Morgunblaðið - 16.12.1999, Side 67

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 16. DESEMBER 1999 67*1
UMRÆÐAN
erum vi
Austfirðingar vilja fórna
smá einskisnýtum skika
við Eyjabakka undir
vatn, segir Magni B.
Sveinsson, öllum lands-
mönnum til hagsbóta.
miði að leggjast af alefli gegn stór-
iðju og virkjunum yfir höfuð, ásamt
því að vera á móti framtíðinni. í því
liði virðist hver ljóskan vera upp af
annarri og lítt þekkja til atvinnu-
mála, nema ef vera skyldi til leikhúsa
og lista, eða svo virðist boðskapurinn
oft vera skáldlegur og óraunveruleg-
Atvinnumöguleikar á
Austurlandi í hættu
“MATARLITIR”
Fyrír kökur, marsípan og skreytíngar.
15 mismunandí litir
PIPAROGSALT
Klapparstíg 44 ❖ Sími 562 3614 J
lr

Cfc#
Póstsendum
ur þegar talað er til fólks, samanber
þingkonuna, sem niðurlægði Aust-
firðinga með málflutningi sínum í
sjónvarpsþætti ekki alls fyrir löngu.
Reyndar hefði mátt ætla að lát-
bragðsleikarinn í því liði þ.e.a.s. for-
maður BSRB, vinur alþýðunnar,
væri ábyrgari í atvinnu- og byggða-
málum en raun ber vitni. Hver getur
treyst svona liði fyrir velferð þjóðar-
innar í framtíðinni, sem er ekki sjá-
anlega í takt við lífið, nútímann og
raunveruleikann? Það væri þá ekki
nema e.t.v. ljóðskáld og annað óarð-
bært listafólk, ásamt aflögðum og
elliærum brókableikum kommum.
Gaman verður þegar atvinnusam-
viskuberarnir taka sig loks til við að
bera umhyggju fyrir velferð mann-
lífs í dópista- og ræningjabælinu
Reykjavík, höfuðborg Islands. Þá
þætti kannski síður sjálfsagður hlut-
ur að limlesta fólk á götum úti svona
af því bara. Og skiptimyntaræningj-
ar í verslunum myndu hætta að telj-
ast vera sjálfsagður og eðlilegur lið-
ur í mannlífi borgarinnar.
Menningarfrömuðurinn fyrrverandi
ætti að geta farið létt með að kenna
skrílnum mannasiði og listrænan
búkslátt í stað limlestinga. Ég hélt
að þessi skemmd á mannlífinu,
ásamt nýlegum framkvæmdum við
Nesjavallaorkuverið í miðjum þjóð-
garði landsins, stæði athyglisjúkum
borgarfulltrúum sjálfstæðismanna í
Reykjavík nær, en það að hafa
áhyggjur af sumardvalarstað geisla-
virkra skoskra gæsa og gróðurfari
við Eyjabakka. E.t.v. ætti heims-
fræga söngkonan úr Reykjavík,
„skilurðu", að leggja rotnandi og
gjörspilltu mannlífi í sinni heima-
borg baráttulið til batnaðar, í stað
þess að smána Austfirðinga þegar
hún datt snöggt niður úr skýjunum
með ótímabær afskipti af umhverfis-
málum á viðkvæmasta tímapunkti til
eðlilegrar framþróunar eystra.
Góðir Austfirðingar og aðrir vel-
unnarar, það að skáld og listalýður^
samfélagsins skuli leggjast svo lágt
að reyna að spyrna við og spilla eðli-
legri sjálfsbjargarviðleitni okkar í
atvinnuuppbyggingu, byggð og öllu
mannlífi til heilla, er gróf móðgun af
þeim sem síst skyldi og lifa a.m.k. að
hluta af afrakstri svitadropa venju-
legs vinnandi fólks. Það ætla ég rétt
að vona að svokölluð „bókajól“ verði
ekki austanlands í ár.
Höfundur er rafvirki og starfar í
fiskinyölsverksmiðju.
AUSTFIRÐINGAR
eru að verða fórnar-
lömb: svokallaðra „at-
vinnusamviskubera“
og tískuumhverfis-
fólks, sem er í raun
gamaldags olíu- og
kolasinnar sem leggj-
ast gegn framleiðslu á
hreinni orku sem nota
á til framleiðslu orku-
sparandi léttmálms. Og
einnig þeirra fjölmörgu
sem hafa atvinnu af því
að leika sér með meint-
an vafa um það hvort
Fljótsdalsvirkjunin
hefði verið undanskilin
umhverfismati eða
ekki. Allt slíkt tal tilheyrh- fortíðinni
og ekki er rétti tíminn til þess að
gera neitt í dag sem gæti stöðvað það
tækifæri sem býðst Austfirðingum
nú. Nærri tuttugu ár eru liðin síðan
nú þekktur andstæðingur virkjunar
og stóriðju var iðnaðarráðherra og
vakti brostnar vonir í hjörtum fólks í
sinni heimabyggð og kjördæmi með
stóriðjuáformum. Nú ætti það að
vera kappsmál allra að nýjar vonir
verði að veruleika.
Það ætti að vera lýðum löngu ljóst
að lögum samkvæmt má virkja Eyja-
bakka og framkvæmd við Fljóts-
dalsvirkjun var boðin út fyrir nokkr-
um árum en lenti svo í biðstöðu og
tilboðshafar voi-u beðnir að geyma
tilboð sín í tvö ár. Þá hafði enginn við
neitt að athuga enda var þá um að
ræða eina af saklausustu stórvirkj-
unum í Evrópu. Uppátæki þessara
aðila verður því að teljast vera ein-
kennilegur seinagangur og tilgan-
gurinn lítið annað en tískufyrirbrigði
og athyglisýki þeirra sem lifa nú í
vellystingum. SÍík umræða hefði þá
átt að vera „í þá gömlu góðu daga
þegar Omar hafði hár“ eða þá í síð-
asta lagi fyrh- sex árum, þ.e.a.s. á ár-
unum þegar allir þingmenn voni
samþykkir því að Fljótsdalsvirkjun
skyldi vera undanskilin umhverfis-
mati. Sannleikurinn er reyndar sá að
um þær mundir var enginn tilbúinn
að kaupa orkuna til nota austan-
lands. Atvinnuleysi var á suðvestur-
horninu og til stóð að flytja rafmagn-
ið suður til hugsanlegra erlendra
kaupenda sem vildu byggja þar stór-
iðju. Virkilega at-
kvæðaskapandi það.
En nú bregður svo við
að atvinnuástand syðra
hefur lagast. M.a.
stækkaði álverið og
annað bættist við. Og
virkjanir syðra voru
stækkaðar. Sinnaskipti
stjórnmálamanna og
annarra eru m.a. vegna
þessa. Nú þykir væn-
legra til atkvæðaveiða,
og til að vekja á sér at-
hygli að vera meðal
svokallaðra umhverfis-
MagniB. sinna og andstæðinga
Sveinsson virkjunar, enda er slíkt
í tísku eða „inn“ í dag.
Lítið er hægt að gefa fyrir þá skýr-
ingu sem nú er sífellt haldið fram
þ.e.a.s. því að umhyggja fólks fyrir
náttúru og umhverfi hafi í raun
breyst svo gífurlega á síðustu árum.
Enda verður það þá að teljast vera
ótrúlega seinþroska.
Á Austurlandi eru og hafa alltaf
verið raunverulegir umhverfissinnar
og náttúrubörn, sem skilja það samt
sem áður að stundum þarf að færa
smáfórnir til þess að geta haldið uppi
eðlilegri lífsafkomu. Austfirðingar
vilja fóma smá einskisnýtum skika
við Eyjabakka undir vatn, öllum
landsmönnum til hagsbóta. Það er
a.m.k. skárra, en það að hafa þá ein-
göngu til viðurværis örfáum barón-
um í ferðamennsku þann stutta tíma
árs sem snjór er ekki yfir svæðinu.
Að margra manna áliti stafar nátt-
úru og kyrrlátum stöðum mikil
hætta af markaðssetningu gráðugra
ferðafrömuða og ónauðsynlegum
áuglýsingum ferðafélaga ásamt
blýdreifurunum ógurlegu í skotveiði-
félagi rauðvínsmannsins.
Guði sé lof að núverandi stjórn
komst aftur til valda. Þetta er skoð-
un fjölmargra virkjanasinna, sem
hafa nú áttað sig á því að enginn
stuðningur eða skilningur er meðal
stjórnarandstæðinga fyrir því að
nýta tækifærið til virkjunar nú.
Enda er litið á Finn Ingólfsson sem
þjóðhetju á Austurlandi. Skyldu
gamlir verkalýðsfrömuðir og aðrir,
sem lögðu vinstragræna-íhaldinu lið
í kosningunum ekki vera stoltir af
sínu fólki, sem hefur það að mark-
rumum
RAFMAGNSBOTNAR
SPRINGDÝNUR
SVAMPDÝNUR
LATEXDÝNUR
£ M . »„<$&!íjSSvi
.
SiA ... iw- • •
120 X 200 48.700 kr.
140 X 200 54.400 kr.
160 X 200 58.100 kr.
Skútuvo^i 11* Sími 568 5588
Stóriðja
Smelluskautar:
Stærðir 29-41
Verð aðeins
l kr. 4.989
IIÍI
Barnaskautar
(Smelluskautar)
Stærðir 29-36
Verð aðeins
kr. 3.989
Listskautar:Vinil
Hvítir: 28-44. Svartir: 33-46
Stærðir 28-36
kr. 4.201.
Stærðir 37-46
kr. 4.689
Nýjung:
Skaytar undir HYPNO
línuskautaskó
kr. 4.823
Hokkískautar:
Smelltir
Stærðir 36-46
Verð aðeins
kr. 5.990
Hokkískautar:
Reimaðir
Stærðir 37-46
Verð aðeins
kr. 9.338
H'TPNO
Listskautar:
Leður
Hvítir:
Stærðir 31-41
Verð aðeins
kr. 6.247.
Svartir:
Stærðir 36-45
kr. 6.474
Opið laugardaga frá kl. 10-14
^mkmmI
Skeifunni 11, sími 588 9890