Morgunblaðið - 10.01.1999, Side 44

>44 SUNNUDAGUR 10. JANÚAR 1999
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
SOFFÍA EYGLÓ JÓNSDÓTTIR
+ Soffía Eygló
Jónsdóttir
fæddist í Stóra-
Skipholti á Bráð-
ræðisholti í Reykja-
vík 3. nóvember
1916. Hún iést 3.
janúar síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru hjónin í Stóra-
Skipholti, Jón Jóns-
son, sjómaður og
síðar starfsmaður
ESSÓ í Reykjavík,
og kona hans Þór-
unn Helga Eyjólfs-
* dóttir, húsmóðir.
Eygló var fjórða barn foreldra
sinna, sem voru í aldursröð:
Sigurjón, vélsmiður í Reykja-
vík, f. 26.4. 1909; Hákon ísfeld,
málarameistari í Reykjavík, f.
1.11. 1912; Valgerður Ósk, f.
17.7. 1914, d. 23.3. 1929; Eygló;
Óli Björgvin, íþrótta-
kennari og skrif-
stofumaður í Reykja-
vík, f. 15.11. 1918;
Guðbjörn, klæðskeri
í Reykjavik, f. 19.3.
1921.
Eygló giftist 18.
desember 1943 Leó
Guðlaugssyni, húsa-
smíðameistara. Hann
er fæddur á Kletti í
Geiradal 27. mars
1909 en uppalinn á
Þambárvöllum í
Bitrufirði. Foreldrar
Leós voru Guðlaugur
Guðmundsson og Sigurlína Guð-
mundsdóttir. Eygló eignaðist
þijá syni. Þeir eru: 1) Þórir Jón
Axelsson, verslunarmaður, f.
26.8. 1936, kvæntur Lilju Eyjólfs-
dóttur, húsmóður. Börn Þóris og
Lilju eru Valgeir, vélvirki, Jón
Ægisíða - hæð og kjallari.
Vorum að fá til sölu hæð og kjallara í þessu glæsilega húsi, samtals um 270 fm (brúttó). 1
Aðalhæö skiptist í 2 saml. stofur og bókaherbergi, 2 herbergi, eldhús, bað o.fl., auk þess
fylgja 2 herb., bað o.fl. í kjallara. Ennfremur fylgir einstaklingsíbúð í kj. (2ja) o.fl. Glæsilegt
sjávarútsýni. V. 24,0 m. 8290
HUSNÆÐI OSKAST. 3CT
íbúð í lyftuhúsi Óskast. Traustur
kaupandi óskar eftir 140-170 fm góðri íbúð f
nýlegu lyftuhúsi miðsvæðis með stæði í
bílageymslu. Gott útsýni og húsvörður æskilegt.
Þorragata - staðgreiðsla.
Traustur kaupandi hefur beðið okkur að útvega
íbúð við Þorragötu. Staðgreiösla (einn tókki) í
boði.
Klapparstígur - Skúlagata -
staðgreiðsla. Traustur kaupandi óskar
eftir 3ja herb. góðri íbúð með útsýni.
Staðgreiðsla í boði.
Einbýli óskast - stað-greiðs-
la. Höfum fjársterkan kaupanda að góðu ein-
býlishúsi í Þingholtum, vesturborginni eða
miðborginni. Húsið má kosta 25-30 millj.
Staðgreiösla (ein ávísun) í boði.
PARHÚS - illlffi
| Einarsnes - parh. og bygg-
ingarlóð. Tvílyft gott parhús sem er um
É 106 fm og skiptist í 3 herb., eldhús, bað, þvot-
0; tah. o.fl. Húsið hefur töluvert verið endumýjað
fe að innan, s.s. lagnir, gólfefni, o.fl. Góð
£ suðurverönd. Eigninni fylgir 432 fm byggingarlóö
I fyrir einbýlishús. V. 9,5 m og 3,0 m. 8375
RAÐHÚS : s 'l'BSH
I Jakasel - failegt hús. vommaðtá
í einkasölu mjög fallegt u.þ.b 210 fm raðhús
(keðjuhús) á tveimur hæðum með innb. bílskúr.
Mjög vandaðar innr. og parket. Arinn. Vandað
eikareldhús með tvöf. amerískum ísskáp. Lóðin
er gróin. Áhv. ca 7 m. langtímalán. Möguleiki á
skiptum á nýlegri 4ra herb. íbúð með bílskúr eða
skýli, helst í lyftuhúsi. V. 14,9 m. 8344
4RA-6 HERB.
Laugavegur - 4ra herb.- laus
Vorum að fá í einkasöluu.þ.b. 85 fm 4ra her-
bergja íbúð á 2. hæö í traustu steinhúsi.
Suðurlóð. íbúðin er laus. Áhvílandi ca 4 milljónir.
8379
Stóragerði. Vorum aö fá í einkasölu 4ra
herb. vel skipulagða íbúð á 1. hæð í fjölbýli.
íbúðin er nánast öll parketlögð. Sameign er góð.
Lftiö framboð er af eignum á þessu svæði. V. 8,1
m. 8360
Blönduhlíð - ris. Vorum aö fá í
einkasölu fallega og bjarta u.þ.b. 85 fm risíbúð á
góðum stað í Hlíðunum. Þrjú svefnherb. og
stofa. Húsið er í góðu ástandi og lítur vel út.
Geymsluris yfir íbúð. V. 7,4 m. 8372
Kópavogur - ný standsett.
Vorum að fá í sölu 105 fm 4ra herb. íbúð á
tveimur hæðum í mjög góðu ástandi. íbúðin var
öll tekin í gegn fyrir u.þ.b. 5 árum. Tvö góð
svefnherb. auk stórs alrýmis. Baðherbergið er
allt flísalagt með góðum sturtuklefa. Vinnu-her- I
bergi og þvottahús á neðri hæð. 8365
Sæviðarsund með bílskúr. j
Vorum að fá í einkasölu ákaflega fallega u.þ.b. ;;
85 fm 4ra herb. íbúð á 2. hæð í mjög góðu litlu j
fjölbýlishúsi. íbúðin skiptist m.a. í tvö herb. og
tvær stofur. Mjög rúmgóður u.þ.b. 40 fm innb. £
bílskúr. Parket og góðar innr. Suðursvalir og gott i
útsýni. Hús viðgert og málaö. V. 9,4 m. 8371
Miw»ninii—ibii*—■hhmi i¥i inniiiiiiniii ihm n n .. I
3JA HERB. ÆSSBm
Miðsvæðis - 3ja herb. vomm að !
fá í einkasölu 3ja herb. 62 fm kjallaraíbúð á ['
eftirsóttum og rólegum stað. Eignin skiptist í hol, §
eldhús, baðherbergi, stofu og tvö herbergi. V. ;
5.7 m. 8366
Skipasund - risíbúð. Vorum a« fá í ]
einkasölu fallega 3 herb. risíbúð í mjög góðu jj
ásigkomulagi. Tvær samliggjandi stofur og tvö í
herbergi. V. 7,3 m. 8349
Miklabraut. Vorum að fá í einkasölu 3ja |
herb. 81 fm íbúð á jarðhæð. Tvær samliggjandi
stofur með rennihurð á milli og svefnherb. Einnig [í
má nýta aðra stofuna sem svefnherb. Áhv. um
2.7 m. V. 5,1 m. 8353
. ' .... .:
Laugarnesvegur. jVorum að fá í |
einkasölu 3ja herb. 77 fm íbúð í 3. hæð í blokk.
íbúðin skiptist í stórt eldhús, baðherb., tvö stór
svefnherb. og stofu. í kjallara er þvottahús og
hjólageymsla í sameign auk sórgeymslu. 6759
2JA HERB.
Blönduhlíð - m. geymslu-
plássi. 2ja herb. um 61 fm björt íbúð með
sérinng. sem þarfnast standsetningar. (búðinni
fylgja miklar geymslur samtals um 63 fm. Laus
strax. V. 5,95 m. 8376

ATVINNUHUSNÆÐI
Atvinnuhúsnæði óskast. Vegna
mikillar sölu á atvinnuhúsnæði á síðasta ári van-
tar flestar geröir af slíku húsnasði á söluskrá.
Höfum t.d. kaupendur að ýmisskonar skrifstofu-
og verslunarplássi. Einnig að 100-300 fm
iðnaöarplássum.
Helgi, tæknifræðingur, og Birg-
ir, fískvinnslumaður. Valgeir og
Birgir eru kvæntir og eiga eitt
barn hvor. 2) Trausti Leósson,
byggingafræðingur, f. 31.8.
1946, kvæntur Þyri K. Arna-
dóttur, menntaskólakennara.
Börn Trausta og Þyriar: Silja,
arkitektanemi, Tumi, líffræð-
ingur, og Sindri, menntaskóla-
nemi. 3) Guðlaugur Leósson,
starfsmaður Rauða kross Is-
lands, f. 1.8. 1955, ókvæntur og
barnlaus og býr með föður sín-
um.
Eygló og Leó hófu búskap í
Reykjavík en bjuggu síðan
nokkur ár norðanlands, lengst á
Hjalteyri við Eyjafjörð. Arið
1952 fluttu þau í Kópavog og
reistu sér hús á Víghólastíg 20
þar sem heimili þeirra hefur
verið síðan. Eygló vann ötullega
að ýmsum félags- og mannúðar-
málum í Kópavogi, einkum að
byggingu og stofnun hjúkrun-
arheimilisins í Sunnuhlíð, fyrst
með störfum á söfnunarskrif-
stofu heimilisins og síðar með
þátttöku í andlegri og félags-
legri aðhlynningu vistmanna.
Árið 1984 sæmdi forseti íslands
Eygló Hinni íslensku fálkaorðu
fyrir framlag hennar til velferð-
armála aldraðra.
Utför Eyglóar fer fram frá
Digraneskirkju í Kópavogi
mánudaginn 11. janúar og hefst
athöfnin klukkan 15.
Við andlát Eyglóar Jónsdóttur
rifjast upp minningar frá liðnum
tíma. Fyrir tæpum aldarfjórðungi
urðum við nágrannar í Kópavogi
og vinátta hófst milli fjölskyldna
okkar. Það var gott að eiga þau
hjónin Eygló og Leó að. Margar
ánægjulegar stundir áttum við
saman. Þótt aldursmunurinn væri
talsverður áttum við mörg sameig-
inleg áhugamál. Bæði höfðu frá
mörgu að segja. Áttu að baki
harða lífsbaráttu eins og margt
annað alþýðufólk. Þau voru í hópi
frumbyggja Kópavogs og höfðu
tekið virkan þátt í að byggja bæj-
arfélagið upp. Þau voru starfandi í
mörgum félagasamtökum.
Þótt Eygló væri komin af besta
aldri þegar kynni okkar hófust var
lífsfjör hennar og dugnaður með
afbrigðum. AJltaf var hún hress í
bragði, hláturmild. Flest lét hún
sig varða og jafnan reiðubúin til að
veita liðsinni, ekki síst þeim sem
minna máttu sín. Hún vílaði ekki
fyrir sér að glíma við margvísleg
viðfangsefni. Hún var listelsk. Ég
man að hún tók á þessum árum
þátt í leikritasamkeppni. Verðlaun
hlaut hún eitt sinn fyrir ritgerð um
sjósókn. Minnisstætt er mér þegar
hún tók sig til um miðjan áttunda
áratuginn og hóf könnun á aðstöðu
aldraðra í Kópavogi, einkum
þeirra sem áttu við einhverja erfið-
leika og vanheilsu að stríða. Með
þessu uppátæki sínu opnaði hún
augu manna fyrir nauðsyn þess að
reisa hjúkrunarheimili í Kópavogi.
Barátta hennar og annarra varð til
þess að hjúkrunarheimilið Sunnu-
hlíð reis af grunni. Hennar hlutur í
byggingu heimilisins mun halda
minningu hennar á lofti. Eygló
dvaldi á hjúkrunarheimilinu eftir
að heilsa hennar gaf sig, síðustu
árin rúmföst. Hún naut þar góðrar
aðhlynningar.
Ég færi Leó og fjölskyldu hans
mínar innilegustu samúðarkveðj-
ur.
Ingimar Jónsson.
Eygló frænka nefndi ég hana
ætíð, hún var systir föður míns og
mín kæra uppáhalds frænka sem
sýndi mér alla tíð tryggðavináttu,
hlýju og ræktarsemi. Bauð okkur
til sín, sló á þráðinn og fylgdist vel
með mér og minni fjölskyldu.
Elsku Eygló lét mig svo sannar-
lega finna að ég tilheyrði föðurfjöl-
skyldunni minni.
Þegar Eygló bjó fyrir norðan
veiktust hún og Þórir elsti sonur-
inn af Akureyrarveikinni. Þrátt
fyrir erfiðleika sína annaðist hún
fjölskyldu sína af slíkri kostgæfni
að einstakt var. Líka man ég vel
umhyggjuna er hún sýndi Þórunni
Helgu móður sinni í hennar veik-
indum og banalegu.
Eygló hafði áhuga á lífi jafnt
ungra sem aldraðra. Var hún með
tímakennslu heima hjá sér. Verð-
laun hlaut hún fyrir ritstörf. Starf-
aði fyrir orlof húsmæðra. Fór á
kirkjuþing m.a. Eygló var sæmd
riddarakrossi hinnar íslensku
fálkaorðu 1984 fyrir störf af mál-
efnum aldraðra. Þá var hún kjörin
heiðursfélagi Sunnuhlíðarsamtak-
anna 1989 og heiðursfélagi Kven-
félags Kópavogs 1990. Ég man vel
hvað kom fyrst í huga minn þegar
Eygló fékk riddarakross hinnar ís-
lensku fálkaorðu, það var hún
amma mín Þórunn Helga, uppeldið
og áhrifin sem hún gaf af sér og
allt það góða sem hún gerði og
kenndi sem bar góðan árangur,
gott heimili er jú eitt besta vga-
nestið út í lífið sem hægt er að
gefa og fá. Ég var mjög ung er
mér voru kenndar kvöldbænir fyr-
ir svefninn. Eitt er mér mjög
minnisstætt þegar Eygló passaði
mig, þá sagði hún að bænin væri
ómark ef maður talaði eða segði
eitthvað á eftir og þá þyrfti að end-
urtaka og byrja upp á nýtt og þá
þagði ég og sofnaði fljótt.
Eygló á fjóra bræður, Sigurjón
og Hákon eru eldri en hún og þeir
yngi’i eru Oli B. og Guðbjörn, allir
KR-ingar. Hún var svo sannarlega
miðpunkturinn og hélt vel góðum
tengslum við sína, m.a. stóð hún
fyrir stóru velheppnuðu ættannóti
í Skálholti 1977 þaðan sem amma
Þórunn var ættuð. 1985 bauð hún
öllum afkomendum ömmu Þórunn-
ar og afa Jóns til veislu. Bræðumir
og hún hittust alltaf til skiptis
hvert hjá öðru í nóvember til að
eiga góða stund saman.
Hún var sannkölluð uppáhalds
systir og frænka hjá okkur öllum.
Þakklát er ég fyrir allar góðu
minningarnar með henni og að
hafa átt og notið elsku kæru
Eyglóar frænku minnar.
Guð blessi þig, minningu þína,
fjölskyldu og ástvini.
Þín frænka,
Svava Sigurjónsdóttir.
En hver sem göfugum gáfum beitir
til góðs fyrir stórt og smátt,
treystir annarra mátt og megin
og mest sinn eigin
örvaroghugsarhátt,
gengur á undan,varðar veginn
og vísar - í rétta átt.
(DavíðStef.)
Þessar ljóðlínur koma okkur í
hug er við minnumst félaga okkar
og vinkonu, hugsjóna- og baráttu-
konunnar Soffíu Eyglóar Jóns-
dóttur.
Þeir sem sóttu opna félagsmála-
fundi í Kópavogi á 7. og 8. ára-
tugnum komust ekki hjá því að
veita eftirtekt konu sem oftast var
mætt þar sem framfara- og mann-
úðarmál vora til umræðu í hinu
vaxandi bæjarfélagi. Hún var oftar
en ella eina konan sem kvaddi sér
hljóðs á slíkum fundum, en flutti
mál sitt af mælsku og hugsjón,
skorinort og án nokkurrar minni-
máttarkenndar gagnvart hinu ríkj-
andi kyni. Hún gat jafnt beitt
spaugsyrðum og gamanmálum í
bland við alvöru málsins sem um
var fjallað hverju sinni. Jafnvel
flutti hún mál sitt í bundnu máli er
aðrir höktu í ræðum sínum í skrif-
legum eða munnlegum málflutn-
ingi.
Hún starfaði líka innan félaga
sem höfðuðu til hennar mannúðar-
og réttlætiskenndar svo sem
Kvenfélags Kópavogs og Rauða
krossdeildar Kópavogs og einnig
vann hún að bindindismálum.
Snemma lét hún sig líka varða
málefni aldraðra í Kópavogi og
starfaði innan hóps sem ræddi úr-
bætur í þeim málum um 1970. -
En hún vildi ekki bara umræður -
heldur úrbætur. Hún tók sig til á
síðari hluta 8. áratugarins og
heimsótti alla aldraða Kópavogs-
búa og kynnti sér aðbúnað þeirra
og aðstæður og skráði um það efni
ítarlega skýi-slu og skilaði yfir-
stjórnendum félagsmála.
Það var því með eldlegum áhuga
sem hún mætti sem fulltrúi Kven-
félags Kópavogs á stofnfundi fé-
lagasamtaka um byggingu hjúkr-
unarheimilis fyrir aldraða í Kópa-
vogi hinn 17. mars 1979. Var hún á
stofnfundi kosin í fimm manna
stjóm í starf gjaldkera. Jafnframt
var hún fengin til að taka að sér að
annast um skrifstofu fyrir samtök-
in er seinna nefndust Sunnuhlíðar-
samtökin og taka á móti öllu því
söfnunarfé sem þúsundir Kópa-
vogsbúa - ungir og aldnir - lögðu
fram til þess að reisa hjúkrunar-
heimili fyrir aldraða í Kópavogi.
Þetta var afar mikilvægt starf því
sú sem þar var í forsvari var andlit
samtakanna út á við - manneskjan
sem varð að afla fjársöfnuninni
trausts gagnvart almenningi í
Kópavogi - nær 4000 heimilum þar
sem söfnunarbaukum var fyrir
komið. Þetta starf leysti Soffía
Eygló frábærlega vel af hendi við
frumstæðar aðstæður. Skrifstofan
sem var fyrst til húsa að Hamra-
borg 1, í leigufríu húsnæði velunn-
ara söfnunarinnar, var með lág-
marks útbúnað og lét Soffía Eygló
leggja millisamband úr heimilis-
síma sínum svo hægt væri að nota
sem ódýrastan síma. Hún safnaði
að sér sjálfboðaliðum til að taka á
móti framlögum og söfnunarbauk-
um og hún gaf eða lét skrifa kvitt-
anir fyrir öllum framlögum hversu
smá sem þau voru og stóð svo upp
og þakkaði öllum sem komu á
skriístofuna hjartanlega íyrir
framlagið með sínu hlýja brosi og
handabandi. Hún gladdi börnin
sem komu með baukana sína með
myndatökum sem síðar birtust í
dagblöðum - róaði þá sem töldu
söfnunina glapræði og að hjúkrun-
arheimilið myndi aldrei rísa,
gladdist með þeim sem trúðu á
hugsjónirnar og aflaði samtökun-
um og söfnuninni slíks trausts út á
við að við minnumst þess aldrei að
nokkurn tíma kæmu upp raddir
um óheiðarlega meðferð söfnunar-
fjárins. Þó var safnað í litlu bauk-
ana og með stærri framlögum yfir
100 milljónum króna að núvirði til
þessa verkefnis í þessu 14 þúsund
manna bæjarfélagi. Til þess að
slíkur árangur næðist og sam-
staða, þurfti m.a. slíka ímynd eins
og þá er Soffía Eygló skapaði með
allri framkomu sinni og eldlegum
áhuga í samskiptum sínum við al-
menning í Kópavogi á þessum ár-
um.
Hinn 20. maí 1982 er Hjúkrun-
arheimilið Sunnuhlíð var vígt mun
enginn hafa verið glaðari en Soffía
Eygló, en þá stóð hún í ræðustól á
íslenskum búningi og flutti snjalla
ræðu og þakkir til allra sinna
mörgu samskiptaaðila og velunn-
ara heimilisins.
En hún lét hér ekki staðar
numið í starfi sínu fyrir aldraða
samborgara. Heldur hóf hún nýtt
hugsjóna- og brautryðjendastarf
innan hjúkrunarheimilisins meðal
þeirra er þar dvöldu. Það var í því
fólgið að koma daglega og safna
saman því fólki er þar dvaldi til
samverustunda og viðræðna, halda
uppi góðum anda, fræðandi og
skemmtilegum með söng og lestri,
auk mannlegra samskipta. Þetta
var ekki auðvelt því svo til engar
fyrirmyndir að slíku starfi voru til
þar sem utanaðkomandi fólk kæmi
inn á stofnun og hefði hluta af deg-
inum ofan af fyrir fjölda fólks, sem
var raunverulega á ábyrgð og í
umsjón faglegs starfsfólks hjúkr-
unarheimilisins. Soffíu Eygló tókst
að móta þetta starf, komast í gott
samstarf við annað starfsfólk
stofnunarinnar og eftir skamman
tíma þótti starf hennar ómissandi
og mikilvægt fyrir alla aðila. Á
þessu sviði í þjónustu við aldraða
var hún brautryðjandi eins og í svo
mörgum öðrum málum. Síðar