Morgunblaðið - 06.01.1999, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 6. JANÚAR 1999 45
að vinna að. Hann beitti sér alltaf á
fullu - hvað svo sem hann tók sér
fyrh' hendur því hann vildi leysa öll
verkefni eins og best var á kosið.
Ég er afai' þakklát fyrii' að hafa
fengið að kynnast honum og njóta
leiðsagnar hans.
Ég votta Svanhildi, dætrum
hennar, börnum Ragnars og öðrum
aðstandendum mína dýpstu samúð.
Minningin um svipmikinn og um-
hyggjusaman mann lifir.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem)
Valgerður Snæland Jónsdóttir.
Fallinn foringi var það fyrsta
sem mér kom í hug þegar ég frétti
andlát Ragnars Júlíussonar. Það
kom þó ekki á óvart.
Ragnar var formaður húsfélags
Sléttuvegar 15-17 sl. ár. Hann lét
málefni húsfélagsins til sín taka
með sinni meðfæddu atorku þegai'
með þurfti.
Okkar samleið var ekki löng, en
mér eftirminnileg. Þótti mér vænt
um þegar sameiginlegur kunningi
okkar sagði mér eftir Ragnari að
við væram vinir. Það var eitthvað
sem dró okkur saman, máske það
að við bjuggum báðir einir. Við
spjölluðum oft saman, jafnvel fram
á nótt. Það var langt frá því að við
værum alltaf sammála, en virtum
hvor annars skoðanir. Þó deildum
við aldrei í alvöru. Hins vegar geng
ég þess ekki dulinn að Ragnar var
ei-fiður andstæðingur. Ragnar var
myndarlegur og fyrii'ferðarmikill
maður í sjón og raun.
Ég sé eftir Ragnari úr okkar
samfélagi. Máske má hugga sig við
orð Guðmundar Böðvarssonar: „Ef
dánir lifa hittumst við.“
Ég samhryggist aðstandendum
af heilum hug.
Þakka þér samfylgdina, félagi.
Góða ferð og heimkomu í næsta
áfangastað.
Björn Lárusson.
Ragnar Júlíusson var fyrsti
skólastjóri Álftamýrarskóla. Þar
var undirrituð tvo vetur nemandi í
elsta árgangi skólans og Ragnar
kenndi okkur stærðfræði. Nem-
endahópurinn var fjölmennur en
Ragnar kenndi af festu og öryggi.
Ragnar tók að sér stjórn skóla sem
stækkaði ört á meðan barnmargar
fjölskyldur fluttust í Háaleitis-
hvei'fið. Það reynir mikið á skóla-
stjóra við slíkar aðstæður. Agi og
festa einkenndu skólastarfið frá
upphafi og okkur nemendunum
varð fljótt ljóst að ekki þýddi að
mæta á fund skólastjóra með vond-
an málstað. Ragnari gekk vel að
ráða til sín gott starfsfólk. Hann
var atorkusamur stjórnandi sem
kunni að virkja sitt fólk og sýna því
fullt traust og ábyrgð. Fyrir hönd
Skólastjórafélags Reykjavíkur bið
ég góðan Guð að blessa minningu
Ragnars Júlíussonar og styrkja þá
sem syrgja.
Guðbjörg Þórisdóttir.
Ragnar Júlíusson er látinn
aðeins 65 ára að aldri.
Við hjónin og Ragnar og kona
hans Jóna I. Guðmundsdóttir höf-
um verið vinir um áratugaskeið og
aldrei borið skugga á. En nú er
skarð fyrir skildi. Sumir era þeir,
sem svo mikill sjónarsviptir er að,
er þeir falla frá, að erfítt er að fylla
það skarð. Ragnar Júlíusson vinur
okkar er einn þeirra manna.
Ragnar var mikill félags-
málamaður, sat m.a. í borgarstjórn
Reykjavíkur um árabil, en sinnti
auk þess fjölþættum störfum fyrir
borgina á öðrum sviðum, einkum í
fræðslu- og útgerðarmálum.
Of langt mál yrði, í stuttri minn-
ingargrein, að telja upp öll þau
fjölþættu trúnaðarstörf, sem
Ragnar Júlíusson vann að á far-
sælli starfsævi.
Skólamálin vora þó sá vettvang-
ur, sem tók hug hans sterkustum
tökum, og fullyrða má, að Ragnar
var meðal fremstu skólamanna
þjóðarinnar á sinni tíð. Hann var
skólastjóri Álftamýrarskóla um
langt árabil, en síðustu starfsár sín
vann hann á skólaskrifstofu
Reykjavíkur. Hér er þó fátt eitt
talið, sem Ragnar vann að í þágu
æsku þessa lands.
Ragnar átti við erfitt heilsufar
að stríða síðustu árin. Fyrir rúmu
ári varð Ragnar fyrir slæmu slysi,
sem varð þess valdandi, að hann
varð að hætta störfum. Tók hann
það sér nærri, enda starfslöngunin
mikil. Skömmu fyrir andlát sitt
varð Ragnar fyrir öðra alvarlegu
slysi og af því náði hann sér aldrei.
Ragnar Júlíusson er okkur óg-
leymanlegur drengskapar- og heið-
ursdrengur.
Kæra Jóna, við Sigríður vottum
þér og börnum ykkar, bamabörn-
um og öðrum ættmennum okkar
dýpstu samúð.
Guð blessi minningu Ragnars
Júlíussonar.
Sigríður og Björn Önundarson.
Liðinn er aldarfjórðungur frá því
að kynni okkar Ragnars Júlíusson-
ar hófust. Við höfðum báðir
ákveðið að taka þátt í prófkjöri
Sjálfstæðisflokksins vegna borgar-
stjórnarkosninga vorið 1974. Ragn-
ar gekk til þessa verks af ráðnum
hug og með góðu skipulagi á öllum
hlutum. Minn áhugi var minni svo
hrein tilviljun réð því að ég var
með. Úrslit í prófkjörinu, uppstill-
ing og kosningar í kjölfarið, gerðu
okkur að borgarfulltrúum í
Reykjavík. Svo fór að vegir okkar
lágu saman í nokkram nefndum
borgarinnar. Tókst þar gott sam-
starf og fljótlega góður kunnings-
skapur sem innan tíðar breyttist í
vináttu og gagnkvæmt traust.
Ragnar gekk að hverju verki af
ákafa og töluverðum metnaði. Vildi
hann undirbúa út í æsar hvern
fund, þar sem hann var í forystu og
var umhugað um að andstæðingur-
inn gæti ekki sett á hann óvæntan
hælkrók, svo af hlytist bylta.
Fylgdist Ragnar vel með í þeim
stofnunum sem undir nefndir hans
heyrðu og undi illa ef eitthvað fór
framhjá honum. Fræðslumál vora
skólamanninum ofarlega í sinni og
horfði hann ekki síst til áhrifa-
manna á borð við Jónas B. Jónsson
og Kristján Gunnarsson, sem ratt
höfðu brautina, meðan Reykjavík-
urborg var enn mjög mótandi um
skólastefnuna fyrir landið í heild.
Síðar varð fyi'irferð menntamál-
aráðuneytisins og miðstýring þess
sífellt meiri, en Ragnar vildi mikið
til vinna að forystuhlutverk í
skólamálum gengi ekki með öllu úr
greipum höfuðborgarinnar. Meðan
ég gegndi borgarstjórastarfinu
sinnti Ragnar margvíslegum störf-
um á hinum pólitíska vettvangi og
átti við mig náið samstarf um það
sem var á hans sviði. Hann var
mikill áhugamaður um útgerðar-
mál borgarinnar og bjó yfir ótrú-
lega mikilli þekkingu á því mála-
sviði. Hann fylgdi eftir áætlunum
um að koma Bæjarútgerð af borg-
arspenanum, af mikilli trúmennsku
og fékk á sig ótaldar persónulegar
kárínur vegna þessa máls og var
stundum langt seilst til að gera
hann og aðra sem að málinu komu
tortryggilega. Yfir það hefur fymt
og eftir stendur að Ragnari Júlíus-
syni ber að hafa mikinn sóma af því
máli öllu.
Ragnar var búinn mörgum kost-
um sem auðvelduðu honum að fást
við áhugasvið sín. Fyrir utan ríkan
metnað sinn, naut hann þess hve
vel hann var kynntur. Hann þekkti
afar marga Reykvíkinga í öllum
hillum samfélagsins, kom víða við
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
JÓHANNA HJARTARDÓTTIR,
Dalbraut 20,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Fíladelfíu, Hátúni 2,
fimmtudaginn 7. janúar kl. 13.30.
Blóm vinsamlegast afþökkuð en þeim, sem
vilja minnast hinnar látnu, er bent á trúboða-
starf Fíladelfíusafnaðarins.
Ingólfur Guðjónsson,
Hjörtur Á. Ingólfsson, Margrét Helgadóttir,
Jóhannes Esra Ingólfsson, Guðný A. Thórshamar,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug vegna
fráfalls móður okkar, tengdamóður og ömmu,
HALLDÓRU SIGRÍÐAR ÓLAFSDÓTTUR
frá Stökkum,
Rauðasandi,
Stigahlíð 20,
Reykjavík.
Guðrún Jónsdóttir, Sigmundur B. Guðmundsson,
Pétur Jónsson, Sveinbjörg Pétursdóttir,
barnabörn og langömmubörn.
+
Ég vil þakka ykkur sem veittu okkur samúð,
hlýjan og góðan stuðning vegna fráfalls föður
okkar, afa og langafa,
GUÐFINNS JÓNSSONAR,
Sogavegi 176,
Reykjavik.
Jóna Guðfinnsdóttir,
Halldór Á. Guðfinnsson,
barnabörn og langafabarn.
og fór hratt yfir. Skóla sínum sinnti
hann af stakri natni. Var þar skipu-
lag og snyrtimennska öll öðram til
eftirbreytni. Naut skólinn mikils
álits og sóttust foreldrar eftir því
að koma börnum sínum þangað í
nám. Ragnar var kröfuharður
skólastjóri, sem hélt góðum aga en,
jafnframt lipur og hjálplegur þegar
við þurfti. Vegna stjómmálastarfa
sinna og annarra umsvifa varð það
honum til mikillar hjálpar að skól-
inn var sérstaklega vel mannaður,
hvað kennara, yfirkennara og
annað starfshð varðaði og hafði
Ragnar fyrr og síðar orð á hve
mikil gæfa mannval í skólanum
hafi verið fyrir sig. Ragnar var
liprari en sumir ágætir starfsbræð-
ur hans, þegar kom að nýtingu
skólans utan hefðbundins
skólatíma og nutu þess mörg frjáls
félög, sem ekki áttu í önnur hús að
venda.
Ragnar var ágætur stærð-
fræðingur, eða öllu heldur reikn-
ingshaus og vai' með nokkrum
ólíkindum hve hann mundi tölur.
Var þar um einstæða sérgáfu að
ræða. Ragnar var lengst af hraust-
ur maður, kvikur á velli og snar í
snúningum. Morgunhani var hann
mikill og jafnan fyrstur á sinn
vinnustað og hafði iðulega miklu
afkastað þegar aðrii’ komu til
starfa. Það háði Ragnari í seinni tíð
að hann varð veikur fyrir víni og
þótt hann lengstum kynni sér gott
hóf, hafði þessi þáttur neikvæð
áhrif á árangur hans.
Ragnar var hjálpsamur og
greiðugur maður að upplagi og
þessir eiginleikár vora enn mikil-
vægari en ella sökum þess að í
honum var töluverð reddara
náttúra. Að gervöllu samfélaginu
ólöstuðu eru slíkir menn einatt
allra manna gagnlegastir. Það var
ekki margt sem upp gat komið í
hinni daglegu tilveru og vafðist
fyrir mönnum að leysa, sem Ragn-
ar gat ekki ráðið fram úr, stund-
um með næsta óhefðbundnum að-
ferðum.
Við Ragnar dvöldum stundum á
áram fyrr saman við árbakka.
Hann sá um að skipuleggja slíkar
ferðir út í hörgul, annast alla
aðdrætti í smáu og stóru en ég sá
um að mæta og stundum varla það.
Aldrei heyrði ég Ragnar Júlíusson
kvarta undan þeirri verkskiptingu.
Jafnvel þótt veiðiferð hefði ein-
hvem tíma lengst úr þremur dög-
um í þrjátíu og flest bilað sem
bilað gat, þá mundi hefðbundinn
undirbúningur Ragnars hafa séð
fyrir öllu slíku. Til slíks eða þvílíks
kom aldrei, en það dró ekki úr
Ragnari við undirbúninginn, sem
varð æ tilkomumeiri eftir því sem
árin liðu.
Ragnar Júlíusson fór fytr en
skyldi. Hann var innst inni góður
og gegn drengur. Hann reyndist
mér ætíð hlýr félagi, trúfastur og
tryggur. Hann er því kvaddur með
söknuði. Eftirlifandi eiginkonu
hans og myndarlegum börnum og
barnabörnum sendum við Ástríður
innilegar samúðarkveðjur.
Davíð Oddsson.
+
Faðir okkar, tengdafaðir, bróðir og afi,
ELÍAS BEN SIGURJÓNSSON,
(BADDI),
sem lést á heimili sínu í Svíþjóð laugardaginn
19. desember sl., verður jarðsunginn fró Súða-
víkurkirkju laugardaginn 9. janúar kl. 13.00.
Sigríður Hrönn Elíasdóttir, Óskar Elíasson,
Ólafur Elíasson, Salóme Halldórsdóttir,
Margrét Guðrún Elíasdóttir, Douglas Eddy,
Sigurjón Vífill Elíasson, Bára Erlingsdóttir,
systkini og barnabörn.
+
Útför eiginmanns míns, föður okkar, tengda-
föður og afa,
ANDRÉSAR BJÖRNSSONAR
fyrrverandi útvarpsstjóra,
sem lést þriðjudaginn 29. desember, fer fram
frá Dómkirkjunni föstudaginn 8. janúar klukk-
an 13.30.
Margrét Vilhjálmsdóttir,
Valgerður Andrésdóttir, Ögmundur Jónasson,
Vilhjálmur Kr. Andrésson, Kristín Jóhannsdóttir,
Ólafur Bjarni Andrésson,
Margrét Birna Andrésdóttir, Jón Þórisson
og barnabörn.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir, amma og tengda-
móðir,
FJÓLA RAGNHILDUR HÓLM
SVEINSDÓTTIR,
Bárustíg 4,
Sauðárkróki,
er lést föstudaginn 1. janúar, verður jarðsung-
in frá Sauðárkrókskirkju laugardaginn 9. janú-
ar kl. 14.
Gísli Gunnarsson,
Sigríður Gísladóttir, Björn Ottósson,
Sveinn Gíslason, Jónína Þorvaldsdóttir,
Pálmey Gísladóttir, Rúnar Ingólfsson,
Haraldur Gíslason,
barnabörn og aðrir aðstandendur.