. 14.00
Vík: Hlaupið frá Landsbankaplaninu kl. 14.00
Reykjanesbær: Hlaupið frá Sundmiðstööinni kl. 14.00
Sjá nánar á götuauglýsingum á hverjum stað
&
KAUPÞING HF
oqp
SPARISJÓÐURINN
-fyrirþigogþína
tryg0nomtéMónr»ft6
Grænn lífseðili
gagnast þér allt iífíð -
Akranes • Stykkishólmur • ísafjörður • Sauðárkrókur • Akureyri
Egilsstaðir • Höfn • Vík • Reykjanesbær • Kópavogur
TKD-Cobra-002