Morgunblaðið - 16.12.1999, Qupperneq 52

MORGUNBLAÐIÐ
,52 FIMMTUDAGUR 16. DESEMBER 1999
irm" 1 ■■ 1 1 111 -.1111
MINNINGAR
+ Laufey Eyvinds-
dóttir var fædd á
Staðastað á Snæ-
fellsnesi 23. septem-
ber 1928. Hún lést í
Sjúkrahúsi Reykja-
víkur 9. desember
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Eyvindur Júliusson,
f. að Gaul í Staðar-
sveit 1898, d. 1986,
og Laufey Óskar-
sdóttir frá Kjartans-
stöðum í Skagafirði,
f. 1898, d. 1928 af
barnsförum. Hálfs
árs gömul fór Laufey í fóstur til
hjónanna Ágústs Sigurðssonar og
Kristínar Jóhannesdóttur á Lýsu-
hóli í Staðarsveit. Alsystir Lau-
feyjar er Guðbjörg, f. 1927. Hálf-
Nú er kallið komið og leiðir skilja
að sinni. Eg kveð tengdamóður
mína, Laufeyju Eyvindsdóttur, með
tárum sorgar og gleði í senn; sorgar
að hafa hana ekki lengur hjá mér,
gleði yfir að nú líður henni vel.
Mai-gar voru ferðirnar farnar í
heimsókn til Ólafsvíkur. Þegar til
•jbín var komið beiðstu með mat eða
kaffi og bakkelsi - allt eftir því á
hvaða tíma sólarhringsins var kom-
ið. Það var þín ánægja að gera vel
við aðra, en lítið vildir þú þiggja á
móti. Þú sagðir oft að svona vildir þú
hafa það og þá varð svo að vera því
þrjósk varstu. Það verða því margir,
stórir og smáir, sem missa mikið við
brotthvarf þitt. Oft var fjölmennt við
eldhúsborðið hjá þér; á sunnudögum
var hefð að þú bakaðir vöfflur ofan í
mannskapinn og hafðir ekki undan
því margir voru munnarnir.
Hjá þér var miðpunkturinn, kjöl-
festan. Við vorum greinarnar á
stóru eikinni þar sem þú varst ræt-
urnar; til þín sóttum við næringu
okkar og þú slepptir okkur ekki af
þér ef óveður geisaði.
„Lát ekki öldur hafsins skilja okk-
ur að, og árin, sem þú varst hjá okk-
ur, verða að minningu. Þú hefur
gengið um meðal okkar, og skuggi
anda þíns hefur verið ljós okkar.
Heitt höfum við unnað þér. En ást
okkar var hljóð og dulin mörgum
blæjum. En nú hrópar hún á þig og
býst til að standa nakin fyrir augliti
þínu. Og þannig hefur það alltaf ver-
ið, að ástin þekkir ekki dýpi sitt fyrr
en á skilnaðarstundinni.“ (Kahlil
v,Gibran)
Mér er bæði ljuft og skylt að
þakka læknunum Óskari og Magna
og öllu starfsfólki á deild B-7 á
systur hennar,
samfeðra, eru Svan-
fríður, f. 1934 og
Ragna Lísa, f. 1934.
Árið 1950 eignaðist
Laufey son, Steinþór
Ómar, með Guðmundi
Halldórssyni. Hann
ólst upp hjá systur
Laufeyjar, Guð-
björgu, og manni
hennar, Ármanni Ein-
arssyni sem bjuggu á
Selfossi. Maki Stein-
þórs er Jóhanna Jóns-
dóttir og eru þau bú-
sett í Garðabæ.
Hinn 26. desember 1952 giftist
Laufey Kristmundi Halldórssyni
skipstjóra og útgerðarmanni í Ól-
afsvík, f. 13. 8.1928, d. 11. 2.1997.
Börn þeirra eru: 1) Brynjar, f.
Sjúkrahúsi Reykjavíkur fyrir góða
umönnun og alúð í hennar garð og
okkar sem að henni stóðu.
Elsku hetjan mín - því það svo
sannarlega varstu - þú stóðst á með-
an stætt var. Eg sat við rúmstokk-
inn hjá þér þegar kallið kom. Það
var friður og ró yfir þér þegar þú
kvaddir.
Eg sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta,
þásætteraðvitaafþví,
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sig.)
Börnin þín tíu, tengdabörn,
ömmu- og langömmubörn bið ég
Guð að styrkja. Far í friði og Guðs
blessun fylgi þér, Laufey mín.
Þín tengdadóttir,
Jóhanna Jónsdóttir.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þásælteraðvitaafþví
þú laus ert úr veikinda viðjum, þín veröld
er björt á ný.
(Þórunn Sig.)
Mig langar að þakka Öddu
tengdamömmu fyrir að hafa fengið
að vera henni samferða síðustu sau-
tján árin.
Þegar ég fluttist til Þórs, á heimili
hennar og Kidda, var mér tekið eins
og einni af dætrunum, það var dekr-
að við mig eins og prinsessu. Adda
hafði þjónustulund fram í fingur-
góma. Allt lék í höndunum á henni
hvort sem það var að prjóna, sauma-
,hekla, elda eða baka; allt sem hún
tók sér fyrir hendur var gert vel.
Hún var kokkur af Guðs náð,
mörg voru skiptin sem við hringdum
í hana og spurðum hvað á sjóða,
steikja eða baka þetta lengi og alltaf
hafði hún svör við því. Hún kenndi
mér að borða þjóðlegan mat eins og
súrmat og hákarl, lét mig smakka
aftur og aftur þar til mér var farið að
finnast hann góður. Okkur fannst
ekki hægt að taka slátur nema Adda
kæmi að blanda svo að rétta bragðið
kæmi.
Ekki tók ég slátur í haust og hafði
hún miklar áhyggjur af því liggjandi
fársjúk á spítalanum.
Þetta lýsir Öddu vel, alltaf að
hugsa um aðra en sjálfan sig. Það
1952, maki Margrét Jónasdóttir.
2) Sumarliði, f. 1954, maki Kristín
Jóhannsdóttir. 3) Ægir, f. 1956,
maki Árný Bára Friðriksdóttir. 4)
Þór, f. 1958, maki, Jóhanna Njarð-
ardóttir. 5) Óðinn, f. 1960, sambýl-
iskona Sólrún Bára Guðmun-
dsdóttir. 6) Matthildur, f. 1962,
maki Árni Guðjón Aðalsteinsson,
7) Laufey, f. 1963, maki Ólafur
Helgi Ólafsson. 8) Kristín, f. 1967,
maki Klaus Griinhagen, 9) Hall-
dór, f. 1968, sambýliskona Ásta
Pálsdóttir. Öll eru þau búsett í Ól-
afsvík nema Kristín, hún er búsett
í Þýskalandi. Barnabörn Laufeyj-
ar eru 28 og langömmubörn fjög-
ur.
Ásamt annasömu barnauppeldi
og umsjá kostgangara tókst Lauf-
ey á hendur ýmis störf utan heim-
ilisins. Lengi starfaði hún við fisk-
vinnslu og netagerð. Þá vann hún
einnig við afgreiðslustörf í kaup-
félaginu í Ólafsvik.
Útför Laufeyjar fer fram frá Ól-
afsvíkurkirkju og hefst athöfnin
klukkan 14.
var alltaf gott að koma til hennar
setjast niður í eldhúsinu og spjalla
um mat, uppskriftir, bækur og
gamla tíma en Adda var búin að lifa
miklar breytingar þótt hún hafi ekki
verið eldri.
Mér fannst svo gaman að hlusta á
sögur frá því í gamla daga og hefði
gjarnan viljað heyra þær fleiri.
Nú er Adda komin á góðan stað
þar sem hún er orðin frísk á ný.
Megi góður Guð varðveita hana.
Astvinir eftir standa
en eiga nú dýran sjóð.
I minning sem mildar vanda
og muna hvað hún var góð.
(KSJ)
Jóhanna Njarðardóttir.
Þú áttir þrek og hafðir verk að vinna
og varst þér sjálfri hlífðarlaus og hörð,
þú vaktir yfir velferð bama þinna.
Þú vildir rækta þeirra ættarjörð.
Frá æsku varst þú gædd þeim góða anda
sem gefur þjóðum ást til sinna landa
og eykur afl og trú.
Það er eöli mjúkra móðurhanda
að miðla gjöfum eins og þú.
(Höf. ókunnur)
Þegar ævivegurinn er orðinn erf-
iður og líkaminn hættur að svara
boðum okkar birtist dauðinn oft sem
líknandi engill og hvíldin verður
kærkomin. Að þessu sinni er því svo
farið.
Alltaf er sárt að kveðja sína nán-
ustu, en þetta er bara lífið, við fæð-
umst til að deyja, það vitum við. Þó
höggið komi alltaf óvænt að okkur
fínnst.
I dag kveðjum við systur okkar,
Laufeyju Eyvindsdóttur, sem lagði í
sína hinstu för 9. desember og var
hún hvíldinni fegin, hún var sátt við
að kveðja þetta líf. Hún vissi að það
var ekkert hægt að gera við hennar
sjúkdómi, við verðum víst öll að
sætta okkur við orðinn hlut þegar
stóra stundin kemur og maðurinn
með ljáinn kemur í heimsókn. Við
systur ætlum ekkert að rekja henn-
ar ævi, það gera aðrir.
Elsku Laufey okkar, við biðjum
góðan Guð að vemda þig og hinn
líknandi engil að bera þig að landi
þar sem birtan skín og ástvinir sem
á undan eru gengnir taka á móti þér
eins og þú varst viss um að myndi
verða. Nú vonum við að þú sért búin
að hitta Kristmund eiginmann þinn,
því hann hefur örugglega beðið eftir
þér á ströndinni.
Þetta er aðeins lítil kveðja frá
systrum þínum Guðbjörgu, Rögnu
og Svönu. Far þú í friði, friður Guðs
þig blessi, haf þú þökk fyrir allt og
allt.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér sinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin strið.
(V. Briem.)
Börnum hennar, tengdabörnum,
barnabörnum og fjölskyldum biðj-
um við Guðs blessunar.
Fyrir hönd systra minna,
Svanfríður Eyvindsdóttir.
Nú er hún Adda amma farin til
guðs. Þar tekur Kiddi afi á móti
henni. Eg á margar góðar minning-
ar um ömmu frá því að ég var yngri.
Þá fékk ég að sofa hjá ömmu og afa
þegar mamma og pabbi fóru út að
skemmta sér því ég vildi hvergi ann-
ars staðar vera. Þá sátum við amma
og töluðum saman um allt milli him-
ins og jarðar. Stundum sagði hún
mér sögur frá því að hún var lítil eða
við spiluðum á spil eða lögðum kap-
al. Þegar mamma fór ein til Reykja-
víkur fórum við pabbi alltaf í mat til
ömmu. Það bragðaðist allur matur
svo vel hjá henni, jafnvel fiskurinn
var góður sem ég borða annars mjög
sjaldan. Meira að segja Njörður
bróðir var farinn að átta sig á því í
sumar að lalla sér einn niður eftir til
ömmu til að fá sér heita vöfflu eða
súkkulaði úr eldhússkúffuni hennar.
Takk fyrir allar góðu stundirnar,
elsku Adda amma.
Við skulum lesa bænimar,
þá sofnum við svo rótt.
Guð og allir englarnir
þeir vaka hverja nótt.
Freyja og Njörður.
Elsku amma mín, nú skiljast leiðir
okkar fyrr en ég hefði viljað. Það var
alltaf gott og gaman að koma til þín,
þú vildir allt gott fyrir alla gera. Ef
mamma og pabbi voru ekki heima
gat maður alltaf komið til þín og þú-
dekraðir við mann og gafst manni
gott að borða. Það var víst að maður
fór aldrei svangur út frá þér, þú sást
til þess og helst vildir þú að maður
tæki nesti með sér. Eg á eftir að
sakna þess að geta ekki komið til þín
í sunnudagskaffi eins og ég hef alltaf
gert síðan ég man eftir mér. Þú
varst listakokkur og bakari og allt
gott sem þú gerðir, þær voru sér-
staklega góðar jólakökumar með
súkkulaðidropunum, engin getur
gert þær eins og þú gerðh- þær.
Ef maður var veikur eða eitthvað
að gat maður komið til þín og þú
gafst manni góð ráð sem ætíð dugðu.
Þegar þú varst komin á spítalann og
ég var að heimsækja þig áttir þú
alltaf eitthvað til að gefa manni. Það
var svo gaman að gleðja þig, ég man
þegar ég kom með ferðaútvarpið til
þín, þú varst svo glöð því þá gætir
þú hlustað á Bylgjuna. Ég man líka
þegar þú varst einu sinni í Reykja-
vík og við pabbi parketlögðu stofuna
hjá, þér ég gleymi því aldrei hve án-
ægð þú varst þegar þú komst heirn
og sást hvað búið var að gera.
Mikið vildi ég geta haft þig lengur
hjá okkur og fengið notið allra
þeirra góðu ráða sem þú hafðir að
geyma. Það verður tómlegt hér án
þín og skrítið að koma í Sandholtið
þar sem engin amma er lengur, en
ég veit að nú líður þér vel og nú get-
ið þið afi Kiddi verið saman á ný. Ég
mun sakna þín sárt. Guð varðveiti
þig, elsku amma mín.
Þín ömmustelpa,
Ingibjörg Sumarliðadóttir.
Elsku amma, í gegnum tíðina hafa
margir komið við hjá þér og það eru
margir sem minnast þín með sökn-
uði. Alltaf varst þú svo róleg og
skipulögð, þú varst alltaf svo góð og
vildir allt fyrir alla gera. Aldrei vild-
ir þú þiggja hjálp við húsverkin, þú
varst búin að gera allt áður en nokk-
ur komst til að hjálpa þér.
Þegar Margrét Eir vissi að þú
varst dáin sagði hún við mig að þú
hefðir dáið af því að þú áttir tíu börn
og þau voru öll orðin fullorðin. En þó
þau væru orðin fullorðin slakaðir þú
ekki á og dekraðir við öll barnabörn-
in.
Þú hafðir alltaf áhyggjur af því að
ég eldaði mér ekki almennilegan
mat þegar ég var ein í Reykjavík og
þegar þú varst hjá Svövu nú í októ-
ber byrjuðuð þið að borða bollasúp-
ur og þú varst staðráðin í því að
þetta væri fullkomin máltíð fyrir
mig og þú vildir endilega fara að
kaupa handa mér súpur. Ég bjóst
við að þú myndir kaupa tvo til þrjá
pakka en þú vildir nú aldeilis að ég
borðaði súpur og keyptir tuttugu.
Ég minnist þín með gleði og sorg.
Þegar írá líður hverfur sorgin fyrh’
öllum þeim góðu minningum sem ég
á um þig.
Hvíldu nú í friði amma mín, þú
fékkst hvíldina sem þú þarfnaðist.
„Sýn okkur, Drottinn, þann frið
sem okkur ber að leita, friðinn sem
við eigum að gefa, friðinn sem okkur
ber að halda, friðinn sem við getum
verið án og friðinn sem þú heitir og
gefur í Jesú Kristi.“ (C. Tor.)
Laufey Helga.
„Sorgin er gríma gleðinnar. Og
lindin, sem er uppspretta gleðinnar,
var oft full af tárum.
Og hvernig ætti það öðruvísi að
vera? Þeim mun dýpra sem sorgin
grefur sig í hjarta manns, þeim mun
meiri gleði getur það nimað. Skoð-
aðu hug þinn vel, þegar þú ert glað-
ur, og þú munt sjá, að aðeins það,
sem valdið hefur hryggð þinni, gerir
þig glaðan. Þegar þú ert sorgmædd-
ur, skoðaðu þá aftur huga þinn, og
þú munt sjá, að þú grætur vegna
þess, sem var gleði þín.“ (Kahlil
Gibran.)
Elsku amma, ég er mjög sorg-
mædd yfir því að þú skulir vera far-
in, en ég er jafnframt glöð yfir því að
hafa fengið tækifæri til að kynnast
þér, þó leiðir okkar lægju seint sam-
an.
Hvíl í friði.
Lilja Huld Steinþórsdóttir.
Drottinn vakir, Drottinn vakir
daga og nætur yfir þér.
Blíðlynd eins og besta móðir
ber hann þig í faðmi sér.
Allir þótt þér aðrir bregðist,
aldrei hann á burtu fer.
Drottinn elskar, — Drottinn vakir
daga og nætur yfir þér.
Þegar æviröðull rennur,
rökkvar fyrir sjónum þér,
hræðstu eigi, hel er fortjald
hinum megin birtan er.
Höndin, sem þig hingað leiddi,
himins til þig aftur ber.
Drottinn elskar, — Drottinn vakir
daga og nætur yfir þér.
(S. Kr. Pétursson).
Þakka þér fyrir samfylgdina,
Laufey.
Kæru frændsystkin og fjölskyld-
ur, Guð blessi ykkur og gefi ykkur
styrk.
Steindór og Þorbjörg.
Formáli
minningar-
greina
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upp-
lýsingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
börn, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer
fram. Ætlast er til að þessar
upplýsingar komi aðeins fram í
formálanum, sem er feitletrað-
ur, en ekki í greinunum sjálf-
um.
Útfararstofan annast meginhluta allra útfara á höfuðborgarsvæSinu.
Þar starfa nú 15 manns við útfararþjónustu og kistuframleiðslu.
Alúíleg þjónusta sem byggir á tangri reynslu
Útfararstofa Kirkjugarðanna ehf.
Vesturhlíð 2-Fossvogi-Sími 551 1266-www.utfarastofa.com
S 7
Jf
LAUFEY
EYVINDSDÓTTIR