Morgunblaðið - 03.01.2000, Blaðsíða 46

Morgunblaðið - 03.01.2000, Blaðsíða 46
46 MÁNUDAGUR 3. JANÚAR 2000 1913 2000 HVERNIG BANDAMENN UNNU STRÍÐIÐ 1939-1945 FRELSIÐ LENGI LIFI Stríðslok 19 4 5 • Sovéskir hermann draga rauðan fána að húni á þaki Reihcstag, þýska þinghússins Berlín, til merkis um að Þjóðverjar höfðu verið yfirbugaðir í maí. Stríðið hafði þá staðið í ríflega fimm og hálft ár, síðan Þjóðverjar réðust inn í Pólland í september 1939. Að neðan eru „þrír hinir stóru", Winston Churchuii forstæisráðherra Bretlands, Franklin D. Roosevelt, Bandaríkjaforseti og Jósef Stalín, leiðtogi Sovétríkjanna, á fundi sínum í Yaita á Krímskaga í Sovétríkjunum (nú Úkraínu) 12. febrúar þar sem þeir lögðu grunn að þeirri skiptingu heimsins í áhrifasvæði stórveldanna, sem átti eftir aö setja mark sitt á næstu áratugi kalda stríðsins. eftir GUÐMUND HALLDÓRSSON 1999 Þjóðverjar sættu sig ekki við ósigur í fyrri heimsstyrjöldinni og fylktu sér um leiðtoga, sem boðaði endur- skipulagningu Þýzkalands á grund- velli alræðishyggju og kynþátta- stefnu. Þjóðverjum var sagt að þeir ættu að heyja stríð til að fá aukið lífsrými og stækka yfir ráðasvæði sitt, gera það þýzkt og hneppa íbú- ana í ánauð. Adolf Hitler boðaði stefnu sína í ræðu og riti og Þjóð- verjar fólu örlög sín í hendur hon- um. Þegar hann komst tii valda 1933 hófst hann handa um að gera stefnu sína að veruleika. Þjóðverjar hófu endurhervæð- ingu 1933 til að vera viðbúnir land- vinningastríðum þeim sem boðuð voru. Þjóðin var að ná sér eftir kreppuna miklu og til að framfylgja þessari stefnu var notað ónýtt vinnuafl og fjármagn. I fyrstu virt- ist efnahagsástandið batna án þess að verðbólga léti á sér kræla. Fyrstu hemaðarmarkmið Hitlers voru að innlima Austurríki og eyða Tékkóslóvakíu. Skriðdrekum og öðium vopnum, sem farið var að smíða á fjórða áratugnum, var ætl- að stórt hlutverk í væntanlegum styrjöldum við Frakka og Breta, sem talið var að yrðu erfiðari viður- eignar. Búizt var við að þriðja stríð- ið - gegn Sovétríkjunum - yrði stutt og auðvelt og engin sérstök vopn voru smíðuð til að heyja það. Skjótir landvinningar í Sovétríkjun- um áttu að færa þýzkum landnem- um stórar jarðir til eignar þegar íbúarnir hefðu verið drepnir eða reknir. Því var einnig spáð að fjórða stríðið, gegn Bandaríkjunum, yrði auðvelt: Bandaríkjamenn voru tald- ir næstum því eins máttvana og lé- legir og Sovétmenn. Undirbúningur stríðs gegn þeim hófst 1937. Þá voru gefin fyrirmæli um smíði „bandarísku sprengjuflugvélarinnar (Me 264),“ sem gat flogið frá Þýzka- landi til loftárása á Bandaríkin og heim aftur án þess að taka elds- neyti. Um leið var ráðgerð smíði flota risaorrustuskipa tii að sigra bandaríska sjóherinn. * * * * Heima fyrir í Þýzkalandi bar ekk- ert á andstöðu gegn þessum fyrir- ætlunum vegna víðtæks stuðnings almennings og hermanna við Hitlersstjórnina. Utan Þýzkalands einbeittu íbúar Sovétríkjanna og Bandaríkjanna sér að innanlands- málum. Iðnvæðing Stalíns og hreinsanimar miklu stóðu sem hæst í Sovétríkjunum. Bandaríkjamenn voru að ná sér eftir kreppuna miklu. ítalir og Japanir, sem höfðu lagzt gegn Þjóðverjum í fyrra stríði, íhuguðu nú að ganga í lið með þeim vegna landheimtustefnu. Frakkar og Bretar, sem mestu höfðu fómað í fyrri heimsstyrjöld, reyndu að leysa klögumál Þjóðverja í von um að af- stýra nýjum hörmungum. [ Winston Churchill ] Þjóðverjar hættu við að leggja út í stríð á síðustu stundu 1938 og urðu staðráðnir í að láta það ekki koma fyrir aftur. Stríð á vesturvígstöðv- unum, sem Hitler ráðgerði veturinn 1938-1939, útheimti kyrrð á austur- vígstöðvunum: kúga varð íbúa Lit- háen, Pólverja og Ungverja til að fara að vilja Þjóðverja. Pólverjar vildu ekki ganga að kröfum Þjóð- veija og því varð að uppræta þá áð- ur en stríð gæti hafizt við Frakka og Breta. Bandalag við Sovétríkin gat flýtt slíkri þróun. Hitlér var fús að samþykkja allar tilslakanir, sem Stalín bað hann um, því að þegar Þjóðverjar hefðu sigrað í Vestur- Evrópu yrði hægt að gera slíkar til- slakanir að engu með skjótri og sig- ursælli herferð í austurvegi. Griða- sáttmáli nazista og Sovétríkjanna var undirritaður 23. ágúst 1939, kvað á um að samningsaðilar skiptu Austur-Evrópu á milli sín og tryggði Þjóðverjum efnahagsaðstoð frá Sovétríkjunum. Pólverjai- börðust hreystilega, en þá skorti nýtízku hergögn og þeir vora fljþtlega sigraðir í september 1939. Aður en innrás Þjóðverja hófst 1. september höfðu Pólverjar sýnt Bretum og Frökkum Enigma, dulmálsvél Þjóðverja, sem þeir komust yfir. Bandamenn tryggðu sér þar með ómissandi vopn í njósn- astríðinu við öxulríkin. * * * * Þjóðverjar höfðu beitt brynliði til að einangra fjölmennt lið óvinaher- manna og sömu ráðum var beitt á vesturvígstöðvunum. Upphaflega átti að gera árásina í nóvember 1939, en henni var frestað vegna veðurs. Hléð notuðu Þjóðverjar til að hefja fjöldamorð á öldraðum, fötluðum, geðsjúkum og öðram þeim sem voru taldir þjóðfélaginu byrði. í Póllandi hófust morð á menntaðasta fólkinu og Gyðingum. Innrásin í Noreg og Danmörku í apríl 1940 var gerð að áeggjan yfir- manns þýzka sjóhersins, Erich Ra- eders aðmíráls, til að ná betri bæki- stöðvum við Atlantshaf. Tvennt var nýtt við árásina. Hún naut stuðn- ings landráðamanna í Noregi undir stjóm Vidkuns Quisling og slíkir menn, sem sviku land sitt í hendur óvinarins, voru kenndir við hann og kallaðir kvislingar. I öðra lagi tóku sjóher, landher og flugher þátt í innrásinni og það varð fyrirmynd sameiginlegra hemaðaraðgerða seinna í stríðinu. Innrásin leiddi líka til þess að flest stór orrustuskip Þjóðverja skemmdust eða eyðilögð- ust. Það sem eftir var ársins 1940 höfðu Þjóðverjai' nánast engan flota ofansjávarskipa. Þýzkum sigri á vesturvígstöðvunum var því ekki hægt að fylgja eftir með innrás í Bretland. Þjóðverjar höfðu ætlað að ráðast á Holland og Belgíu síðan í maí 1938. Upphaflega ætluðu þeir að nota stöðvar í Belgíu og Norður- Frakklandi gegn Englandi. Þeir breyttu hins vegar áætlunum sínum til að einangra enskt-franskt herlið, sem gat ráðizt fram til að hjálpa Belgum og Hollendingum. Þýzkt sóknarlið með brynvædd herfylki í broddi fylkingar brauzt í gegnum víglínu Frakka við Sedan í Ar- dennafjöllum og æddi að strönd Ermarsunds á 10 dögum. Þá höfðu tilraunir til að eyða hinum einangr- aða liðsafla Bandamanna farið út um þúfur. Þýzka flughernum og síð- an landhemum tókst ekki að koma í veg fyrir brottflutning mestalls leið- angurshers Breta frá Dunkirk (Dunkerque), því að árásin gegn Frökkum lengra í suðri gekk fyrir og brezka flughemum, RAF, tókst að velgja þýzka flughernum, Luftwaffe, undir uggum. * * * * Þótt ný stjóm Pétains marskálks í Vichy drægi sig út úr stríðinu héldu Bretar áfram að berjast. í fyrstu trúðu Þjóðverjar því ekki að þeir mundu halda andspymunni áfram til lengdar og beindu hernað- arandirbúningi sínum að næstu styrjöldum. Fyrirmæli um að hefja aftur smíði flota gegn Bandaríkjun- um vora gefin 11. júlí. Þegar Þjóð- verjar kröfðust herstöðva á Spáni fyrir þennan flota og langfleygar sprengjuflugvélar slitnaði upp úr viðræðum við Spánverja um að þeir færu í stríðið með Þjóðverjum. Að kröfu Mussolini voru ítalir þegar komnir í stríðið, þar sem þeir töldu að helztu bardögunum væri lokið. Þjóðverjar lögðu hins vegar á ráðin um stríð gegn Sovétríkjunum, sem upphaflega hafði átt að hefjast haustið 1940, en hafði verið frestað til 1941. Innrásin átti að leggja grann að stríði gegn Bandaríkjunum með öfl- un olíu og stáls, útvega þýzkum bændum stórjarðir og gera nazist- um kleift að Ijúka við „lýðfræðilega“ byltingu með því að drepa alla Gyð- inga og valda stórfelldu mannfalli meðal slavneskra íbúa sem átti að gelda eða myrða. Barbararossa- áætlunin um innrásina átti að vera skjótvirk og auðveld. Þjóðverjar hófu smíði stórra skriðdreka og annarra vopna, en komust að raun um að þeir höfðu vanmetið erfið- leika Barbarossa. A sama tíma þurftu þeir að sigra Breta og banda- lag við Japani virtist hagkvæmt þegar ósigur í loftorrustunni um Bretland og skortur á flota orrastu- skipa olli því að innrás virtist of áhættusöm. Sú innrás hafði verið þaulskipulögð - jafnvel hafði verið gefin út bók með nöfnum þeirra sem átti að handtaka - en slá varð að gerðinni á frest vegna þess að ekki tókst að tryggja yfirburði í lofti og herskip voru af skomum skammti. Ef Japanir bættust í hópinn gætu Þjóðverjar hins vegar haft öflugan flota sér við hlið áður en þeir smíð- uðu eigin flota. Þess vegna gengu Þjóðverjar í lið með Japönum um leið og þeir réðust á Bandaríkin. * * * * Arásin á Sovétiíkin, sem höfðu reynt að halda sér utan við hildai'- leikinn með því að hjálpa Þjóðverj- um, virtist í fyrstu ganga eftir áætl- un. Þjóðverjar unnu nokkra stór- brotna sigra í júní og júlí 1941, en Sovétkerfið hrandi ekki. Eftir fyrstu vikurnar stóðu Þjóðverjar í tilgangslausum innbyrðis stælum um hvort þeir _ ættu að ráðast á Moskvu eða Úkraínu, þótt þeir gætu ekki sótt tO Moskvu vegna birgðaskorts. Fram hjá því var horft að Stalín gat hervæðzt og haldið áfram að berjast frá þeim svæðum, sem hann hafði enn á valdi sínu. Auk þess hélt Stalín tryggð jafnvel óánægðustu þegna sinna vegna grimmdar Þjóðverja, sem myrtu um 10.000 stríðsfanga á dag fyrstu sjö mánuði stríðsins, eða létu þá deyja. Fyrstu gagnárásir Rauða hersins í ágúst og september neyddu Þjóð verja til að hörfa og sýndu að áhætta sú sem Þjóðverjar höfðu tekið til að knýja fram skjótt hran Sovétríkjanna hafði ekki borg- að sig. Þegai' framrás Þjóðverja vai' stöðvuð og þeir vora hraktir tO baka á nyrztu og syðstu fylkingar- endum í nóvember og við Moskvu í desember gerðu jafnvel Þjóðverjar sér grein fyi-ir að leifturaðferðir þeirra höfðu mistekizt. SovétrOdn og Japan höfðu undirritað hlutleysis- samning í aprfl 1941. Sovétríkin vfldu ekki leyfa Bandaríkjunum að gera loftárásir á Japan frá stöðvum í Austur-Asíu, en gátu flutt nokkurn hluta hers síns frá Síberíu tfl Evr- ópu. Á hinn bóginn fylgdust Þjóð- verjar reiðir með því hvemig banda- rískar birgðir streymdu tfl hafnar- borga í sovézku ÁusturSíberíu án þess að Japanir reyndu að hindra flutningana. Þjóðverjar ákváðu þá að ná á sitt vald mikflvægustu iðjuver- un Sovétmanna og hráefnum og valda gflúrlegu tjóni tfl að sigra 1942. Þessi aðferð fór gersamlega út um þúfur og Þjóðverjar skelltu skuldinni á bandamenn sína, sem þeh' höfðu neytt tO að hjálpa sér við Stalíngrad og í Kákasus, þegar þeir biðu ósigur með þeim afleiðingum að Þjóðverjar, Italir og Ungverjar misstu einn her hver þjóð og Rúm- enar tvo. Árangursríkri gagnsókn Þjóðverja í febrúar-marz 1943 við Kharkov var fylgt eftir með lokatfl- raun tfl að ná aftur framkvæðinu í júlí. Sigur Sovétmanna í hinni miklu skriðdrekaorrustu við Kursk leiddi tfl þess í staðinn að Rauði herinn náði framkvæðinu og missti það ekki. Efth' mikla sigra veturinn 1943- 1944, sumarið 1944 og loks veturinn 1945 komst Rauði herinn tO Berlínar í apríl 1945. Brezka stjómin hafði ákveðið 1940 að verjast loftárásum og inn- rásum í von um að sigra í stríðinu með loftárásum, hafnbanni tfl að draga mátt úr Þjóðverjum og með aðstoð við uppreisnir, sem búizt var við að yrðu gerðar í hemumdum löndum Evrópu. Þegar þessar ráð- stafanir hefðu lamað Þjóðverja svo mjög að þeir römbuðu á barmi hrans átti fámennur brezkur her að snúa aftur tfl meginlands Evrópu. Þangað til yrðu Bretar að halda yf- irráðum sínum yfir helztu siglinga- leiðum og vona að viðbrögð við árásum Þjóðverja öfluðu þeim bandamanna. * * * * Sovétríkin höfðu ekki gert sér grein fyrir hættu þeirri sem stafaði
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.