Morgunblaðið - 18.03.2000, Blaðsíða 67

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 18. MARS 2000 67
FOLKI FRÉTTUM
I kvöld verður sýndur fyrri hluti Leyndardóma Skýrslumálastofnunar á Skjá einum
Grín og glens á ís-
lenska rúmstokknum
I kvöld hefjast á Skjá einum sýningar á
djörfum, íslenskum gamanþáttum. Auð-
vitað vakti það forvitni Skarphéðins
Guðmundssonar sem spurði Davíð Þór
Jónsson, leikstjóra þáttanna og annan
höfundinn, spjörunum úr.
„VIÐ REYNUM náttúrlega að vera
trúir þeim geira sem við erum að
vinna í. Allir þeir sem einhvern tím-
ann hafa horft á djarfa mynd vita
að allt miðast að einu marki. Hve-
nær sem tveir einstaklingar eru
saman komnir þá endar atriðið á
rúmstokknum. Sama hversu smá-
vægilegt tilefnið kann að vera. Um
leið og við reynum að vera trúir
þeim frásagnarmáta leitumst við
við að hæðast að honum,“ segir
Davíð Þór Jónsson, hinn lands-
kunni grínari og ritstjóri tímarits-
ins umdeilda Bleiks og blás, um
hina eggjandi grínþætti.
Um er að ræða nýja, íslenska
gamanþætti með djörfu ívafi sem
sýndir verða á Skjá einum í kvöld
og næsta laugardag. Þættirnir
fjalla um kynferðislega bældan
skrifstofustjóra sem hefur tapað
glóðinni úr hjónabandi sínu en er
hins vegar haldinn þrálátri girnd í
garð símadömu sinnar. Við fáum
síðan að fylgjast með því í þrjá sól-
arhringa hvað drífur á daga þessa
ráðvillta manns og nánasta sam-
starfsmanns hans og besta vinar.
Danski póllinn tekinn
En hvaðan kemur hugmyndin?
„Hugmyndin er komin frá Skjá
einum. Þá langaði til þess að gera
erótískt sjónvarpsefni því allavega
ennþá eru ekki til nein lög í landinu
sem banna það. Það þarf svo sem
ekki að leggjast í miklar markaðs-
rannsóknir til þess að komast að því
að það yrði horft á íslenskt erótískt
sjónvarpsefni. Þeir leituðu til mín
og ég byrjaði á að skorast undan
því þeirra hugmyndir samsvöruðu
fremur léttbláum Penthouse-mynd-
um með sætum stelpum og mér
fannst þeir allt eins hafa geta leitað
til einhverrar auglýsingastofu. En
áður en ég gaf þetta frá mér lagði
ég fyrir þá hugmyndina að því að
taka danska pólinn í hæðina. Skapa
smárúmstokks stemmningu frekar
en þessar hádramatísku þoku-
kenndu glansmyndir. Menn vilja
stundum falla í þá gryfju að setja
sig í svo tilgerðarlegar og listrænar
stellingar þegar kynlíf ber á góma í
stað þess að taka sig bara ekkert of
hátíðlega og gera eitthvað
skemmtilegt."
Sagan getur nú sannað það að
rúmstokksandinn danski fellur ansi
vel í kramið hjá landanum ?
„Svo ekki sé minnst á þá stað-
reynd. Þeir féllu allavega fyrir
þessari hugmynd minni og kýldu á
tvo þætti. Ég settist hins vegar
ekki niður við skriftir fyrr en ég var
búinn að finna leikara sem tilbúnir
voru að leika í slíkum þáttum. Það
hefði verið til lítils að skrifa eitt-
hvað sem enginn væri síðan til í að
leika.“
Hvers vegna varst þú fenginn í
verkið?
„Það er líklega vegna reynslu
minnar sem ritstjóri Bleiks og blás
af því að vinna með nöktu fólki.
Fólk sem er reiðubúið að koma nak-
ið fram er ekkert á hverju strái,
allra síst íslendingar."
Skjár einn hefur sem sagt leitað
til ritstjórans Davíðs Þórs en fengið
grínistann Davíð Þór í kaupbæti?
„Já, ég held þeir hafi leitað til rit-
stjóra Bleiks og blás en það sem
þeir fengu var Radíusbróðirinn
Davíð Þór með ritstjórnarreynsl-
una á bakinu. í raun var leitað ráða
hjá mér um hvort svona lagað væri
yfir höfuð framkvæmanlegt hér á
landi.“
Hopp og hí og húllum hæ!
Hvernig gekk svo að fá þátttak-
endur?
„Ég hafði samband við marga af
þeim sem ég hef unnið með síðan ég
tók við ritstjórninni og það kom á
daginn að ég fann þrjá karla og
þrjár konur sem voru til í þetta og
litu á þetta sem skemmtilega til-
raun. Vinnan að þáttunum ein-
kenndist líka af því að við tókum þá
ekkert of alvarlega, höfðum bara
gaman af þessu og vorum með fífla-
gang. Þetta var eitt allsherjar hop-
sasa, hopp og hí og húllum hæ!“
Barði Jóhannsson tónlistarmaður
kemur líka eitthvað aðþáttunum?
„Já, Barði Bang Gang og Ólafs-
maður hefur unnið mikið fyrir Skjá
einn og ég hef lúmskan grun um að
hann eigi upphaflegu hugmyndina
að því að ráðast út í gerð djarfra ís-
lenskra þátta.Við Barði skrifuðum
handritið síðan í sameiningu. Hann
sér síðan vitanlega um tónlistina en
það sem færri vita er að hann er
fatahönnuður að mennt og nýttist
vel í þeirri deildinni."
Svo leikstýrir þú.
„Ég tók það að mér því ég þekki
leikarana svo vel og hef unnið með
þeim áður.“
Þú hefur citthvað fengist við að
leikstýra þeim á öðrum vettvangi,
er það ekki?
„Eitthvað, en vinnan mín við
nektarþætti blaðsins er reyndar
mjög lítill hluti ritstjórastarfsins.
Kemur fyrir svona einu sinni í mán-
uði.“
Vegna heimildarmyndarinnar
Sex í Reykjavík gætu þó margir
haldið að það væri þitt aðalstarf?
„Við erum einn dag að gera
myndaþátt. Það eru tveir þættir í
hverju blaði sem kemur út mánað-
arlega og ég er stundum með putt-
ana í öðrum þeirra og ef fólk heldur
að ég sé að fást við þetta alla dag þá
spyr ég: Hvar eru allar þessar
myndir?"
Brjóstvit o g annað vit
ÞEGAR Þrándur Toroddsen var að
gera það gott í Póllandi og læra
kvikmyndagerð með síðar heims-
frægum kvikmyndaleikstjónim,
lenti hann sem ungur maður með
ungu fólki sem var að skemmta sér
og samkvæmt eðli sínu og skapgerð
skemmti hann sér sjálfur manna
best. Sögur sínar
byrjað Þrándur yfir
leitt á orðunum:
„Þegar ég var í Póll-
andi...“ o.s.frv. Því var það, þegar
ég sá kvikmyndina Pólskt brúðkaup
á Stöð 2 á sunnudagskvöld, að mér
fannst að þama væri komin ein saga
Þrándar eða þá að hann hefði leik-
stýrt myndinnþen leikstjórans var
að engu getið. I stuttu máli sagt er
myndin bráðfjmdin, sérkennilega
pólsk, eins og maður hefur kynnst
pólsku andrúmi í sögum Þrándar og
þess vegna hin besta skemmtun.
Þarna hefur enginn útspekúleraður
íslenskur menningarviti fengið að
velja heldur einhver með brjóstvit,
svo vitnað sé í orð sem Björn á
Löngumýri taldi gott og gilt.
Ómai' Ragnarsson hefur lokið
þjóðgarðahugmyndum sínum í fjór-
um þáttum á ríkisrásinni - sá síðasti
var á sunnudagskvöld. Þessir þætt-
h' eru öðrum þræði sprottnir upp úr
þörfinni fyrir viðhaldi öræfa. Þau
hafa löngum verið þung í skauti
þjóðarinnar og um tíma ferðuðust
engir um þau nema villtir menn.
Þjóðleiðir eins og Kjölur lögðust
niður. Reikisagnir um útilegumenn
hræddu menn frá öræfunum þótt
elta yrði lífsbjörgina - sauðkindina
um öræfin. Þar áður
höfðu tröllin búið í
fjöllum eða hver man
ekki söguna af Gissuri í
Botnum. En svo kom blessað ljósið
og hrakti burtu drauga, foi-ynjur,
útilegumenn og tröll. Nú er Ijósið,
eða öllu heldur fylgifiskur þess, raf-
magnið, farið að valda deilum út af
fómarkostnaði vegna þess að eitt-
hvað af öræfunum fer undir vatn.
Það er fallegt að minna á öræfin í
sjónvarpsþáttum, yrkja um Tómas-
arhagana og mynda gæsir á Eyja-
bökkum áður en matgæðingur rík-
iskassans tekur byssu sína og
skýtur þær. En fólk verður að lifa
við annað en gæluverkefni. Það sem
áður var þokuþrungin ógn og skelf-
ing handa villuráfandi mönnum, er
nú eins bjartur og vitaður staður og
byggt land. Það sýna þættir Ómars
þar sem jökullinn ræður ferðinni við
efstu brúnir án þess að hann sé tal-
inn óalandi og óferjandi. Jörðin hef-
ur alltaf verið okkar nytjakú eins og
kýiin og kindin. Enginn mótmælir
þegar jarmandi lamb er tekið og
skotið að haustinu. Það er þó tilfinn-
ingavera af sama dýraflokki og
maðurinn. Jarma Eyjabakkar? Eða
er það bara sauðaflokkur Jakobs
Frímanns sem jai-mar.
Mynd sem hét Sjakalinn var sýnd
á Stöð 2 á laugardag. Hún átti að
vera byggð á sögunni af Sjakalan-
um fræga, sem nú situr í frönsku
fangelsi. Myndin er þó varla um
hann af því Sjakalinn í myndinni var
drepinn undir lokin. Hins vegar var
hann látinn tengjast Rússum og
vinnuaðferðir vora líkar því sem
sagt var um raunveralegan Sjakala
á meðan hnn var utan fangelsis. Illt
er þegar verið að skrifa sagnfræði í
þykjustunni. Hinn raunveraleg
Sjakali vann mörg hiyðjuverk og
varla myndefni um slíkan mann
þótt hann hafí ætlað að drepa einn
Ameríkana. Hann var barn þess
tíma þegar kommúistar skipulögðu
manndráp á saklausum borguram í
Vestur-Evrópu, sem sannast á því
að hryðjuverkasamtök era að
mestu fyrir bí þegar þeir era hætth-
að geta borgað.
Indriði G. Þorsteinsson
SJONVARPA
LAUGARDEGI
Morgunblaðið/Sverrir
Davíð Þór Jónsson: „Okkur var gert að gera djarft; efni en ég lagði það
til að í stað þess að gera eitthvað hlægilegt væri mun vitlegra að gera
eitthvað fyndið.“
Hvaðan kemur annað starfsfólk
þáttanna?
„Þetta er sjálfstætt starfandi fag-
fólk sem hafði áhuga á að vinna með
okkur. Þetta er fólk sem þurfti að
hafa meira næmi og tillitssemi
gagnvart leikuranum en alla jafna
því í fyrsta lagi voru þeir mikið til
naktir og í öðru lagi óvanir leikar-
ar.“
Leikurinn óaðfinnanlegur
Hvort var ofar á baugi við gerð
þáttanna; grínið eða erótíkin?
„Það eru fleiri mínútur af húmor
en nekt ef það er það sem þú ert að
falast eftir. Okkur var gert að gera
djarft efni en ég lagði það til að í
stað þess að gera eitthvað hlægilegt
væri mun vitlegra að gera eitthvað
fyndið."
Var þá ekki unnt að fá neina
kunna gamanleikara til að leika í
þáttunurn?
„Ég leyfi mér að fullyrða að mér
hefði ekki tekist að manna þessi
hlutverk með atvinnuleikurum."
Datt þér aldrei í hug að leika
sjálfur í þáttunum?
„Ég dúkka aðeins upp í seinni
þættinum en datt hins vegar aldrei
í hug að leika í nektaratriðum. Það
hef ég ekki áhuga á að gera öðruvísi
en á móti minni konu en þar sem
hún hefur mjög lítinn metnað fyrir
því að gerast leikkona þá eru allar
slíkar þreifingar til lítils.“
Hvernig tekst hinum óreyndu
leikurum upp í þessari frumraun
sinni á leiklistarbrautinni?
„Óaðfinnanlega. Ef einhver ætlar
að fara að gagnrýna þættina fyrir
að vera illa leiknir þá er hinn sami
að misskilja hlutina hrapallega.
Hefur þú einhvern tímann séð vel
leikna klámmynd? En ef þú spyrð
hvort hér séu góðir gamanleikarar
á ferðinni þá er því til að svara að
þetta eru óreyndir og upprennandi
gamanleikarar sem mikið verður
hlegið að.“
Er þetta kannski upphafið af
leikaraferli þeirra, má búast við
þeim ínæsta Ái-amótaskaupi og þá í
fötum ?
„Því ekki? Veistu; það kæmi mér
ekki á óvart. Ekki heldur ef við sæj-
um þetta fólk fatalaust í dramatísk-
um hlutverkum.“
www.mbl l.is

Viljum ekki særa
blygðunarkenndina
Var markmið að ganga eins langt
og þið treystuð ykkur?
„Við ræddum mjög ítarlega áður
en farið var af stað hversu langt
yrði gengið. Við göngum eins langt
og við sjálfir höfum séð gengið í
kvikmyndahúsum hér á landi, ekki
lengra. Annað höfum við ekki við að
miða. Við höfðum allavega engan
áhuga á því að gera klámmynd.
Hvað þá heldur eitthvað sem særði
blygðunarkennd fólks eða yrði þess
valdandi að við værum dregnir fyrir
dómstóla. En ef við göngum fram af
einhverjum þá hljótum við að
spyrja: „Hvað var sá hinn sami að
gera méð að horfa á þáttinn á ann-
an borð. Það var búið að vara við
honum.““
Ertu ekkert hræddur um vera að
hluta til ábyrgur fyrir að lög um
kynlíf ogklám verði hert?
„Nei. Ég hef ekki trú á að lögin
verði hert því þá erum við að tala
um að allt sem kalla má nektarsýn-
ingu í kynferðislegum tilgangi sé
saknæmt. Það þýddi t.d. að saklaus-
ar gamanmyndir á borð við „Amer-
ican Pie“ yrði ólögleg hér á landi.
Slík löggjöf yrði risastórt stökk aft-
ur á bak hvað varðaði frelsi ein-
staklingsins. Það hefur líka marg
sýnt sig að slíkum lögum er ómögu-
legt að framfylgja."
A að halda áfram gerð djarfra
gamanþátta?
„Framhaldið ræðst af viðtökum.
Ef vel gengur verður án efa áhugi á
því að gera meira og þá er ég til í
tuskið. Skemmtileg vinna og svei
mér þá að hæfileikar mínir nýtist
ekki bara býsna vel í þessa vinnu.
Ef fyrirliggjandi framvarp til Al-
þingis verður að lögum þá kem ég
hins vegar ekki nálægt gerð slíkra
þátta því þeir munu varða við lög og
klám er hreinlega ekki nógu merki-
legt til að fara í fangelsi fyrir það.“

HOTELS & RESORTS
Radisson S£S Hótel Saga, sími 525 9900
MIMISBAR
lifandi tónlist
um helgina
Opið Uistudags- og
laugai'dnj’skviild
Alceturqatitm
í kvöld leika Hilmar Sverrisson og Anna Vilhjálms.
■ Borðapantanir í síma 587 6080. ■