Morgunblaðið - 31.03.1999, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 31. MARZ 1999 45
mundssonar. Frá því ég man eftir
afa var hann alltaf traustur og
trúr, hvað sem hann tók sér íyrir
hendur, hann kenndi mér að axla
ábyrgð og ganga hægt um gleðinn-
ar dyr og framkvæma allt með
skynsemi og ró.
A Glitvangnum átti ég mínar
bestu stundir með afa og ömmu, ég
kom þangað á hverjum virkum
degi þegar leikskóla og síðar
grunnskóla lauk og þar ríkti ávallt
mikill kærleikur, hamingja og
gleði. Afi gerði allt sem í hans valdi
stóð til þess að kenna ungum dreng
að öðlast trú á sjálfum sér og lífinu.
Þær líður mér seint úr minni þær
stundir sem ég og afí áttum bara
tveir, þá var spilað, lesið, leikið sér
og spjallað um allt milli himins og
jarðar.
A mínum bemskuárum ólst ég
mikið upp með ömmu og afa. Afí
lagði á sig ótrúlega þolinmæði við
að svara öllum þeim spurningum
sem brunnu á vörum ungs drengs
sem var að taka af stað á sinni lífs-
ins leið. Hann kenndi mér að lesa
Gagn og gaman og síðar fóram við
að lesa Moggann saman eftir erfið-
an vinnudag.
Já, afi var alla tíð traustur og
trár og kenndi mér það sama, ég
gat alltaf komið til ömmu og afa á
Glitvanginn, mér var alltaf vel tek-
ið og alltaf var tími til að tala sam-
an, erill hversdagsins var hvergi
látinn trufla. Amma og afí lifðu
alltaf rólega og létu ekkert stress á
sig fá, enda var atorkan slík að
hvergi mátti sjá misfellur í gjörð-
umþeirra né verkum.
Ég og afi vorum miklir mátar,
allt frá því ég man eftir mér. Ég
man ekki eftir afa öðruvísi en
þannig að við vorum alltaf
spilandi, hann gaf mér síðasta
kaffídropann sinn úr könnunni og
síðar kenndi hann mér að hella
upp á kaffi og fóru þær kennslu-
stundir fram á eldhúsborðinu á
Glitvangi seinnipart dags þegar
amma og afi voru búin að vinna og
þegar búið var að sækja mig á
leikskólann. Afí var líka alltaf van-
ur að taka sér miðdegisblund og
þegar hann vaknaði beið mín alltaf
eitt stykki af Siríus súkkulaði-
lengju og oftar en ekki eftir lúrinn
var slegið upp spilaborgum, það
voru engar smáborgir og man ég
eftir því að við gerðum heila borg
á eldhúsborðinu heima úr öllum
þeim spilastokkum sem til voru í
húsinu. Svo gaf hann mér verð-
laun fyrir það að vera duglegur að
lesa, oftar en ekki var það
súkkulaði en eitt sinn gaf hann
mér hljómplötu sem þá var svo ný
að hún var rétt komin í búðir, sú
plata er vel geymd og hana á ég
ennþá.
Þó að amma og afi hafí flust frá
Glitvangnum, enda var heilsa og
aldur farinn að segja til sín, vorum
við afi alltaf miklir vinir og áfram
hélt lífsins kennsla við sama eld-
húsborð og á Glitvanginum og
kennslan heldur í rauninni áfram
um ókomna tíð. Það líður varla sá
dagur að ég hugsi ekki til ömmu og
afa og um það sem þau hafa kennt
mér og sýnt, sú kennsla er mér
ómetanleg.
En nú er komið að endastöð á
lífsins löngu leið og er það eina sem
við vitum þegar við fæðumst í
þennan heim. Það var svo margt
sem ég vildi geta sagt honum og
það sé ég vildi að hann sæi þegar
maður eldist og útskrifaðist úr
skóla og kæmi sér upp fjölskyldu.
En það er ekki spurt að því hvar
endastöðin er og þó að lítill dreng-
ur skrifí hér minningar á blað með
lítilfjörlegan blýanti í hendi mun
það aldrei nægja að segja og minn-
ast alls sem afí hefur gert eða vilj-
að hlusta á og sjá.
Þú kirkja Guðs í stormi stödd,
ó, stýrðu beint í lífsins höfn,
og hræðstu’ ei manna meinráð köld,
né mótbyr þann er blæs um dröfn.
Drag upp þín segl, og hátt við hún
lát hefjast krossins sigurrún.
(Höf. Fr.Fr.)
Sigurður A. Hjörleifs.
+ ÓIafi'a Sigurðar-
dóttir var fædd
í Reykjavík 5. októ-
ber 1914. Hún iést á
Elli- og hjúkrunar-
heimilinu Grund 24.
mars síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Sigurður Sig-
urþórsson, járn-
smiður í Reykjavik,
f. 10. sept. 1884, d.
12. mars 1970, og
Kristín Ólafsdóttir,
f. 1. október 1888,
d. 25. mars 1970.
Ólafía var elst fimm
systkina og eru þau öll látin.
Þau voru Sigurður (1916-1945),
Valgerður, (1918-1951), Hjört-
Að leiðarlokum viljum við þakka
allar góðu minningamar sem við
eigum um þig, elsku Lóa, og biðja
Guð að blessa þær. Þú sýndir okkur
systkinunum og fjölskyldum okkar
alltaf mikinn áhuga og væntum-
þykju og fyrir það viljum við þakka.
Þú átt stóran sess í hjörtum okkar.
Kn mildhlý minning lifir,
svo margt að þakka ber.
Þá bjart og blítt var yfir,
er brosið kom frá þér.
Þú sólargeisla sendir
og samúð, vinarþel.
Með hlýrri vinar hendi
mér hjálpaðir svo vel.
Með hjartans þökkum hlýjum
nú hrærð við kveðjum þig.
Alífsins leiðum nýjum
sért leidd á gæfustig
af Meistaranum mesta,
sem mannkyn leysti hrjáð.
Þín brúðargjöfin besta
sé blessun Guðs og náð.
(Guðríður S. Þóroddsdóttir)
Sigurður Hjartarson
og fjölskylda.
Nú hefur Ólafía frænka mín,
sem við fjölskyldan kölluðum alltaf
Lóu, kvatt þennan heim. Við vor-
um systkinadætur en Kristín móð-
ir hennar og Þórður faðir minn
voru systkini.
Mér er það sérstaklega minnis-
stætt þegar Lóa kom heim úr Eng-
landsferð sennilega árið 1936. Hún
fór utan með togaranum Belgaum,
var í skóla í Englandi og bjó hjá
enskri fjölskyldu. Þessi ferð hafði
mikil áhrif á hana og síðar sagði
hún mér oft frá Englandsdvölinni.
Sumarið 1942 bauð Lóa mér að
koma með sér og bræðrum sínum,
Sigurði og Hirti, í ferðalag. Ég
hitti þau á Akureyri og fórum við
fyrst að Mývatni. Þar vorum við í
tjöldum í nokkra daga í yndislegu
veðri. Við leigðum okkur bát og
reram út á vatn dag eftir dag og
veiddum í soðið. Bræðumir stungu
sér til sunds frá bátnum en við sól-
uðum okkur á meðan. Á heimleið-
inni fórum við hægt yfír og stopp-
uðum þar sem við sáum gott tjald-
stæði. Þetta var skemmtileg ferð
og minnisstæð.
Lóa vann í um 40 ár á skrifstofu
hjá Kolasölunni sf. og Lýsi hf. Hún
vann aðallega við bókhald og gjald-
kerastörf. Eg vann með Lóu í fímm
ár og var hún afar fær í sínum
störfum. Eftir þetta urðum við
miklar vinkonur. Hún kom oft
heim til okkar Magnúsar eftir að
við giftum okkur og þá var aldrei
haldin hátíð án þess að Lóa væri
með.
Lóa var skemmtileg, sérstaklega
listfeng í höndunum og allt var fág-
að í kringum hana. Hún bjó til
marga fallega hluti og gjafír henn-
ar voru oft útprjónaðar ílíkur og
skemmtileg leikfóng. Jólapakkara-
ir frá Lóu frænku vöktu alltaf mik-
inn fógnuð.
Á sumrin dvaldi Lóa oft með for-
eldram sínum í sumarbústað þeirra
við Þingvallavatn og fóram við þá
ur (1922-1991),
kvæntur Sigrúnu
Gísladóttur, f. 1925,
og Sigríður.
Ólafía gekk í Mið-
bæjarskólann í
Reykjavík og um
tvítugt fór hún í
verslunarskóla í
Englandi. Hún vann
skrifstofustörf hjá
Kolasölunni og var
gjaldkeri hjá Lýsi
hf. um áratuga-
skeið. Síðar vann
hún ýmis störf hjá
^ Hagkaup.
Útför Ólafíu fer fram frá
Fossvogskapellu í dag og hefst
athöfnin klukkan 15.
gjarnan í heimsókn til þeirra eða
hún kom til okkar. Fátt þótti Lóu
skemmtilegra en vera úti á vatni
við veiðar með Sigurði, fóður sín-
um, en bæði vora þau vel fiskin.
Lóa vann í mörg ár hjá Hag-
kaupum eftir að hún hætti hjá Lýsi
hf. Síðustu árin urðu Lóu erfíð
vegna síversnandi heilsu en alltaf
höfðum við jafn gaman af að rifja
upp liðnar stundir og sólskinsdaga
íýrri ára.
Ég og fjölskylda mín kveðjum
Lóu írænku og þökkum henni fyrir
liðna tíð og biðjum henni Guðs
blessunar.
Sigríður Þórðardóttir.
Ég eignaðist hana Lóu frænku í
bráðargjöf og fékk ég ekki aðra
gjöf merkilegri af því tilefni eða
síðar á ævinni. Fíngerð kona með
stórt hjarta og ævilangt einhleypi
setti stundum svip á viðmót hennar
og skoðanir. Hún var elsta föður-
systir eiginkonu minnar og í dag er
hún borin til moldar seinust fímm
sysþkina.
Ólafía Sigurðardóttir var
Reykvíkingur og óx úr grasi með
borginni sinni í ósérhlífinni athöfn
og naut sumarblíðu við Þingvalla-
vatnið. Ung að aldri ók hún um
götumar á mótorhjóli. Ólafía var
rammpólitísk kona hinna gömlu og
góðu gilda og kaus Ihaldið sitt
nema þegar forlögin bragðu á leik
með Borgaraflokknum.
Lóa frænka gekk snemma til
verka hjá móðurbróður sínum
Tryggva Ólafssyni í Lýsi, sem lést
sjálfur fyiár nokkram dögum og
allra karla elstur. Fleiri stórkapít-
alistar komu við sögu hjá Ólafíu því
Óskar Halldórsson var kvæntur
Guðrúnu móðursystur hennar og
Lóa vann hjá venslafólki sínu
Jónínu Gísladóttur og Pálma Jóns-
syni í Hagkaup seinustu starfsárin.
Ólafía Sigurðardóttir var vel-
gjörðannaður ættingja sinna sem
þakklátir drápa nú höfði í söknuði.
Með sárum trega kvaddi Lóa bæði
foreldra og systkini á sínum tíma
og era nú fagnaðarfundir þegar
umvefur hana fjölskyldunnar hlýi
faðmur hinum megin. Guðs í friði.
Asgeir Hannes.
Formáli
minningar-
greina
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
böm, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer
fram. Ætlast er til að þessar
upplýsingar komi aðeins fram í
formálanum, sem er feitletrað-
ur, en ekki í greinunum sjálf-
um.
OLAFIA
SIGURÐADÓTTIR

+
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi, bróðir og tengdasonur,
HÖSKULDUR EGILSSON,
Gljúfraborg,
Brelðdal,
sem iést á Landspítalanum föstudaginn 26.
mars, verður jarðsunginn frá Heydalakirkju
laugardaginn 3. apríl kl. 14.00.
Soffía Rögnvaldsdóttir,
Stefán R. B. Höskuldsson, Hjördís A. Aradóttir,
Arnleif Steinunn Höskuldsdóttir, Jónas Bjarki Björnsson,
Rögnvaldur Þ. Höskuldsson, Ásrún S. Steindórsdóttir,
Þórhildur Höskuldsdóttir,
Ragnheiður Arna Höskuldsdóttir, Ævar Orri Eðvaldsson,
barnabörn, systkini og tengdamóðir.
+
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar og dóttir,
ÁSTA GARÐARSDÓTTIR,
Vallargötu 18,
Vestmannaeyjum,
sem lést á krabbameinsdeild Landspítalans
laugardaginn 27. mars, verður jarðsungin frá
Landakirkju laugardaginn 3. apríl kl. 14.00.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á
líknarstofnanir.
Karl Björnsson,
Björn ívar Karlsson, Berglind Karlsdóttir,
Garðar Ásbjörnsson, Ásta Sigurðardóttir.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vin-
áttu við andlát og útför ástkærs eiginmanns,
föður, tengdaföður, afa og langafa,
JÓNS ARASONAR,
áðurtil heimilis
á Skólabraut 5.
Sigrún Magnea Magnúsdóttir,
Magnea Móberg Jónsdóttir, Jón Þór Aðalsteinsson,
Guðbjörg Jónsdóttir, Egill Sigurðsson,
Jón Sigmar Jónsson, Sólrún Hvönn Indriðadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð,
hlýhug og vináttu við andlát og útför eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
JÓNS H. JÓHANNSSONAR,
Skagfirðingabraut 43,
Sauðárkróki.
Sigríður Árnadóttir,
Ásmundur Jónsson, Ragnheiður Kjærnested,
Rannveig Jónsdóttir, Alois Raschhofer,
Árni Jónsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
+
Hjartans þakkir til allra þeirra er sýndu okkur
samúð og vinarhug og heiðruðu minningu
MAGNÚSÍNU MAGNÚSDÓTTUR,
Dvalarheimili aldraðra,
Stykkishólmi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Dvalarheimilis-
ins í Stykkishólmi fyrir góða umönnun og hlýtt
viðmót.
Vandamenn.